سلامت مردم زیر تیغ بهانه‌تراشی

گروه اقتصادی- محمد سیاح: سریال بازگشت محصولات کشاورزی صادراتی ایران از سمت کشورهای مختلف مقصد صادراتی ایران؛ موضوعی نیست که قابل انکار باشد و در چند ماه اخیر،این اتفاق بارها رخ داده و جنجال های زیادی به راه انداخته است. با اینکه اوایل بروز این اتفاق مسئولان سموم وارد شده از چین را علت آن عنوان کردند اما با مسلط شدن برخی مسئولان به ناکامی های مدیریتی خود حالا از موضع دیگری وارد این موضوع شدند و آن هم مثل همیشه تمرکز روی تبلیغات منفی دشمنان علیه ایران در موضوع محصولات کشاورزی است.
هند و امارات، کیوی ایران را به دلیل وجود نوعی آفت (شپشک) از ایران توقیف کردند و روسیه هم چندی پیش واردات فلفل ایرانی به این کشور را به دلیل استفاده از چهار نوع سم شناخته نشده ممنوع اعلام کرد. اوایل آذر هم ۵۸۸ اصله نخل صادراتی مناطق جنوب ایران به علت «عدم تائید گواهی‌های بهداشت ایران» از قطر برگشت خورد. این روند ادامه داشت تا اینکه برگشت سیب‌زمینی‌های ایران از ترکمنستان و ازبکستان که مقامات مسئول علت آن را وجود خاک همراه سیب زمینی اعلام کردند خبرساز شد. عراق هم به تازگی 200 کامیون محموله گوجه فرنگی را نپذیرفت و در ادامه معدوم سازی فلفل‌های وارداتی از ایران در جمهوری آذربایجان که مبتلا به نوعی ویروس بوده؛ پازل شک و شبهه ها به استفاده از سموم بسیار خطرناک در کشاورزی ایران را کامل کرد.
نگرانی ها از وجود سم در محصولات کشاورزی افزایش یافت و مسئولان به جای چاره‌اندیشی در این مورد صرفا به آرام‌سازی از طریق گفتار درمانی پرداخته و ضمن رد هرگونه وجود سم در محصولات کشاورزی آنها را سالم دانسته و نقص سیستم‌های بهداشتی کشورهای مقصد را عامل این اتفاق دانستند درحالیکه کارشناسان علت این موضوع را واردات کودها و سم قاچاق یا درچه سوم و چهارم از چین اعلام کردند!
محمدرحیم نیازی، عضو هیات مدیره انجمن ملی سیب زمینی، با اشاره به «تقلب» در تولید و کیفیت سموم چینی گفته است که «مافیای اقتصادی» برای متوقف کردن صادرات غیرنفتی و بی‌اعتبار کردن محصولات داخلی برنامه‌ریزی کرده‌اند.
رئیس انجمن واردکنندگان سم و کود هم اعلام کرده بود که ۲۳ درصد از سموم مصرف‌شده در کشور که بیشتر آن از چین وارد می‌شود، «پرخطر» است.
محمدرضا بهزادیان، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، با اشاره به محدودیت واردات سموم باکیفیت اروپایی به ایران، اعلام کرد: «تا دو سال گذشته کشاورزان قادر بودند از محصول باکیفیت اروپایی استفاده کنند، اما پس از نشست تولیدکنندگان داخلی سموم با وزارت کشاورزی، تصمیم گرفته شد که این سموم در ایران تولید شود و عملا مانع واردات این محصول شدند، اما هیچ‌گاه تولیدکنندگان داخلی نتوانستند سمومی با کیفیت اروپایی در کشور تولید کنند.»
با این حال این محصولات با وجود سم و ویروس و انگل و صد عارضه دیگر نه معدوم شدند و نه جمع‌آوری بلکه در بازار داخلی به مصرف می‌رسند و این نکته‌ای است که بسیاری از کارشناسان سلامت و کشاورزی و حالا مردم برخلاف مسئولان وزارت جهاد کشاورزی و وزارت بهداشت نگران آن هستند!
حیدر ساکن برجی، فعال حوزه کشاورزی گفته است: «معمولا محصولات کشاورزی برگشت خورده از مقاصد صادراتی در داخل کشور مصرف می‌شوند.» این اتفاق باعث نگرانی مردم شده و به کاهش خرید محصولات کشاورزی و باغی منجر شده است تا جایی که مصطفی دارایی‌نژاد، رییس اتحادیه بارفروشان اعلام کرد «خبرهای بازگشت محصولات کشاورزی ایران در چند وقت اخیر، تمایل مردم را برای خرید میوه کاهش داده است.»

لاپوشانی یک واقعه
کاهش خرید مردم طبیعی است چراکه نگران سم‌هایی هستند‌ که از طریق این محصولات وارد سفره آنها شده و می شود در مقابل مسئولان بهداشتی و درمانی و وزارت جهاد کشاورزی به جای چاره اندیشی سعی در لاپوشانی مساله‌ای با این اهمیت هستند که سلامت عمومی جامعه را درگیر خود و وارد بحران کرده است!
علیرضا مهاجر، معاون امور زراعت وزارت جهاد کشاورزی گفته است: «هیچ یک از محصولات کشاورزی ایران آلوده نیستند و خبر‌های منتشر شده در خصوص آلودگی محصولات کشاورزی ایران تبلیغات منفی دشمنان است.»
پیش از این هم مسئولان وزارت جهاد کشاورزی که بیشتر به جهاد لاپوشانی شبیه هستند به تکذیب قوی این سموم و مشکلات محصولات کشاورزی پرداخته و حتی علت ناشناخته بودن سموم در فلفل صادراتی به روسیه را «عدم ثبت این چهار سم در روسیه و ناشناخته بودن برای آنها» توصیف کرده بودند!
متاسفانه وزارت جهاد کشاورزی در این 43 سال هیچ اقدام قابل قبولی در حوزه کشاورزی نداشته و ندارد و دلیل آن هم سپردن وزارتخانه‌ای تخصصی به دست وزرایی است که برای کسب تجربه وارد آن می‌شوند درحالیکه گستره اقدامات و فعالیت ها و وظایف این وزارتخانه به اندازه سرزمین ایران و برای بقا و سلامت 85 میلیون ایرانی بسیار مهم است. اما موضوع همیشه مهم در ایران حفظ آبروی مسئولان و دور کردن آنها از گزند و انتقاد به جای قبول اشتباهات، عذرخواهی و حتی استعفا و مهمتر درست کردن خطاهایی است که اتفاق افتاده و این روند نادرست با نهادینه شدن در رده‌های مدیریتی مختلف باعث نابودی کشاورزی و آینده صادراتی آن می‌شود که همین الان هم همین رخداد را شاهد هستیم.