1403، سال شنیدن صدای بی صدایان و انتقال آرام قدرت

گروه سیاسی- رحمان زین الدین: سال 1403 نیز به پایان رسید و مانند سال‌های مختلف که می‌آیند و می‌روند از خود آثار و نتایجی به جا گذاشت.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،سالی که در آن کشور دوبار تا مرز جنگ رفت و یا بالگرد رئیس جمهوری کشور در ارتفاعات ارسباران سقوط کرد و یا به دست شقی ترین انسان‌ها فخر جهان اسلام «سید حسن نصرالله» به شهادت رسید و یا اینکه دوباره مرد دیوانه در کاخ سفید به قدرت رسید.
برای مرور تمامی این وقایع باید در لحظه لحظه آن دوباره زندگی کرد و آنرا برای چندین بار از پیش چشمان گذراند.
سقوط بالگرد ابراهیم رییسی
در آغاز سال 1403 ایران دارای رییس جمهوری بود که روز تحویل سال در پشت قاب تلویزیون حاضر شد و گزارشی از اقدامات دولت در طی حدود سه سال ریاست جمهوری اش را به مردم ارایه کرد اما بعد از انجام عملیات وعده صادق یک، رییسی که برای بازدید از سدی مرزی به استان آذربایجان شرقی رفته بود، در مسیر برگشت به مرکز این استان بالگرد وی دچار سانحه شده و سقوط می‌کند.
اما ماجرا از این قرار بود که به دعوت و اصرار علی اف رییس جمهوری آذربایجان، وی به نقطه صفر مرزی به همراه چند تن از وزرا از جمله حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه، حجت الاسلام آل‌هاشم نماینده ولی فقیه در استان و استاندار آذربایجان شرقی و چند تن دیگر از وزرا برای افتتاح سد خداآفرین و سد قیز قلعه‌سی بر روی رود ارس به مرز ایران و آذربایجان سفر می‌کند.
پس از دیدار قصد بازگشت به تبریز برای عزیمت به تهران را داشت که سه بالگرد مسئولیت جابجایی مسئولان کشوری را برعهده داشتند و فرمانده میدان نیز بالگردی بود که حامل رییس دولت سیزدهم بود. اما در کوه‌های جنگ‌های ارسباران به دلیل نبود دید کافی و وضعیت بد جوی، بالگرد به کوه برخورد می‌کند و تمامی افراد داخل آن به شهادت می‌رسند.
در اولین ساعات انتشار این خبر، خبرگزاری فارس و در مطلبی با تکذیب این اتفاق، ادعا می‌کند که بالگرد حامل رییس جمهوری فرودی سخت داشته و با خودرو در حال عزیمت به تبریز هستند.
اما بعد از چند ساعت مشخص شد که چنین چیزی واقعیت ندارد و گروه‌های امدادی به سرعت برای حضور در منطقه عازم این استان شدند.
به دلیل صعب العبور بودن و وضعیت بد آب و هوایی و همچنین نبود پهبادهایی که دوربین دید در شب داشته باشند که برای ماموریت در خلیج فارس رفته بودند، یافتن حادثه دیدگان با کندی انجام می‌شد.
حتی فرمانده کل سپاه و فرمانده نیروی زمینی سپاه و رییس هلال احمر برای پیگیری اوضاع به این منطقه سفر کردند اما به نظر نمی‌رسید که کوچکترین اطلاعاتی و پیامی از جانب آنها به گروه امدادی رسیده باشد.
بنابراین در اولین ساعات شامگاه 30 اردیبهشت ماه رهبر معظم انقلاب در بیاناتی کوتاه در جمع خانواده‌های سپاه ولی امر گفتند که مردم ایران نگران نباشند و در کارهای کشور هیچ خللی ایجاد نخواهد شد.
همین سخنان ایشان برای سیاستمداران، روشن کرد که حادثه ای دردناک ممکن است رخ داده باشد که اینگونه رهبر انقلاب سخن می‌گویند و تمامی مردم را برای سلامت رییس جمهوری دعوت به دعا کردن می‌کنند.
