یادبود دومین سال درگذشت دکتر علی پورطائی

استاد فروتن و دوست دیرین نگارنده  علی پور طایی ( 1321 -1397- دشت میشان خوزستان )  در خاندانی اهل ادب و فرهنگ پرورش یافت. تحصـیلات ابتدایی و دبیرستانی را در اهواز گذراند و پس از  طی دوره تربیت معلم در این شهر  بعنوان معلم رسمی (وزارت فرهنگ آنزمان) استخدام و به دلیل قبولی در دانشگاه به تهران منتقل شد و در واحدهای آموزشی مرکز همزمان با تحصیل  در دانشـکده علوم اجتماعی وابسته به دانشگاه تهران به خدمت جامعه فرهنگی ادامه داد  .
لیسانس و درجه ارشدی  خود  را از همان دانشکده گرفت و رساله فوق لیسانس را درباره «چریکهاي فلسطین» نوشت که با توجه به اوضـاع سیاسی رژیم گذشته، موضوعی تقریباً ممنوع بود .
پس از اتمام تحصیل با درجه ارشد  به  «مؤسـسـه مطالعات و تحقیقات اجتماعی»  منتقل شد و ســرپرســتی پروژه اي را به عهده گرفت که موضــوعش « بررسـی وضـع اجتماعی و معیشـتی معاودان عراقی» (ایرانیان بازگشته از عراق) به دستور دولت وقت و بسفارش وزارت کشور بود و نتایج آن در چند جلد منتشـر شد.
 «موسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی» در سـال 1337 تحت نظارت دکتر غلامحسن صدیقی تأسیس شد و جایگاه چهره هاي برجسته اي همچون: جلال آل احمد، حسـن حبیبی، حبیب االله پیمان، احسان نراقی، غلامحسـین سـاعدي و بسـیاري دیگر از محققیق و برجستگان علوم اجتماعی کشورمان بود .
مؤسـسـه مزبور تا سـال 1350 بیش از یکصـد و پنجاه جلد کتاب در زمینه هاي مختلف  با تعریفی سیاسی – مردمی تحت عناوین اجتماعی که گویای دردهای جامعه آنزمان و ارایه پیشنهاد و راه حل بود با همت اندیشمندانی وطن دوست، آگاه و متخصص که حتی در مواردی به دستور شخص اول مملکت بعد از تحقیقاتی گسترده و واقعی تهیه میشد، منتشـر کرد که هنوز بعنوان مرجع مورد استفاده دانشجویان این رشته است.
 این مؤسـسه خوش نام و مورد دقت سیستم با نظم و برنامه آنزمان حسب نیاز، بخش هاي متعددي داشت که استاد پورطائی  در بخش جامعه شناسی شهري به مدیریت و مطالعات خود ادامه میداد .
 شادروان براساس صلاحیتهای علمی و اجتماعی خود که رابطه مستقیمی با وظایف سازمان سنجش آموزش کشور با تعریفی عام داشت بنا به درخواست مدیران ارشد این سازمان به وزارت علوم و آموزش عالی آن زمان منتقل و به سمت «معاونت اجرائی » سازمان سنجش آموزش کشور منصوب شد و از طریق همین سازمان با توجه به شایستگی های علمی و مدیریتی در سال 1354 با بورس دولتی جهت ادامه تحصیل  به آمریکا رفت .
دکتر پور طائی در ســال 1978 میلادي برابر با 1357 از دانشـگاه اوکلاهما دکترا گرفت و رساله دکتري خود را به عنوان «مطالعه تطبیقی انقلاب ناصـري مصـر و انقلاب اسـلامی ایران» نوشـت که از رساله های مورد بحث آنزمان بشمار می آید.
 دوست ارزنده وطن دوست، صادق، خود ساخته، پویا و بزرگوار ما  همراه بـا عرب هـاي ایالت محل تحصیل مقیم آمریکا - ســـازمانی به نام «دانش آموختگان و فارغ التحصـیلان عرب» تشـکیل داد و کوشـید دانشجویان تازه وارد عرب را (مخصوصا ایرانیان عرب زبان) سر و سامان دهد و از تفرق فکري آنان جلوگیری کند .
دیدگاه های علمی و آکادمیک او بر کنار از هرگونه تندروي بود و  بدون کوچکترین اغراق از محققیق تراز اول دانشگاهی ایرانمان بشمار میرفت و تا پایان عمر در کسوت استاد دانشگاههای ایالت کارولینا در رشته مورد علاقه و دقت خود به تدریس اشتغال داشت  .
نمونه ای از آثاراین اندیشمند: چگونگی گذران اوقات فراغت جوانان، بررسـی اوضـاع اجتماعی و معیشـتی ایرانیان بازگشـته از عراق معاودین (در چند جلد)، بحران هویت قومی در ایران و  کتـاب «نـاگفتـه هـا» که در آن وضـــعیت  اجتماعی، مردم عرب خوزسـتان و مردمان فلسـطین را با دقت وافر بعنوان یک محقق متعهد بررسی کرده بود؛ و سلسله تحقیقاتی در رابطه با وظایف « سازمان سنجش آموزش کشور» که در آنزمان برخلاف همه چیز این روزگا ، واقعا نام با مسمائی بود و از طریق ورود به اینترنت با درج نام ایشان در دسترس قرار میگیرد از دیگر آثار ماندگار این چهره ملی است .
این ماخذ معتبر علمی تحقیقی، بر مبنای ضرورتها و اطلاعات مورد نیاز جامعه انبوه داوطلب ورود به دانشگاههای کشورمان ، چگونگی برنامه های آینده علمی ایران و توسعه کمی و از آن مهمتر کیفی دانشگاهها بر اساس نیاز بازار کار، با کوشش فراوان و اعتقادی استوار با توجه به وظیفه بزیور طبع در آمد و در کتابخانه های معتبر نیز در دسترس اهل تحقیق است. شادروان در سوم امرداد  1397 در آمریکا درگذشت. روانش  شاد.