رمان پلیسی – جنایی «خبر مرگم» اثر رویا سلیمی از سوی انتشارات «قدر ولایت» چاپ و راهی بازار نشر شد. موضوع کتاب در مورد استاد تاریخی است که در پی تصادف و گروگانگیری، مجبور به پاسخگویی در مورد نوشتههایش میشود و در این مسیر به بازنگری برخی اتفاقات تاریخی پهلوی اول میپردازد. به بهانه انتشار این کتاب،
مردم سالاری آنلاین گفتگویی با نویسنده رمان «خبر مرگم» انجام داده است که در ادامه میخوانید:
با توجه به اینکه «خبر مرگم» رمانی تاریخی است، از چه منابعی در نگارش کتاب استفاده کردهاید؟
در مورد روی کار آمدن پهلوی اول، قطعا کتابها و اسناد بسیاری وجود دارد اما آنچه در این تحقیق مهم است، طبقهبندی اطلاعات براساس نیاز است. در مراحل اولیه تحقیق، که هنوز ساختار کلی رمان شکل نگرفته بود، مطالعات گستردهای صورت گرفت اما به مرور دامنه مطالعات را بر محورهای مشخصی متمرکز کردم. هر دوره تاریخی شامل اتفاقات و مسائل مهم و اساسی است که امکان استفاده از تمام آنها در دل رمانی تاریخی میسر نیست. بنابراین براساس رویکرد کلی اثر به برخی اتفاقات خاص، مطالعات سمت و سوی مشخصی پیدا کرد و روند تحقیق در محورهای اصلی خود پیش رفت. علاوه بر کتاب، فیلمهای مستند، مصاحبه، پادکست از جمله منابعی بود که در روند رسیدن به اطلاعات کافی برای رمان مورد استفاده قرار گرفت.
رمان خبر مرگم بیشتر رمانی برای نوجوان است تا رمانی درباره نوجوانان. با اینکه علی، تنها شخصیت نوجوان رمان، شخصیت نجات دهنده و یاریگر است اما حال و هوای رمان شما درباره دوران نوجوانی نیست. چرا فکر میکنید برای نوجوانان میتواند جذاب یا مفید باشد؟
بله رمان برای نوجوانان است نه درباره آنها. ادعایی در مورد جذابیت برای نوجوانان ندارم، بیشتر امید دارم که برای آنها جذاب و البته مفید باشد. براساس ویژگیهای ژانری و روایت و گرهافکنیها و طرح موضوعات تاریخی، سعی بر مفید و جذاب بودن آن شده است، باید دید در برخورد با مخاطب چقدر در این امر موفق بوده است.
۳ عنصر در رمان شما برجستهاند. یکی رسانه مانند روزنامه، رادیو و شبکههای ماهوارهای، یکی ماشین و جاده و دیگری تاریخ. چه رابطهای بین اینها وجود دارد؟ چرا انقدر دشمن رادیو هستید در این رمان؟!
رسانهها قطعا در تاریخسازی و روایتهای تاریخی در طول زمان، نقش اساسی داشتند. ضمن اینکه شخصیتهای رمان به فراخور نوع زندگیشان با رسانهها ارتباط زیادی دارند. در خبر مرگم، رسانه کتاب اساس ایجاد گره اصلی رمان است. شخصیت اصلی به دلیل روایتهای خود از دوره رضاخان مورد ازخواست قرار میگیرد و پیوند میان رسانههای مختلف در گره افکنی و گرهگشایی اساسی است. در این میان جاده و ماشین بستری است برای طرح رسانه رادیو. امروزه بیشتر مخاطبین رادیو، هنگام رانندگی از این رسانه استفاده میکنند. رسانههای مختلف با زیست روزانه شخصیتها پیوند محکمی دارند و از عناصر اصلی داستان است.
بحث دشمنی با رادیو نیست، نقدی است بر نوع رویکرد این رسانه در برخورد با مخاطب. اینکه ممکن است در هر پارتی از برنامه رادیو مباحث مختلف و متنوعی مطرح شود که چندان با هم ارتباطی ندارد و نمیتواند از خط سیر واحدی تبعیت نمیکند.
چرا ژانر پلیسی و معمایی را انتخاب کردید؟ چرا بعضی جاها به ژانر وحشت نزدیک میشوید؟ به خصوص تیمسار که به نظرم برگرفته از شخصیت پزشک احمدی و سرپاس مختاری در تاریخ است.
انتخابی برای استفاده از ژانر خاصی نداشتم. پلات اصلی داستان، نوع روایت را در قالب ژانر پلیسی و معمایی پیش برد. وجه جنایی داستان در برخی فصول، رنگ ترس و وحشت را بر خود میگرفت و سعی بر هیجانانگیزتر، جذابیت و قابلیت پیگیری بیشتر داستان داشتم.
فضای نوجوانی راوی به خصوص تجربه بازار و بلیت بختآزمایی خواندنی و تصویری روایت شدهاند، چقدر مطالعه یا تجربه شخصی در این روایت نقش داشته است؟
تجربه شخصی در این زمینه نداشتم. آنچه در روایت آمده براساس مطالعه و تحقیق صورت گرفته است. در کنار آن، تماشای برخی فیلمهای سینمایی که لوکیشن بازار شمال را در خود داشتند، برای تصویرسازی بازار خیلی به کمکم آمد.
رمان شما نوعی فراداستان است. به نظر میرسد بعضی شخصیتها را بیشتر میتوانستید شخصیتپردازی کنید مثل شخصیت دکتر و همسرش لیلی. نظرتان چیست؟
شاید نقد درستی باشد. پرداختن به شخصیتهای فرعی رمان خیلی خوب پرداخته نشده است. شاید میشد سرنوشت آنها را بعد از این ماجراها دنبال کرد یا بیشتر در مورد انگیزه آنها برای چنین اقدامی پرداخت بیشتری صورت میگرفت. اما به نظرم تمرکز بر شخصیت اصلی و پرداختن به وجوه مختلف او نقشه راه رمان بود و شاید لزوم پرداختن به شخصیتهایی مانند دکتر و لیلی در آن زمان درک نشده بود.
عنوان خبر مرگم انتخاب خودتان بوده یا ناشر؟
چندین عنوان را انتخاب کردم و نهایتا به این اسم رسیدم.
به نظر طرح جلد و صفحهآرایی و نوع و اندازه فونت برای نوجوانان مناسب نیست. نظرتان چیست؟
بله کاملا درست است. با شما همنظر هستم مواردی که فرمودید برای مخاطب نوجوان مناسب نیست.