سروها آزادند ...

روز معلم در ایران با سابقه ای بیش از شصت سال گویی با زد و خورد و شهادت پیوند خورده است.

بهمن 1339 مجمع صنفی معلمان با قطعنامه ای افزایش حقوق معلمان را مطرح کرد. وزیر فرهنگ وقت دولت شریف امامی "لایحه اشل حقوقی جدید فرهنگیان" را به مجلس برده بود، اما این لایحه مورد موافقت معلمان نبود.

12 اردیبهشت 140 معلمان مدارس را تعطیل کردند و برای اعتراض مقابل مجلس تحصن کردند.

در پی درگیری بین معلمان و ماموران حکومتی گلوله ای به پیشانی معلم جوان ،ابوالحسن خانعلی نشست و به شهادت رسید. 

دوسال برای یادبود این معلم 12 اردیبهشت روز معلم نامیده شده ولی بعد به فراموشی سپرده شد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی خبر شهادت استاد مطهری در ۱۲ اردیبهشت منتشر شد و به همین مناسبت این روز و هفته چسبیده به آن دوباره به نام روز و هفته معلم در تقویم ثبت و در در ذهن و خاطر معلمان و دانش آموزان و خانواده ها نقش بست.

هرساله روزهای هفته معلم با نام هایی در راستای سیاست های کلان آموزش و پرورش نامگذاری می شود.

در سال 1401 نیز این نامها با توجه به اسناد بالادستی آموزش و پرروش از جمله سند تحول، بیانیه گام دوم انقلاب و شعار سال "سال تولید،دانش بنیان و اشتغال آفرینی" و با تاکید بر نقش معلم به عنوان موثرترین عامل در تعلیم و تربیت و تولید دانش بنیان تدوین شده است.

اسامی این روزها عبارتند از: "معلم و اندیشه مطهر، معلم پایه گذار تمدن نوین اسلامی، معلم پیش کسوت سرمایه نظام تعلیم و تربیت، معلم پرچمدار فرهنگ ایثار و شهادت، معلم وحدت آفرین و هویت بخش،معلم محور تحول و تربیت تمام ساحتی، معلم پیشرانه جامعه دانش بنیان".

چنین شعارهای بزرگ و کلان، معلم پیامبر گونه ای را به تصویر می کشد که با اقتدار و شجاعت می تواند منشا تحولات عظیمی در جامعه باشد. معلمی انسان ساز که می تواند نسلی آگاه تربیت کند.

اما واقعیتی که در جامعه دیده می‌شود با این شعارها فرسنگ ها فاصله دارد.

معلمی که قرار است محور تحول و تربیت ساحت جامعه باشد و تمدن نوین اسلامی را پایه گذاری کند، حق پیگیری مطالبات قانونی خود ، اعتراض در برابر بی عدالتی آموزشی و تضییع حقوق همکاران خرید خدماتی و نهضتی و ..همکاران بازنشسته خود را ندارد.

بهتر است صبوری پیشه سازد و تمام تلاش خود را به کار بگیرد تا در نظام رتبه بندی رتبه بهتری کسب کند.شایسته است یک معلم خوب ،به فکر تکمیل مدارک رتبه بندی خود باشد.کتاب تالیف کند ،محتوای خوب آموزشی تهیه کند،در جشنواره ها و مسابقات مختلف به فکر کسب رتبه باشد،ساعت ها ضمن خدمت بی خاصیت بگذراند،تشویقی های مدیر و رییس اداره و مدیر کل بیشتری جمع کند. با روحیه جهادی وبی توجه به مشکلات معیشتی همواره با انگیزه و اشتیاق بالا و با اقدامات ویژه ! مطابق میل بالادستی ها رفتار کند.

اصلا معلم خوب چرا باید دغه‌دغه کالایی شدن آموزش و محروم ماندن سه ملیون کودک از تحصیل را داشته باشد و به آموزش کیفی و رایگان بیندیشد.

کاش در نامگذاری روزهای هفته معلم دقت بیشتری به عمل آید و ویژگی های مدنظر به دور از شعارهای دهان پرکن بیان شود.

متاسفانه این روزها تکریم معلم ها با شیوه جدیدی در حال اجراست.

در آستانه هفته معلم از چند روز قبل احضار و دستگیری و بازداشت فعالان صنفی با ضرب و شتم شروع شده است.

هفته قبل پخش ویدیویی تلخ از دستگیری یک فعال صنفی یاسوجی و دهم اردیبهشت دستگیری چهار عضو کانون صنفی معلمان و خبرهای تلخ دیگر باعث تاثر و تاسف همگان شد.

برای کسانی که درون نظام تعلیم و تربیت قرار ندارند شاید سوال پیش بیاید مگر این معلمان که فرهیختگان و تحصیل کرده های اجتماع هستند چه خطای نابخشودنی مرتکب شده‌اند که سزاوار چنین رفتار ناشایستی هستند؟ آیا بودجه مدارس را بالا کشیده اند؟اختلاس ، دزدی، چه عمل خلافی از ایشان سرزده که این گونه مورد ضرب و شتم قرار می گیرند؟

سالهاست چند نفر از همکاران خوب ما روز معلم را به جای کلاس درس در زندان به سر می برند.

کاش بالا دستی ها بدانند زندان جای معلم نیست.

زیر بارند درختان که تعلق دارند  
ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد
*دبیر ریاضی