گروه سیاسی- رحمان زین الدین: با پایان شمارش آرای دومین دوره چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری، مسعود پزشکیان توانست نصاب آرای مطلق را کسب کند و از روز گذشته نهمین رئیس جمهوری منتخب اسلامی ایران شود که باید به دوران ریاست جمهوری پزشکیان سلام کرد.
به گزارش
مردم سالاری آنلاین ،اما برای رسیدن به این جایگاه اتفاقات بسیاری در کشور رخ داد که در تاریخ جمهوری اسلامی و حتی در تاریخ کشور بی بدیل و بدون تکرار بود.
اینکه دو رئیس جمهوری(خاتمی و روحانی)، دو معاون اول(عارف و جهانگیری)، دو رئیس مجلس (ناطق و کروبی)و حتی لاریجانی که ستادش را در اختیار اصلاح طلبان قرار داد، از وی حمایت کنند، رخ داد بزرگی است که نشان میدهد مسعود پزشکیان پشتوانه قوی مدیریتی به همراه خواهد داشت.
اما مهمترین موضوع این است که با توجه به اینکه حداقل 50 درصد واجدان شرایط به پای صندوقهای رای نیامدند و صندوقها را بی اعتبار دانستند، جای تامل و تعقل دارد.
در سالیان گذشته فرصت سوزیها و کارشکنیهای بسیاری در راه دولتهای مستقر برای انجام وعدههای آنها صورت گرفت که باعث شد روند کار یا تعطیل شود و یا کند شده و موضوعیت خود را در زمان انجام آن از دست بدهد.
وضعیت کنونی کشور
برای اینکه بدانیم در کجا قرار داریم و قرار است به کجا برسیم باید نگاهی به وضعیت کنونی کشور بیاندازیم.
مهترین عامل وضعیت امروز کشور قیمت دلار است. دلار در شامگاه جمعه یا 61 هزار و 300 تومان و سکه 42 میلیون و 500 هزار تومان بسته شد.
وضعیت اشتغال در کشور بسیار وخیم است. بسیاری از نیروهای شرکتی چند ده سال است که همچنان همان وضعیت ابتدای قرداد را دارند. رشد نقدینگی در کشور به شکل سرسام آوری افزایش یافته و مهار آن بسیار سخت است.
کشور بسیار گران اداره میشود، یعنی با دو کشوری در حال معامله هستیم که یکی از آنها از ایران تحریمهای بیشتری دارد و دیگری حاضر نیست به هیچ عنوان از منافع خود کمی کوتاه بیاید و همچنان در حال گرفتن باج از ایران است.
صدای مردم شنیده نمیشود و حداقل 60 درصد در دور اول و در دور دوم 50 درصد پای صندوقهای رای نیامدند. این صدای خیل عظیم مردم ایران است که باید در هسته مرکزی قدرت شنیده شود.
کشور دچار بحران است. بحرانی از جنس عدم تعادل بین مردم و حکومت. زیر ساختهای کشور بسیار فرسوده و غیربهینه شده است. فضای مجازی بسیار محدود شده و حتی نمیتوان از آن برای استفاده از کسب و کار میان ایران و جهان استفاده کرد.
بن بست در سیاست داخلی ایجاد شده و میان گروهها و جناحهای داخلی قهر، تهمت، دروغ و افترا موج میزند.
نگاه سیاستمداران به کارهای پوپولیستی است و سعی در حل اساسی مشکلهای جامعه ندارند. هنوز از انرژی هسته ای که چندین سال است که درحال هزینه دادن برای آن هستیم، استفاده کامل نشده است زیرا در گرمای تابستان، همچنان برق کارخانجات و بنگاههای تولیدی قطع میشود. بدهی به واحدها و نیروگاههای تولید برق همچنان وجود دارد.
مقدار زیادی از پولهای ایران در کشورهای دیگر بلوکه شده و همچنان پول ایران که از کره خارج شده بود در قطر بلوکه شده است.
در برخی از دادگاه بین المللی بازنده بودیم و ساختمانهایی که متعلق به مردم ایران است یکی بعد از دیگری در نیویورک و لندن مصادره میشود.
جنگ غزه همچنان قربانی میگیرد و هیچ راه مسالت آمیزی سر راه ملت مظلوم فلسطین نیست.
قیمت مسکن و مصالح ساختمانی هر روز افزایش بیشتری مییابد. پولهای مردم در بازار بورس پودر شده و به هوا رفته است.
اساتید دانشگاه و دانشجویان نخبه از کلاسهای درس جا میمانند و یا اخراج میشوند و مجبورند که برای زندگی خود به خارج از کشور مهاجرت کنند.
معلمان، کارگران، کارمندان و حقوق بگیران از وضعیت کنونی بسیار شاکی هستند و نمیتوانند خرج خانواده خود را تامین کنند.
بخشی از بدنه حکومت حاضر نیست به هیچ عنوان با دولتی که مورد حمایت آنها نباشد همکاری کند و بخش اعظم کارهای مردم را بر زمین میگذارد.
190 نماینده مجلس دوازدهم تندرو بوده و به هر شکل و روشی در پی ضربه زدن و سدکردن راه دولت آینده خواهند بود.
همه اینها و اینها نشان میدهد که پزشکیان راه سختی را پیش رو دارد و نمیتواند به این آسانی آنچه که میخواهد را به سرعت اجرایی کند.
وی خوب میداند تنها راه حل این مشکلات گفت وگو نه در بخش ریزین جامعه بلکه در نوک هرم قدرت است و باید بتواند خواستههای خود را با چانه زنی و گفت وگو جامه عمل بپوشاند زیرا این خواست مردم است.
روزنامه مردم سالاری نیز با تبریک به رئیس جمهوری منتخب همچنان گذشته که مشی انتقاد راهگشا داشته، در دولت جدید اصلاحات نیز به وظیفه اطلاع رسانی خود عمل خواهد کرد.
خداوند متعال در قرآن کریم در آیه 26 سوره آل عمران میگوید: «قلِ اللَّهُمَ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِي الْمُلْکَ مَنْ تَشَاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَ تُذِلُ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِکَ الْخَيْرُ إِنَّکَ عَلَى کُلِ شَيْءٍ قَدِيرٌ»
«بگو: بارالها! مالک حکومتها تویی؛ به هر کس بخواهی، حکومت میبخشی؛ و از هر کس بخواهی، حکومت را میگیری؛ هر کس را بخواهی، عزت میدهی؛ و هر که را بخواهی خوار میکنی. تمام خوبیها به دست توست؛ تو بر هر چیزی قادری»