انتخابات فرانسه و شکست پوپولیستهای عوام فریب به سرخط رسانههای جهان تبدیل شده است. درخشش «امانوئل مکرون» در پاریس محدود به مرزهای فرانسه نبود و مردم اروپایی نیز پا به پای کت آبیها تا صبح رقص و پایکوبی کردند.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، این نگرانی وجود داشت که فرانسه پس از بریتانیا قربانی موج دومینویی پوپولیسم خواهد شد اما مردم فرانسه با 1/66 درصد آرا کمر تفکرات موهوم نئوناسیونالیستی را خرد کردند. مکرون درشرایطی به این پیروزی دست یافت که در دقایق پایانی پیش از انتخابات ماجرای هک شدن ایمیلهای شخصی او اتفاق افتاد و همه طرفدارانش ترسیدند مبادا این قضیه بر شانس پیروزی انتخاباتی اش اثر سوء بر جای گذارد.
طبق برنامه ریزی، امانوئل مکرون هفته آینده برای مراسم تحلیف وارد کاخ زیبای الیزه خواهد شد تا در 5 سال آینده مرد اول پاریس و فرانسه باشد. در تاریخ چند دهه گذشته فرانسه مکرون اولین رئیس جمهوری است که نماینده هیچیک از احزاب سنتی جناح چپ و یا راست نیست.مکرون یک سال قبل حزب سیاسی میانه روی خود را با نام «به پیش (En Marche) » را تاسیس کرد.
اخیرا در فرانسه کتابی با عنوان «امانوئل مکرون، جوانی به این کاملی» درباره زندگی و کار این سیاستمدار ۳۹ ساله منتشر شده است. شاید کارنامه تحصیلی و حرفه ای مکرون، به خوبی نشانگر آن باشد که چرا بسیاری از رسانهها و تحلیلگران فرانسه وی را نمونه موفق یک شهروند و برون داد کامل نظام آموزشی، شغلی و سیاسی این کشور به شمار میبرند.او دانشجوی فلسفه وپیانیست است و قبلا صاحب یک بانک سرمایهگذاری بوده است و اخیرا هم وزیر اقتصاد دولت فرانسوا اولاند بود. اما او اولین بار است که کاندیدای ریاست جمهوری شده است.
تقابل مکرون با ریشههای ملیگرایی
اگرچه پیروزی مکرون فوقالعاده مهیج و تاثیربرانگیز است اما او با چالشهای سهمگینی روبرو خواهد شد. او رئیس جمهوری ملتی شده که با مواضع انتخاباتی مارین لوپن دوپاره شده است. جامعه بی کاران و مردم شهرهای کوچک فرانسه همانند جامعه پاییندستی آمریکا و بریتانیا خود را قربانی سیاستهای جهانیسازی میدانند. آنها همه امیدهای خود را در شعارهای پوپولیستی جست و جو میکنند تا جایی که باید انتقام خود را جامعه مهاجران و ساختارهای اقتصادی همگرایانه همانند اتحادیه اروپا بگیرند.
در فضایی که تصویر شد، نئوناسیونالیستهای حزب جبهه ملی فرانسه اگرچه شکست خوردند اما جمعیت قابل تاملی را فریفتهاند و توانستند حدود یک سوم آرای صندوقهای رای را تصاحب کنند. این واقعیت همان چیزی است که لوپن آن را « فراموششدگان» نام نهاده بود.
برنامه سخت رئیس جمهوری جوان
مکرون در سخنرانی پیروزی و پس از اعلام نتیجه در محوطه موزه «لوور» پاریس خطاب به جمعیت عظیم هوادارانش اعلام کرد که جامعه فرانسه دچار دسته بندی شده است و به کرات از « وظیفه خطیر» پیش رو صحبت کرد.رئیس جمهوری فرانسه اصلاح قانون کار را در اولویت برنامههای خود قرار داده است. توسعه تجارت و چرخش چرخهای صنعت قطعا مورد توجه دولت آتی فرانسه قرار خواهد گرفت.
رئیس جمهوری جدید فرانسه با ایجاد شوک اقتصادی تلاش میکند یک شاهکار بینظر در انتخابات مجمع ملی فرانسه خلق کند تا شکست پوپولیستها تکمیل شود.آنهایی که تلاش میکردند نتیجه انتخابات ریاست جمهوری فرانسه را به نفع لوپن مهندسی کنند قطعا برای انتخابات پارلمانی این کشور در مناطق روستایی نقشههایی کشیدهاند.
اگر در فرانسه تغییراتی صورت نگیرد، مطمئنا نئوناسیونالیستها با ادبیات پوپولیستی فضای کافی برای جلب هوادار بدست خواهد آورد. مشکل اینجاست که تغییر در فرانسه کار چندان سادهای نیست.فرانسه کشوری است که به شدت به حقوق اکتسابی که به صورت فراگیر در دولت رفاه جامعیت پیدا کرده وابسته است. بسیاری از این سیاستها آزموده شده و بسیاری هم شکست خورده است.
بدون حمایت قوی پارلمان فرانسه، مکرون نمیتواند برنامههای خود را عملیاتی کند. احزابی که علیرغم اختلافات پشت مکرون در جنگ با لوپن جمع شده بودند برای بقای فرانسه چاره ای جز حمله به جبهه ملی و انزوای کاندیداهای نئوناسیونالسیت ندارند.
