دهن کجی فدراسیون جودو به قانون

قانون منع به کارگیری بازنشستگان بعد از یک دهه از سوی مجلس به تصویب رسید. قانونی که هدفش میدان دادن و به کارگیری جوانان متخصص در مدیریت کشور و استفاده از تجربیات مدیران بازنشسته کشور است.  اما بعد از ابلاغ این قانون، جوان‌گرایی مورد نظر قانون گذاران و مردم شریف ایران تا چه حد محقق شده است؟ اگر خروجی این قانون اتفاقی باشد که در فدراسیون جودو رخ داده باید تاسفی عمیق خورد!
همه می‌دانیم استفاده از ظرفیت درخشان ها در ورزش کشور الزامی است، ولی این استفاده نباید به صورتی باشد که دهن کجی به قانون تلقی گردد. اما چرا باید به فاصله چند روز بعد از کناره گیری از ریاست فدراسیون درخشان را در سمت نایب رئیس فدراسیون جودو دید؟
از طرفی این استراتژی که در فدراسیون جودو به کار گرفته شده که این روزها تحت عنوان "سیاست پوتین ـ مدودف از آن یاد می‌شود" نوعی آموزش فرار از قانون به دستگاه‌های دیگر مشمول این قانون نیز به شمار می رود.
به نظر می رسد اینگونه رفتارهای لجاجت گونه در اجرای قانون از مجموعه مدیریتی فدراسیون جودو به نوعی به گروگان گرفتن این رشته ورزشی برای ریاست دائم باشد. چراکه این نوع رفتارها را در دیگر فدراسیون هایی که قانون فوق را اجرا کردند یا در حال اجرا هستند، شاهد نیستیم.
از برگزاری مجمع فوق العاده سالیانه فدراسیون که دعوت از اعضای آن در روز تعطیل رسمی انجام شد و تسریع در انتخاب روسای هیئت ها قبل از استعفا و دیگر تحرکاتی که در جهت به کرسی نشاندن گزینه مورد نظر یک جریان خاص در حال انجام است، زنگ خطری را به صدا درآورده است که آرامشی را که دائماً در طول این دو سال از آن نام برده می‌شد را فراری داده و جودو روزهای پرتنشی را سپری می‌کند.
حال باید منتظر ماند و دید وزارت ورزش در جریان این سناریو بوده است یا خیر؟
مجلس، دولت و قوه قضاییه چگونه به وظیفه ذاتی خود در جهت اجرای بدون نقص قانون قانون منع بکارگیری بازنشستگان عمل خواهد کرد ؟
قانون منع بکارگیری به گونه ای نوشته شده است که هر ارگانی که توسط بودجه دولت اداره می شود حق استفاده از بازنشستگان را حتی در پست مشاوره هم ندارد.

*قهرمان پیشین جودو آسیا