تمامی شامگاه نیروهای امدادی به دنبال نشانه‌هایی از بالگرد می‌گشتند اما آنرا پیدا نکردند و حتی برای یافتن بالگرد از کشورهای دیگر مانند ترکیه درخواست کردند که پهبادی با دوربین دید در شب به منطقه اعزام کند و حتی بعدها روشن شد که شخص ولادمیر پوتین رییس جمهوری روسیه نیز برای کمک به حادثه دیدگان اعلام آمادگی کرده است.
تا اولین ساعات طلوع خورشید هیچ اطلاعاتی از محل حادثه نبود اما در اولین ساعات مشخص شد که یک تیم امدادی به منطقه سقوط رسیده و متاسفانه تمامی سرنشینان آن بالگرد به درجه شهادت رسیده اند.
این اتفاق ضایعه بزرگی برای کشور ایران بود و نظام و کشور را در بحرانی عمیق فرو برد.
پس از آن بود که مراسمات برگزاری یادبود شهادا و همچنین تشییع شهدا برگزار شد و سپس رهبر معظم انقلاب دستور به تشکیل جلسه سران سه قوه دادند و محمدمخبر معاون اول را به عنوان کفیل ریاست جمهوری مشخص کردند.
این موارد باعث شد که پس برگزاری مراسمات سوگواری، زنگ شروع انتخابات جدید در کشور به صدا آمد و ثبت نام از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آغاز شد.
پس از دوره گذار یعنی از 30 اردیبهشت تا 15 مردادماه که همچنان دولت سیزدهم مسئولیت اجرایی کشور را برعهده داشت، اقداماتی فراوان خلاف قانون از سوی مدیران منصوبی که تا پیش از این ادعای پاکدستی و سلامت داشتند، انجام دادند که از آن جمله می‌توان به استخدام‌های گسترده در دستگاه‌های دولتی و پاداش‌های چندین میلیاردی از جمله عشقی رییس سازمان بورس اشاره کرد.
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری
براساس اصل ۱۳۱ قانون اساسی «در صورت فوت‏، کناره‌گیری یا بیماری بیش از دو ماه و عزل رئیس‌جمهور، یا موجبات دیگری از اینگونه،‏ شورای موقت ریاست جمهوری موظف است ترتیبی دهد که حداکثر ظرف پنجاه روز رئیس‌جمهور جدید انتخاب شود و در این مدت وظایف و اختیارات ریاست جمهوری را جز در امر همه‌پرسی برعهده دارد.»
برهمین اساس در اولین ساعات روز 31 اردیبهشت ماه رهبر انقلاب پس از تسلیت به مردم ایران برای اتفاقی شهادت گونه برای رییس جمهوری ایران، محمد مخبر را به عنوان کفیل ریاست جمهوری مشخص کردند و دستور دادند که در شورایی سه نفره با حضور سران دو قوه دیگر، زمینه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را فراهم کنند.
پس از آن بود که در اولین دقایق پس از حکم رهبری، جلسه سران سه قوه به سرعت برگزار شد و زمینه‌های برگزاری انتخاباتی زود هنگام در کشوری که به تازگی انتخابات مجلسی کم رمق و کم شور را پشت سرگذاشته بود، فراهم شد.
برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری به سرعت برنامه ریزی‌ها انجام شد تا در 8 تیرماه انتخابات برگزار شود و اگر به مرحله دوم رفت در 15 تیر مرحله دوم انتخابات برگزار شود.
مراسم تشییع شهدا در شهرهای مختلف برگزار شد و بعد از برگزاری سومین روز شهادت رییس دولت سیزدهم تاریخ ثبت نام‌ها و اعلام نامزدهای تایید صلاحیت شده در انتخابات مشخص شد و برای اولین بار از ورود افرادی که شرایط لازم برای حضور در روند برگزاری انتخابات را نداشتند، برای ورود به ستاد انتخابات کشور جلوگیری شد.
در این دوره افرادی که سابقه وزارت یا بیشتر و نمایندگی مجلس را داشتند می‌توانستند برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کنند.
در زمان ثبت نام افرادی به ستاد وزارت کشور رفتند که تصور نمی‌شد در میان این افراد مسعود پزشکیان تایید صلاحیت شود.
