رضایت قالیباف به بهارستان به جای پاستور

گروه سیاسی: روز گذشته پس از حرف و حدیث‌های فراوان بالاخره رئیس مجلس دوازدهم توسط نمایندگان تعیین و مشخص شد. برهمین اساس، محمدباقر قالیباف برای پنجمین سال متوالی بر صندلی پارلمان تکیه زد.
گفتنی است، محمدباقر قالیباف، مجتبی ذوالنوری و منوچهر متکی برای ریاست مجلس دوازدهم اعلام کاندیداتوری کرده بودند. در نهایت قالیباف با ۱۹۸ رای از مجموع ۲۸۷ رای ماخوذه رئیس مجلس دوازدهم در اجلاسیه اول شد.
ذوالنوری ۶۰ رای و متکی ۵ رای کسب کردند. آرای باطله نیز ۲۴ رای بود.
لازم به ذکر است که انتخابات ریاست مجلس به نوعی زیر سایه انتخابات ریاست جمهوری پیش رو قرار گرفته بود. برهمین اساس چه بسا هم رای قالیباف و هم رای رقبایش تحلیل‌های خاص خود را می‌تواند داشته باشد.
در یک تقسیم بندی باید اشاره کرد که رای قالیباف زور فراکسیون اکثریت این مجلس را نشان می‌دهد و رای ذوالنوری توان فراکسیون متعلق به اعضای جبهه پایداری. رای متکی هم به نوعی نمایندگی لیست رائفی پور را می‌کند!
البته در این مرحله دو نکته اساسی وجود دارد: اول اینکه افرادی که تحت عنوان اعتدالی و نزدیک به اصلاح طلبان وارد این مجلس شده اند که تعداد شان نیز قابل اعتناست ترجیح دادند در این زورآزمایی پارلمانی رای خود را به نفع قالیباف به داخل گلدان بیاندازند. از سوی دیگر نکته بعدی آن است که گزینه جبهه پایداری حتی مورد استقبال تمام اعضای آنان نیز قرار نگرفته است.

این دو نکته این موضوع را گوشزد می‌کند که ما با مجلسی روبرو هستیم که برخلاف تصورات قبلی ترکیب پیچیده تری دارد و تصمیمات و خروجی آن چه بسا متعادل تر از مجلس قبلی باشد. البته پیش از این حدس زده می‌شد که برخلاف مجلس قبلی افراد بیشتری از دو جریان اعتدالی و اصلاح طلب وارد پارلمان شده‌اند.
حال برای نتیجه گیری برای این بخش می‌توان اینگونه گفت که اگر در مسائل حساس و مهم دو فراکسیون اکثریت که از نظر فکری نزدیک به قالیباف هستند و فراکسیون اعتدالی و اصلاح طلبان دست به ائتلاف بزنند دیگر فراکسیون جبهه پایداری در مجلس حرفی برای گفتن نخواهد داشت.
در واقع انتخابات هیات رئیسه مجلس یک وزن کشی مشخص برای فراکسیون‌های پارلمان و ادعاهای قبلی بود.
اما اکنون سوالی که می‌توان بدان پرداخت این است که آیا محمد باقر قالیباف کاندیدای ریاست جمهوری می‌شود؟ تا قبل از برگزاری انتخابات هیات رئیسه و مشخص نبودن ترکیب این هیات برخی نزدیکان محمد باقر قالیباف گفته بودند تصمیم او برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری بستگی زیادی به نتایج انتخابات هیات رئیسه دارد. حالا با توجه به آرای قابل توجه محمد باقر قالیباف و استمرار ریاست وی در پارلمان آیا او کماکان چشم به صندلی پاستور خواهد داشت؟
در این باره حرف و حدیث فراوان است. مثلا روز گذشته حسین کنعانی مقدم از چهره‌های نزدیک به جریان اصولگرا اعلام کرد که اگرچه محمد باقر قالیباف به ریاست مجلس رسیده ولی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری نیز می‌باشد!
وی گفته است: «به نظر من یک نفر از سمت دولت از جبهه اصولگرایی کاندیدا می‌شود.
آقای قالیباف اگر رئیس مجلس بشود یا نشود، به صحنه می‌آید و شانس بیشتری هم دارد. یک نفر از بین جریانی که در انتخابات مجلس دوازدهم توانستند فراکسیونی را در مجلس ایجاد کند، نامزد می‌شود.»
اما موضوع کاندیداتوری احتمالی قالیباف بعد از حفظ کرسی ریاست مجلس واکنش‌های تندی را در جریان اصولگرا و مجلسی‌ها داشته است. مثلا احمد نادری نماینده اصولگرای تهران گفته است:« کسی که رئیس مجلس می‌شود، باید رئیس مجلس باقی بماند. وقتی نمایندگان به یک شخصی اعتماد می‌کنند، کار غیر اخلاقی است که رئیس مجلس کاندیدای رئیس جمهوری هم بشود؛ آن هم رئیس مجلسی که فردا قرار است از مجلس رأی بگیرد و هفته بعد کاندیدای رئیس جمهوری شود، به نظرم از لحاظ اخلاقی درست نیست.»
البته افرادی هم با نیت خیرخواهی از قالیباف می‌خواهند که به سراغ کاندیداتوری ریاست جمهوری نرود. مثلا سلیمی نمین فعال سیاسی اصولگرا در اینباره گفته است :«قالیباف در همه انتخابات کاندیدای بالقوه به شمار می‌رود و به همین دلیل امکان دارد، حرف و حدیث‌هایی درباره حضور این چهره در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری مطرح شود. اما بنده معتقدم، ایشان به یک دلیل متقن نباید تصمیم به ترک مجلس بگیرد.»
سلیمی نمین ادامه داد: «مجلس دوازدهم در شرایطی دوره اش را شروع می‌کند که همه می‌دانند، چهره‌هایی تندرو که اصرار به حاشیه و جنجال سازی دارند توانسته‌اند به این دوره راه پیدا کنند. به همین دلیل از آنجایی که فقط قالیباف است که می‌تواند تندرو‌های مجلس را کنترل کند، پس بهتر است قید انتخابات ریاست جمهوری را بزند تا مانع از تخریب فضای مجلس شود.» برکسی پوشیده نیست الویت نخست محمد باقر قالیباف همواره به دست گرفتن سکان پاستور بوده است. اما کنار گذاشتن پارلمان و ریاست آن و حضور در انتخابات ریاست جمهوری قمار بزرگی برای وی است. محمد باقر قالیباف اگر در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود که هیچ به مراد دل خود رسیده است اما اگر او نتواند به دستاوردی برسد به نوعی جایگاه خود در مجلس شورای اسلامی و نزد نمایندگان آن را از دست داده است. باید دید رئیس فعلی پارلمان چه تصمیمی در این خصوص اتخاذ می‌کند.