سیلی گرانی، صورت طیف معلول را می‌نوازد

حال این روزهای جامعه چندان خوب نیست. نوسانات بازار تا عمق زندگی مردم رسوخ کرده. سیلی گرانی صورت آحاد مختلف اجتماع را می‌نوازد و در این میان معلولان؛ مظلوم‌تر از همه اقشار واقع شده‌اند.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، معلولان به‌خصوص افراد ضایعه‌نخاعی سطح توقعاتشان را در حد دستیابی به پوشک، سوند و لوازم ناقابل پانسمان، پایین آورده‌اند، برخی از آنها می‌گویند هزینه پانسمان زخم بستر ماهانه بیش از ۷۰۰ هزار تومان هزینه دارد و در صورت عدم رسیدگی باید در انتظار ابتلا به زخم بستر، هزینه‌های به مراتب بالاتر و معلولیت‌های ثانویه باشند.
بسیاری از معلولان که پیش از این هم توانایی مالی چندانی نداشتند حالا دستشان از رسیدن به نیازهای اولیه‌شان نیز کوتاه شده. سفره‌های فقیرانه آنها کوچک‌تر شده و بسیاری از این افراد صورتشان را با سیلی نجابت سرخ نگه‌می‌دارند؛ اما سوال اساسی آنها این است: این وضع تا کی ادامه خواهد داشت؟
 
تعویض پانسمان ماهانه ۱و نیم میلیون تومان آب می‌خورد
معصومه عبدالهی از معلولان ضایعه نخاعی ساکن تهران است، او می‌گوید: من روزانه بیش از ۸ ساعت روی ویلچر  می‌نشینم و حالا سال‌هاست زخم بستر دارم. در طول هفته دست‌کم به سه بار تعویض پانسمان نیاز دارم که این‌کار آخرین‌بار در یک هفته اخیز با ۱۵۰ هزار تومان هزینه همراه بود.
وی می‌گوید: تعویض ۱۰ بار پانسمان در ماه حدود یک و نیم میلیون تومان برایم هزینه دارد؛ این در حالی است که سازمان بهزیستی فقط ۷۰ تا ۱۰۰ هزار تومان از این هزینه را می‌پردازد.
عبدالهی تاکید می‌کند: تامین هزینه مورد نیاز پانسمان در توانم نیست، از طرفی اگر پانسمان را انجام ندهم می‌دانم به زودی زخم‌هایم تشدید شده و نیازمند درمان‌های جدی‌تر با هزینه به مراتب بالاتر خواهم بود.
 
دولت به دغدغه‌های معلولان آگاه باشد
رحمت عبادی صاحب یک پسر معلول است. او ۵۹ ساله و بازنشسته است و درد گرانی و تاثیری که روی زندگی معلولان داشته را خوب می‌فهمد.
عبادی می‌گوید: گرانی لوازم بهداستی و درمانی معلولان یک درد است و نایاب بودن آنها یک درد دیگر. الان چند روز است تمام داروخانه‌ها و فروشگاه‌های اسلامشهر را می‌گردم اما هیچ کدامشان پوشک متناسب با نیاز پسرم را ندارند.
وی ادامه می‌دهد: ماه گذشته بهزیستی دو بسته ایزی‌لایف سایز ۵ در اختیارمان گذاشت اما پسر من باید ایزی‌لایف سایز ۶ استفاده کند، به هر داروخانه‌ای مراجعه کردم هیچ‌کدام حاضر به تعویض آن نشدند، سایر ۵ هم که برای ما قابل استفاده نبود، چند روز مستاصل بودیم تا اینکه پسر بزرگترم و بسته از تهران تهیه کرد و فرستاد.
عبادی اضافه می‌کند: پسرم ۲۷ سال دارد و جوان است، بسیاری از خواسته‌هایش را نمی‌تواند به زبان بیاورد اما من متوجه می‌شوم که او چقدر عذاب می‌کشد. دولت نیز باید به این مسائل آگاه باشد، حفظ احترام و شخصیت کمترین حق بچه‌های ما است، آنها نباید بخاطر یک پوشک یا سوند از خودشان و یا معلولیتشان خجالت بکشند.
 
بیمه تکمیلی، حلقه مفقوده درمان معلولان است
حسین احمدی نیز از معلولان ضایعه نخاعی است. او که اکنون ۴۵ ساله است ۲۰ سال پیش در یک سانحه رانندگی از مهره T4 دچار آسیب نخاعی شده و از صندلی چرخدار استفاده می‌کند.
او بیان می‌کند: ۶ سال است در یک کارگاه خصوصی کار می‌کنم. حاصل این اشتغال ۶ ساله تامین مخارج روزمره و نیازهای درمانی‌ام بوده و حدود ۵ میلیون تومان نیز پس‌انداز داشتم.
احمدی اضافه می‌کند: حدود دو ماه پیش به دلیل شدت یافتن زخم بسترم از شهرستان به تهران آمدم و در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری شدم، این بیمارستان هر شب یک میلیون تومان برایم هزینه داشت و با اینکه دکتر یک ماه بستری را برایم ضروری دانسته بود  اما به علت عدم توان کافی در پرداخت هزینه، ظرف ۵ شب با رضایت خودم ترخیص شدم و تمام پس‌انداز ۵ سال‌ گذشته‌ام را بابت این چند شب به بیمارستان پرداختم.
احمدی می‌گوید: تکمیل دوره درمانی حدود ۳۰ میلیون هزینه دربرداشت و پرداخت آن از عهده من و خانواده‌ام بیرون بود.
این فرد دارای معلولیت می‌افزاید: با اینکه در خانه ماندن برایم مانند اسارت است اما هیچ انگیزه‌ای برای کار کردن ندارم. سازمان بهزیستی از ما حمایت بیمه‌ای ندارد، هیچ تمهیدی برای بیمه تکمیلی افراد ضایعه نخاعی اندیشیده نشده و ما هر اندازه هم که کار کنیم باید تمام درآمدمان را ظرف چند شب و چند روز تقدیم بیمارستان‌ها کنیم.
 
