۱۰۰ میلیون دلار، ضرر روزانه تحریم‌ها

این همان رویکردی است که از مدت ها پیش باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا می کوشید تا تل آویو را با آن همراه کند و از برآورد نظرات مقامات اسرائیلی در هفته های اخیر می توان اینگونه استنباط کرد که وی ظاهرا در تحقق این هدف موفق بوده است.
در حالی که تل آویو نیز به ثمربخشی تحریم ها علیه ایران اعتراف کرده، روزنامه تلگراف در گزارشی مدعی شده است که تحریم ها روزانه برای ایران ضرری ۱۰۰ میلیون دلاری به همراه دارد.
به گزارش این روزنامه انگلیسی، اتحادیه اروپا از نخستین روز ماه جولای تحریم های نفتی را علیه ایران اعمال می کند و قدرت های غربی امیدوارند از این طریق مقامات جمهوری اسلامی را پای میز مذاکره باز گردانند. علاوه بر این تحریم های مالی آمریکا علیه ایران نیز دریافت پول نفت برای این کشور را دشوار تر کرده است.
شواهد حاکی از آن است که اقتصاد ایران در شرایط دشواری قرار گرفته است و گزارش آژانس بین المللی انرژی نیز حاکی از آن است که تولید نفت ایران در ماه اکتبر روزانه ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه بوده که در مقایسه با رقم ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه ای مدت مشابه در سال قبل، افت چشمگیری داشته است.
بنا بر ادعای تلگراف، این روند موجب شده روزانه ضرری ۱۰۹ میلیون دلاری به درآمد ایران وارد شود. البته این ضرر با توجه به قیمت کنونی بازار محاسبه شده اما در واقعیت میزان این ضرر بیشتر است. چرا که بخش قابل توجهی از نفت صادراتی ایران با قیمت تخفیف داده شده به فروش می رسد.
گزارش ها حاکی از آن است که ایران ماهیانه دست کم ۳ میلیارد دلار یا ۳۳ میلیارد دلار در سال جاری ضرر خواهد کرد. این رقم ۳۰ درصد بودجه ۱۱۳ میلیارد دلاری دولت برای سال مالی ۲۰۱۳-۲۰۱۲ را شامل می شود.
پائول استیون، از بخش انرژی موسسه چاتهم هوس ادعا می کند تحریم های مالی و اشتباهات موجود در سیاست دولت بیش از تحریم های نفتی ، خسارت و آسیب اقتصادی ایجاد کرده اند.
علاوه بر کاهش صادرات، تولید کلی نفت ایران نیز افت کرده است. تا ماه ژوئن سال جاری ایران همچنان دومین تولید کننده بزرگ نفت اوپک پس از عربستان سعودی به شمار می رفت و روزانه ۳ میلیون بشکه تولید داشت. اما در ماه گذشته تولید ایران به ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه در روز رسید و ایران در جایگاه چهارم تولید کنندگان کارتل نفتی اوپک پس از عراق و کویت قرار گرفت.
کاهش تولید نفت ایران از زیرساخت فرسوده صنعت نفت ایران و فقدان سرمایه گذاری خارجی ناشی می شود. حتی در صورتی که تحریم ها لغو شوند نیز هرگونه احیای صنعت نفت ایران زمان بر خواهد بود. چرا که میدان های نفتی ایران عمری طولانی داشته و روند رو به زوال رفتن آنها آغاز شده است. به همین دلیل سال ها طول می کشد تا سطح تولید نفت ایران به سال گذشته باز گردد.