جبهه پایداری دیگر پدرخوانده ندارد

از یکسو خبرها حاکی از آن است که بخشی از این جریان تصمیم گرفته سعید جلیلی را به عنوان نامزد مطلوب خود به عنوان ادامه‌دهنده راه «شهیدجمهور» معرفی کند و از سوی دیگر خبرها از انتخاب پرویز فتاح، رئیس ستاد اجرایی فرمان امام توسط بخش دیگری از اعضای این جریان به عنوان نامزد اصلح حکایت می‌کند.

دنیای اقتصاد نوشت:حتی خبرهای رسیده حاکی از آن بود که صادق محصولی، دبیرکل جبهه پایداری ظاهرا تصمیم گرفته این‌بار در انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، پشت پرویز فتاح به عنوان کاندیدای اصلح قرار گیرد و با توجه به اعلام نامزدی سعید جلیلی برای ریاست‌جمهوری از او برای رسیدن به پاستور حمایت نکند. در این میان خبر دیگری هم منتشر شد که خبر از نامزدی صادق محصولی در انتخابات ریاست‌جمهوری می‌داد. هرچند این خبر تاکنون تایید یا تکذیب نشده است، اما همه نشان می‌دهد پایداری‌ها روزهای پراختلافی را می‌گذرانند و برخلاف دوره‌های پیشین که به رقابت با دیگر جریان‌های اصولگرا می‌پرداختند، این‌بار رقابت و اختلاف را در درون تشکیلات خود تجربه می‌کنند.

شاید بخشی از این آشفتگی به ریشه داشتن برخی از اعضای آن در دولت سیزدهم بازگردد که حالا با شهادت رئیس‌جمهور و پایان زودهنگام دولت سیزدهم نگران ادامه حضورشان در دولت شده‌اند. از همین‌رو بنا برخبرهایی حالا این طیف از جریان پایداری با محوریت مقداد نیلی تصمیم گرفته‌اند در صورت نامزدی فتاح از او حمایت کنند. مقداد نیلی، داماد رئیسی فرزند حسین نیلی‌ احمدآبادی، وزیر معادن و فلزات دولت‌های اوایل انقلاب و برادر میثم نیلی، سردبیر رجانیوز و یکی از چهره‌های رسانه‌ای جبهه پایداری است که با انتخاب رئیسی به ریاست‌جمهوری اگرچه پست رسمی به او در دولت داده نشد، اما از همان ابتدا همه خبرها از جایگاه مهم وی در دولت حکایت می‌کرد. ازهمین‌رو شنیده‌ها حاکی از آن است که این بخش از نیروهای پایداری تصمیم گرفته‌اند پشت فتاح قرار بگیرند تا درصورت پیروزی او در انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم حضورشان در دولت بعدی نیز استمرار پیدا کند. در واقع این بخش از جریان پایداری فتاح را گزینه بهتری برای خود می‌دانند. فتاح رابطه بسیار نزدیکی با جبهه پایداری دارد.

در کنار اشتیاق بخشی از پایداری‌ها برای ریاست‌جمهوری فتاح، خبرهای رسیده دیگر از تصمیم طیف دیگری از این جریان با هدایت نصرالله پژمان‌فر، رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس یازدهم و یکی از اعضای شاخص پایداری برای حمایت از سعید جلیلی حکایت می‌کند.

  همه اینها نشان می‌دهد جریان پایداری که تازه از رقابت‌های دوازدهمین دوره انتخابات مجلس بیرون آمده است، آماده اجماع نظر بر سر یک نامزد ریاست‌جمهوری نیست؛ آن‌قدر که گروهی فتاح را گزینه اصلح و دیگران جلیلی را مطلوب می‌دانند.

نکته مهم اینجاست که اگر در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۲ شورای مرکزی‌ جبهه پایداری با وجود داشتن سه نامزد از جمله کامران باقری‌لنکرانی وزیر بهداشت احمدی‌نژاد در دولت نهم، ‌سعید جلیلی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و پرویز فتاح وزیر نیروی دولت نهم، در نهایت با حمایت قاطع مرحوم آیت‌الله مصباح‌یزدی از لنکرانی، باقری‌لنکرانی را به عنوان نامزد نهایی این جریان و منتخب خود معرفی کرد، این ‌بار از حضور پدرخوانده‌ای در این سطح که حجت را بر آنها در انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲تمام کرد، محروم هستند و بعید است بتوانند به اجماع نظری در میان خود بر سر نامزد اصلح برسند. از همین‌رو، هم فتاح و هم جلیلی با توجه به پایگاه رای مشترکشان، راه سختی برای رسیدن به پاستور در پیش خواهند داشت (‌تقسیم این پایگاه رای میان دو نامزد) مگر آنکه هریک به دنبال پایگاه تازه‌ای برای کسب رای باشند که آن هم دراین فرصت کم بعید به نظر می‌رسد.