چند خبر خوش از معاون توانبخشی بهزیستی کشور
در حالی که معلولان و به‌خصوص افراد دارای ضایعه نخاعی از کمبود یا واضح‌تر بگوییم از نبود لوازم توانبخشی در بازار و همچنین از عدم توانایی مالی برای خرید کالاهایی که حالا قیمتشان حتی به ۴ برابر نیز رسیده شکایت می‌کنند، معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور از برقراری ثبات برای تامین نیازمندی‌های معلولان در چند ماه آینده خبر می‌دهد.
دکتر حسین نحوی‌نژاد اظهار می‌کند: با آغاز بحران در حوزه ارز و دلار، وخامت اوضاع را پیش‌بینی کردیم، از همین‌رو بودجه قابل توجهی را برای تامین لوازم بهداشتی مورد نیاز افراد ضایعه‌نخاعی کنار گذاشتیم تا نیازهای این طیف از جامعه هدف، در اوج بحران پاسخ داده شود.
او توضیح می‌دهد: تا پایان شهریور ماه ۷۰ درصد بودجه مربوط به تامین لوازم توانبخشی در اختیار ادارات کل بهزیستی در سراسر استان‌های کشور قرار می‌گیرد تا نیازهای ضروری معلولان نخاعی رفع شود.
وی خاطرنشان می‌کند: به مدیران کل استان‌ها تاکید کرده‌ایم در اعطای لوازم توانبخشی به معلولان حتی با پرداخت هزینه بالاتر؛ سخت‌گیری نکنند، اما از آنها این را هم خواسته‌ایم که نیازهای اساسی جامعه هدف را اولویت‌بندی کنند تا از بحران فعلی عبور کنیم.
معاون توانبخشی بهزیستی کشور اضافه می‌کند: طبق مکاتبه با سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواستار تخصیص بسته‌های حمایتی بهداشتی_درمانی به‌ویژه برای معلولان ذهنی و معلولان جسمی_حرکتی شدید که در خانه نگهداری می‌شوند شده‌ام و این اقدام به زودی عملیاتی خواهد شد.
نحوی‌نژاد از سفر خود به چند استان کشور در ماه‌های اخیر سخن می‌گوید و با بیان اینکه این سفرها با هدف سنجش وضعیت فعلی و رفع مشکلات موجود انجام شده، تاکید می‌کند: به مدیران کل بهزیستی در تمام استان‌ها توصیه کرده‌ایم تا نسبت به خرید لوازم توانبخشی مورد نیاز معلولان ولو با قیمت‌های بالا اقدام کنند.
وی اظهار می‌کند: با رایزنی‌های انجام شده با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مقرر شده ارز دولتی شامل لوازم توانبخشی مورد نیاز معلولان بشود و همچنین طی مکاتبات به‌عمل آمده قرار است زمینه ترخیص و فروش  کالاهای وارداتی که اکنون در گمرک انبار شده و همچنین کالای توقیف شده در انبارهای محتکران به سازمان بهزیستی فراهم شود تا اقلام ضروری معلولان خریداری و بین استان‌های کشور توزیع شود و از آن طریق در اختیار مددجویان قرار گیرد.
این مسئول بیان می‌کند: طبق مذاکرات صورت گرفته با سازمان برنامه و بودجه قرار است بخشی از اعتبار معین شده برای سازمان بهزیستی به‌صورت ارز در اختیار این سازمان قرار گیرد تا از آن طریق سیاست‌های تشویقی برای ترغیب تولید‌کنندگان و یا واردکنندگان لوازم توانبخشی و فروش کالای مورد نیاز به این سازمان اتخاذ شود.
نحوی‌نژاد ادامه داد: از دولت و دستگاه‌های مربوطه خواسته‌ایم آن دسته از دریافت کنندگان ارز دولتی را که در زمینه لوازم توانبخشی فعالیت دارند به سازمان بهزیستی معرفی کنند تا نحوه هزینه‌کرد ارز از آنها استعلام شده و نتایج در اختیار سازمان تعزیرات حکومتی قرار گیرد.
وی با تصریح این مطلب که معلولانِ نیازمند لوازم توانبخشی همواره از پایین بودن کیفیت این لوازم گله‌مند هستند، می‌گوید: ما کمک هزینه خرید لوازم توانبخشی را به‌صورت نقدی در اختیار خود افراد گذاشتیم تا لوازم مورد نیاز خودشان را تهیه کنند.
این مسئول از پرداخت ماهانه بین ۷۰ تا ۱۰۰ هزار تومان به‌عنوان کمک هزینه خرید لوازم توانبخشی به افراد ضایعه‌نخاعی خبر می‌دهد و می‌افزاید: این مبلغ برای معلولان نخاعی کافی نیست اما اتخاذ این تصمیم به پیش از بحران افرایش قیمت‌ها مربوط می‌شود و هنگام اتخاذ این تصمیم، لوازم توانبخشی به اندازه امروز گران و کمیاب نشده بود.
وی در جمع‌بندی سخنانش اطمینان می‌دهد: با تمهیدات اندیشیده شده تا پایان آبان ماه آرامش و ثبات در خصوص تامین لوازم توانبخشی و کمک توانبخشی برقرار می‌شود و جامعه هدف سازمان در این خصوص نگرانی نداشته باشند.
رقیه بابائی/خبرنگار حوزه معلولان