تحقیر ترامپ، پایکوبی اروپا
همزمان با انتخابات ریاست جمهوری فرانسه ارزش یورو در بازارهای جهانی پرواز کرد تا رهبران اتحادیه اروپایی در پوست خود نگنجند.واقعیت نانوشته تحولات چند روز اخیر پاریس این است که شکست «دونالدترامپ» اروپا یعنی مارین لوپن،جان تازهای به اتحادیه اروپایی بخشیده است. لوپن که حمایت کرملین را پشت سرخود میدید با فرگزیت سودای فروپاشی همگرایی اروپایی را داشت. نکته مهم این است که مکرون با شهامت محکم به پای دفاع از اتحادیه اروپا و تاکید بر حفظ جایگاه آن در جهان ایستاد و موکدا اظهار کرد که باید اصول و ارزشهای این اتحادیه تقویت شود.
رئیس جمهوری فرانسه اعلام کرده است در اولین سفرخارجی خود راهی آلمان خواهد شد. پاریس و برلین برای بقای اتحادیه اروپایی دستهایشان را به یکدیگر گره زدهاند. «آنگلا مرکل» از زبان سخنگوی صدر اعظم آلمان بلافاصله پیروزی مکرون را تبریک گفت و آن را «پیروزی یک اروپای قوی و متحد» برشمرد.
تاثیر ورود مکرون به کاخ الیزه، در موضع بروکسل درباره مذاکرات برگزیت و واشنگتن،جایی که دولت ترامپ پس از رسیدن به قدرت بارها اتحادیه اروپا را تحقیر کرد، اثرگذار خواهد بود. مکرون درگذشته هشدار داده بود اگر او به عنوان رئیسجمهوری فرانسه انتخاب شود، بریتانیا نمیتواند در مذاکرات برگزیت انتظار دریافت امتیازاتی را داشته باشد. او وعده داده بود رویکردی سختگیرانه را در ارتباط با دسترسی لندن به بازار واحد اروپا و اختیارات دادگاه اروپا در پیش گیرد.
همان طور که اشاره شد،واشنگتن از نتیجه انتخابات فرانسه راضی نیست. ترامپ ظاهرا به مکرون به سبب «پیروزی بزرگش» تبریک گفت اما این اتفاق روابط پاریس با واشنگتن را دچار پیچیدگیهای غیرقابل محاسبه ای خواهد کرد.واقعیت اینجاست که مکرون نماینده نظم جهانی است و ترامپ با رویکردی پوپولیستی علیه این ساختار دست به اسلحه برده است.
کار سخت اروپا
پاریس و برلین کارسختی در پیش دارند. اتحادیه اروپایی یک معجزه در همگرایی چندملیتی است که در ویرانههای جنگ جهانی دوم و شکست آدولف هیتلر بنا شد. مسئله قاره سبز اینجاست که تا امروز هیچ پدیده مفیدی به این اندازه خود را بدبخت جلوه نداده است . اتحادیه اروپایی در صفبندی جدید با ترامپ در کاخ سفید و پوتین در کاخ کرملین چارهای جز تجدید ساختار ندارد. نکته جالب اینجاست که مکرون هم این موضوع را بیان کرده و میگوید «من میخواهم دوباره زنجیرهای اتصال میان شهروندان با اروپا را ببافم.»
گفته میشود که در تقسیم وظیفه به زودی مرکل ریاست اتحادیه اروپایی را برعهده خواهد گرفت تا مارتین شولتز صدراعظم ژرمنها شود. البته این شایعه هم وجود دارد که اولاند، رئیس جمهوری پیشین فرانسه راهی بروکسل خواهد شد.اسپانیاییها هم در این معادله چشم بازگشت به مستعمرات قدیمیخود در آمریکای لاتین دوختهاند. اتحادیه اروپایی ضمن توجه به چینش جدید مهرههای قاره سبز در بروکسل نیازمند بازارهای جدید اقتصادی در جنگ با آمریکا است.
اگر فرانسه همانند آلمان دوباره رشد کند اروپا هم پا به پای آنها رشد خواهد کرد. این تحول به منزله خرد کردن و دفن مکتب استبداد ملیگرایی با تمامی پیروانش شامل: لوپن با دروغ بافیهایش در مورد بازسازی سیاسی؛ «نیگل فاراج» دلقک بیگانهستیز در بریتانیا؛ پوتین در مسکو؛ «رجب طیب اردوغان» در ترکیه و دست آخر هم ترامپ در آمریکا است.
موضوعات متنوعی وجود دارد که آمریکا با اتحادیه اروپایی باتوجه به تجدید ساختار درگیر شود. همانگونه که اشاره شد،مکرون هزینههای برگزیت را آنچنان برای لندن افزایش خواهد داد که مردم بریتانیا خواهان تکرار همه پرسی شوند. در این میان اتحادیه اروپایی انگشت روی گسل اسکاتلند و ایرلند گذاشته است که هویت امپراتوری پادشاهی بریتانیای کبیر را به لبه پرتگاه سوق خواهد داد.
گزارش : علی ودایع