خوشحالم آقای دکتر لاریجانی صراحتا از «حل مسئله تحریمها» بهعنوان یک اولویت سیاست خارجی سخن گفتند.
مدتهاست عدهای در کشور عملاً «حل مسأله تحریم» را به یک تابو تبدیل کردهاند و آن را به معنی واگذاری امنیت و استقلال کشور معنی میکنند.
عدهای هم - با کمی ارفاق - اینگونه وانمود میکنند که «فروش نفت» توسط دولت - آنهم به یک کشور و با تخفیف - یعنی خنثی شدن تحریمها و برای توسعه کشور کفایت میکند!
گویی قرار است شهروند ایرانی تا ابد هیچ نقش مستقل و عاملیتی در تجارت بینالمللی و فعالیت اقتصادی در خارج از مرزها نداشته باشد.
زمانی میشود گفت مسئله تحریم حل شده که یک جوان یا شهروند عادی ابرانی بتواند، صرفاً با یک صفحه در اینستاگرام یا هر پلتفورم دیگر، به یک مشتری در یک کشور همسایه کالا یا خدمات بفروشد و حقالزحمه و دستمزدش را مستقیم در حساب بانکیاش دریافت کند. یعنی بتواند همان کاری را انجام دهد که اغلب همنسلانش و مردم منطقه میتوانند بدون دغدغه انجام دهند!
«دولت زمینهساز» دولتی است که این شرایط را برای مردم فراهم سازد.
نمیشود درحالیکه کشورهای منطقه با سرعت در حال توسعه هستند و میلیاردها دلار صرف گسترش «هوش مصنوعی» و ایجاد زیرساخت برای نقشآفرینی در نظم جدید میکنند، ایران با یک سیاست مبتنی بر «بقا» از قافله توسعه عقب بماند!
با این رویکرد نمیشود نسل آینده را به مواجهه با جهان فرستاد...