البته در اواخر سال 1402 در انتخابات مجلس شورای اسلامی نیز پزشکیان از سوی هیات‌های اجرایی رد صلاحیت شد اما با ورود مقامات بالاتر، وی از سوی هیات‌های نظارت تایید صلاحیت شد و توانست در انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی نامزد شود.
اما پس از تایید صلاحیت وی در انتخابات ریاست جمهوری این بار هم کسی فکر نمی‌کرد که پزشکیان بتواند از پس رقبای خود از جمله محمدباقر قالیباف رییس مجلس شورای اسلامی که قول داده بود در صورت رای اقلیت اصلاح طلب مجلس به وی برای ریاست قوه مقننه دوباره برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام نکند، اما این بار زیر قول خود زد و در آخرین دقایق ثبت نام، وارد وزارت کشور شد و نام خود را به عنوان نامزد انتخابات ثبت کرد.
البته پیش از وی نیز افراد مهم دیگری مانند علی لاریجانی و اسحاق جهانگیری و عبدالناصر همتی ثبت نام کردند و همگان تصورشان بر این بود که علی لاریجانی بعد از تاییدیه‌هایی که از مسئولان ارشد نظام گرفته و در دور قبل رهبر انقلاب نیز خواستار جبران ظلمی که به وی شده بود، شدند این بار تایید صلاحیت شود اما اینگونه نشد و برای بار دوم رد صلاحیت شد.
البته پیش از اعلام تایید صلاحیت‌ها در جلسه ای هیات رییسه اصلاحات با نامزدهای اصلاح طلب داشت نام سه نفر مسعود پزشکیان، اسحاق جهانگیری و عباس آخوندی را به عنوان کاندیداهای اختصاصی خود اعلام کردند و از میان این سه نفر فقط پزشکیان تایید صلاحیت شد.
به همین دلیل اصلاح طلبان که گمان نمی‌کردند از میان این سه نفر هیچکدام تایید صلاحیت شوند، ناگهان با تایید پزشکیان مواجه شده و در چون زمان بسیار کمی برای سازماندهی نیروهای خود داشتند، به شکل گسترده نتوانستند نیروهای خود را برای کسب رای بالای نامزد اصلاحات بسیج کنند.
اما شخص پزشکیان آنقدر کاریزما و توانایی داشت که توانست با بسیج میان سالان جنبشی مردمی سازماندهی کند و درنهایت با کسب رای بیشتر در دو مرحله انتخابات، چهاردهمین رییس دولت جمهوری اسلامی شود.
اما تا رسیدن به زمان انتخابات فراز و نشیب‌های بسیاری صورت گرفت و حتی محمدجواد ظریف که بیشترین درخواست از وی برای حضور در انتخابات بود و وی نپذیرفت به عنوان حامی پزشکیان وارد عرصه انتخابات شد و آرای بسیاری را به صندوق رای پزشکیان افزود.
اینکه چگونه یک پزشک قلب توانست رای اکثریت جامعه را بدست آورد در طول سال گذشته بسیار به آن پرداخته شده و درباره آن بحث‌های بسیاری صورت گرفته است.
اما مهمترین دلیل انتخاب پزشکیان به عنوان رییس جمهوری ورود مستقیم رهبر انقلاب به عرصه انتخابات بود و با مدیریت شخص ایشان اجازه ندادند حتی شائبه ای درباره انتخابات ایجاد شود، با اینکه اصولگرایان حامی دولت سیزدهم بسیار تلاش کردند که بتوانند کوچکترین تاثیری بر انتخابات داشته باشند مانند اقدامات محسن منصوری معاون اجرایی دولت سیزدهم اما مسعود پزشکیان بعد از پیروزی در انتخابات در اولین قدم برای تجدید پیمان با آرمان‌های رهبر کبیر انقلاب به حرم امام خمینی (ره) رفت و در سخنانی گفت که اگر رهبر انقلاب نبود وی امروز پیروز انتخابات نشده بود. همین عامل باعث شد که بعد از 19 سال دوباره اصلاح طلبان بصورت رسمی پیروز انتخابات شوند و سکان اجرایی کشور را در دست بگیرند.
ادامه دارد...