یکی از شایعترین اشتباهاتی که افراد جویای شغل مرتکب میشوند صرف زمان بیش از اندازه برای شنیدن پاسخ آری است برای موقعیتی که از اول برای آنها مناسب نبوده است. بعضی افراد ناعادلانه شما را برای هفتهها و ماهها در صف طولانی برای شغلی که در حقیقت برای شما مناسب نیست نگه میدارند.
گاهی شما هیچ شانسی ندارید چون در حقیقت برای یک موقعیت شغلی دروغین اقدام کردهاید. بله درست است. آنها از ابتدا قصد ندارند شما را استخدام کنند. چون یا از ابتدا شخص دیگری را مد نظر دارند یا اینکه فقط برای جمعآوری اطلاعات و پیشنهادها با افرادی همچون شما مصاحبه میکنند.
چرا شما را معطل میکنند در حالی که میدانند چه کسی را میخواهند؟
علتهای مختلفی وجود دارد:
1) آنها نیاز دارند با افراد زیادی مصاحبه کنند تا صحت فرایند استخدام را ثابت کنند. بدین ترتیب به راحتی میتوانند در پایان فرد مورد نظر را جذب کنند.
2) آنها ممکن است با افراد با تجربهای مانند شما مصاحبه کنند و در نهایت درخواست حقوق بالای شما را دستآویزی برای رد شما و استخدام فردی کم تجربه و با حقوق کم کنند.
3) گاهی آنها از ایدههای خوبتان که در مصاحبه گفتهاید استفاده کرده و در اختیار افرادی قرار میدهند که از قبل استخدام کردهاند.
پیدا کردن شغل مانند دو ماراتن است نه دو سرعت؛ پس باید در این راه به معنای واقعی پوست کلفت باشید. چون اگر اجازه دهید هر عدم پذیرشی شما را ناامید کند فرایند پیدا کردن شغل سختتر از چیزی خواهد شد که باید باشد. پس اعصابی پولادین داشته باشید.
یکی از مهمترین کارهایی که یک فرد جویای شغل باید یاد بگیرد گفتن نه به موقعیتهای شغلی کاذب است. وقتی ضمیر قابل اعتماد درونیتان می گوید «این افراد دروغ میگویند» باید به این ندا گوش دهید. اگر این ندا را نادیده بگیرید پس از دیدن پیام «متأسفم ما شخص دیگری را استخدام کردهایم» بیشتر و بیشتر سرخورده خواهید شد یا بدتر از آن شاید اصلاً پیغامی دریافت نکنید!
در اینجا ده علامتی که باید بدانید را میتوانید بخوانید:
1) یک مصاحبه تمام عیار داشتهاید اما هفتهها سکوت پس از آن باعث میشود که پیگیری کنید و تنها چیزی که میشنوید این است «اوه! ما خیلی شما را پسندیدهایم ولی منتظر تأییدیه بودجه برای جذب نیرو هستیم» و باز هم هفتهها سکوت. آنها اصلاً به شما اهمیتی نمیدهند و تنها به دنبال آن هستند که شما را از سر باز کنند. پس آنها را رها کنید.
2) پس از یک مصاحبه عالی همان آگهی استخدام را دوباره میبینید! شما را پسندیدهاند ولی به دنبال فردی ارزانتر از شما هستند. آنها لیاقت شما را ندارند.
3) آنها از شما معرفینامه خواستهاند ولی در واقع اصلاً تماسی نگرفتهاند. اگر در حین فرایند استخدام تمایل آنها را حس نمیکنید یعنی واقعاً آن شغل را به دست نخواهید آورد.
4) آنها در جلسه مصاحبه گفتهاند که شما برای این شغل بهترین هستید ولی کاریاب شما قادر به تماس با هیچ یک از اعضای شرکت مورد نظر نیست.
5) در جلسه مصاحبه بر سر حقوق به توافق رسیدهاید ولی چند هفته بعد آنها مدعی میشوند که مبلغ کمتری را میتوانند تقبل کنند. آنها واقعا ارزش وقت تلف کردن ندارند!
6) مدیر بخش استخدام گفته است که سخت به دنبال شخصی مانند شماست ولی حال اظهار میکند که «این یک شغل پارهوقت است و بهتر است دنبال شغل دیگری هم باشید» سریعاً از فکر این شغل بیرون بیایید.
7) دقیقاً در لحظهای که فکر میکنید فرایند پیدا کردن شغل تمام شده است اتفاق جدیدی میافتد. تست اولیه استخدام را به خوبی پشت سر گذاشتهاید، پاورپوینتی را که آماده کردهاید برایشان ارسال کردهاید و هیچ خبری نشده است. حال از شما میخواهند تا برای ارائه در یک گروه حاضر شوید. گول نخورید! آنها فقط میخواهند از ایده شما استفاده کنند!
8) دو بار مصاحبه شدهاید و گفتهاند که دقیقاً همان شرایطی را دارید که آنها میخواهند. دوباره از شما میخواهند که مجدداً توسط افراد دیگری در سازمان مصاحبه شوید. در جلسه مصاحبه از شما میخواهند توضیح دهید که چگونه میخواهید بحران سازمان را حل کنید و با دقت نکتهبرداری میکنند. اگر واقعاً میخواهند شما را استخدام کنند چرا با جزئیات نکتهبرداری میکنند؟ بله فقط ایده شما را میخواهند.
9) هرگاه از مسئول استخدام پیگیر کارتان میشوید، داستان جدیدی دارد! یا مدیر درخواست شما را هنوز ندیده، یا کمیته تحقیق مدارک دیگری میخواهد یا هزاران داستان دیگر. لطفاً موش آزمایشگاهی رایگان آنها نشوید. صبر نکنید تا مسئول استخدام کارش را روی شما یاد بگیرد.
10) بعد از هفتهها مصاحبه شدن و به کارگیری میلیونها سلول از مغزتان به گوشتان میرسد که یک نفر از داخل شرکت کاندیدای پذیرش شغل شده است.
همیشه این عبارت را تکرار کنید: یا میشود یا نمیشود و سریعاً سراغ گزینه بعدی بروید. بدینگونه در کارزار شغلیابی خود قویتر خواهید شد.
نویسنده: لیز رایان - نویسنده کتاب نوسازی راه و مؤسس هیومن وورک پلیس
ترجمه : سمیه دالوند/ فریادگر
منبع : نشریه فوربس. بیست و یکم می 2017