درست از همان زمانی که واژهای به نام کووید-۱۹ در ذهنها جا باز کرد، زندگی انسانها نیز دستخوش تغییراتی شد به طوریکه مردم برای ادامه زندگی و تعاملات خود با چالشهایی مواجه شدند و تمامی ابعاد زندگیشان تحت تاثیر قرار گرفت، اما حالا این روزها صحبت از دوران پساکروناست و برخی متخصصان حوزه روانشناسی بر این باورند که تغییراتی که در دوران کرونا در روابط انسانی رخ داده در دوران پساکرونا نیز وجود دارد، اما دوران پساکرونا چیست؟ چه ویژگیهایی دارد؟ و مردم باید در این دوران چگونه زندگی کنند؟.
نگار اکبری زرگر- عضو انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران در گفتوگو با ایسنا، دراین راستا نکاتی درباره نحوه زندگی در دوران پساکرونا و ویژگیهای این دوران گفته است که در ادامه برخی از آنها آمده است.
* دوران پسا کرونا دورانی است که چه بخواهیم و چه نخواهیم باید طبق موج جدیدی حرکت کنیم زیرا سلامت روان و جسم ما تابع آن شرایط است.
* دوران پساکرونا دوران رشد و تعالی پس از استرس خواهد بود و این نتیجهای است که انسان در طول تاریخ و پس از عبور بحرانها تجربه کرده است.
* یکی از موضوعاتی که باید همیشه در دوران بحران در نظر بگیریم این است که در این مواقع ضعفها و ناکارآمدیهای فرد و جامعه پا به عرصه ظهور میگذارد و اگر مدیریت درستی در این راستا نداشته باشیم، آتش این بحران گستردهتر خواهد شد.
* در تمامی بحرانها و شرایط دشوار، افرادی موفقاند که با به کارگیری تجارب گذشته، واقعبینی، شناخت خود و کنار گذاشتن صفات اخلاقی ناکارآمد، زندگی در حال، به کارگیری استعدادها و مهارتهای موجود و آموزشهای جدید، تابآوری فردی، خانوادگی و اجتماعی بالاتری با مولفههای انعطافپذیری، مقاومت، سرسختی در شرایط دشوار، بروز هیجان و احساسات مثبت از خود، قدرت حل مسئله، تصمیمگیری، سازگاری با شرایط، هدفمندی، داشتن مهارتهای زندگی و برخورداری از حمایتهای اجتماعی و ارتباطی گسترده، از سلامت جسمی و روانی در شرایط مختلف زندگی برخوردار باشند.
* ترس، نگرانی و وحشتی که کروناویروس در دل و جان مردم انداخته بیحد و حصر بوده است و این وحشت و نگرانی تاثیرات خود را در دوران پساکرونا به صورت آسیبهای اجتماعی و اختلالات روحی و روانی در جامعه میگذارد.
* مطالعات نشان داده بیماریهای مسری در هر برههای از زمان که شیوع پیدا کرده، بعد از مدتی، در زمینه تکنولوژی، پزشکی و زیستشناسی تغییراتی نیز رخ داده و ثمراتی برای ارتقاء زندگی و تمدن بشر داشته است.
* در دوره عبور از اپیدمی کرونا، افراد با شناخت ناکارآمدیهای فردی، ضعفهای اخلاقی، مشکلات کنترل فردی و عدم مهارتهای اجتماعی- ارتباطی و به کارگیری توانمندیها و استفاده از زیرساختهای موجود، باید در تغییر سبک زندگی فعلی، عادتها و عقاید خود نیز تجدیدنظر کنند.
* باید با فراگیری فعالیتهای جدید و لذتبخش، مهارتهایی را آموزش ببینیم تا بتوانیم در راهی که داریم موفق باشیم؛ همین روند باعث ارتقاء و پیشرفت در زمینه کاریابی شغلی، بهبود روابط خانوادگی، اجتماعی، سلامت فردی و اجتماعی خواهد شد.
* دوران پساکرونا با تمام آسیبهای روانی، اجتماعی و اقتصادی از قبیل جرم، فقر، بیکاری و دیگر نقاط ضعفی که بر جای خواهد گذاشت میتواند ما را در رسیدن به آگاهی و اهداف بلند مدت و رسیدن به مرز تعادل کمک کند تا بتوانیم با عبور از این دوران و دوران بلاتکلیفی و نگرانی، زندگی با ثباتتر و مسالمتآمیزی در کنار اعضای خانواده و افراد جامعه داشته باشیم.
* یکی از نکات مهم در این دوران حمایت، سرمایهگذاری و اتخاذ تصمیمات بهینه با قابلیت اجرایی دولت در حوزههای اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و... است که اعضای جامعه به نوعی امیدواری و اطمینانخاطر از آینده پیدا کنند تا بتوانند این مقطع دشوار را طی کنند.
* انتخاب سیاستهای مناسب توسط مسئولان و کارفرمایان برای پشتیبانی از آحاد ملت، باعث پیشگیری از افزایش موج گسترده تعارضها، خشونتهای جمعی، اختلالات روانی و به تبع تاثیرگذاری در بنیان خانوادهها، جامعه و حوزه بهداشت روان میشود.
* اگرچه دوران پساکرونا موجب بروز افزایش برخی از اختلالات روانی مانند وسواس فکری- عملی، افسردگی، اختلالات روان تنی، خشم، اضطراب و شک و تردید بیمارگون شده و خواهد شد اما میتوان با بهکارگیری مدیریت بحران و برنامهریزی برای آموزش مردم در زمینههای مختلف با افزایش هرچه بیشتر شناخت و رشد توانمندیهای فردی مواجه شد.