; ?>; ?>
روزنامه کیهان سالها است که هر چه می خواهد درباره بزرگان فرهنگ و ادب ایران می نویسد و متاسفانه این روند متوقف نشده است .
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، در ادامه این روند امروز روزنامه کیهان به بهانه اینکه قرار است یکی از سالن های دانشگاه به نام «ایرج افشار» شود،به اتهام زنی به پژوهشگر، ایرانشناس و کتابشناس بزرگ ایرانی پرداخت و با کمال وقاحت وی را «ایران شناس نزدیک به محافل بهایی» نامید ، این در حالی است که به گزارش پايگاه اطلاعرساني دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبري، رهبر معظم انقلاب پس از دريافت خبر درگذشت ايرج افشار گفته بودند: ايرج افشار، ايرانشناسي برجسته و پركار بود. همچنین مرحوم ایرج افشار چند ماه پیش از درگذشت ، در دیداری گرم و صمیمی با رهبر انقلاب، حضور یافته بود .
متن نوشته کیهان در ستون «خبر ویژه» اول آذر ماه ۱۳۹۱ با عنوان «در کتابخانه دانشگاه تهران چه می گذرد» به این شرح است:
« با پیشنهاد و حمایت «کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران» قرار است یکی از سالن های دانشگاه به نام «ایرج افشار» (ایران شناس نزدیک به محافل بهایی) شود.از چندی پیش جریان فرهنگی مشکوکی در دانشگاه تهران تحرکات خود را آغاز کرده است که به دنبال ترویج کارگزاران فرهنگی عصر پهلوی و نادیده گرفتن دانشمندان متعهد می باشد. یکی از نخستین اقدامات این عناصر، بازگرداندن مجسمه های نیم تنه برخی از کارگزاران عصر قاجار و پهلوی اول و دوم از چند سال قبل به سالن کتابخانه دانشگاه است. سیاست ها و اقدامات این عناصر به جایی رسیده است که برای مورخان وابسته و نزدیکان حسن تقی زاده، سالن یادبود بنا می کنند و اکنون قصد نامگذاری سالنی را به نام «ایرج افشار» دارند که پس از انقلاب نیز با «بنیاد مطالعات ایران» (به ریاست اشرف پهلوی) همکاری نزدیک داشت.به نظر می رسد روسا و مدیران دغدغه مند دانشگاه تهران باید نسبت به تحرکات چنین عناصر نامطلوبی که پست های مدیریتی کتابخانه دانشگاه را در اختیار دارند، واکنش جدی نشان دهند و مانع از ترویج آرا و نگرش چهره هایی شوند که آثارشان هیچ سنخیتی با انقلاب اسلامی ندارد.گفتنی است مرحوم «جلال آل احمد» طی یادداشت مهمی در آبان ۱۳۴۵ خطاب به «ایرج افشار» وی را از حامیان بهائیان معرفی می کند که «زیر بار اباطیل آنان را» گرفته است. «ایرج افشار» در ۱۵ آذر ۱۳۵۶ با حکم «فرح پهلوی» به عضویت هیات امنای «بنیاد فرهنگ ایران» جایگزین «منوچهر اقبال» شد و با دربار پهلوی و «احسان یارشاطر»، «تقی زاده» و ... رابطه بسیار نزدیکی داشت.»
اینک خاطره غلامعلی حداد عادل از دیدار ایرج افشار با رهبری را به نقل از سایت khamenei.ir بخوانید :« سال گذشته مطلع شدیم که آقا حدود ۹ ماه قبل از درگذشت ایرج افشار، ملاقاتی با آن مرحوم داشتهاند که به پیشنهاد خود آقا بوده است. ایشان یادداشتی برای آقای افشار فرستاده بودند که من مایلم شما را ملاقات کنم و وی هم قبول کرده بود. آقا در دیدار با آقای افشار به ایشان گفته بودند: «من از دورانی که شما سردبیر مجله سخن بودید، مقالات و نوشتههای شما را میخواندم تا بعد در مجله راهنمای کتاب و ... من از نثر فارسی شما خوشم میآید، چون خوندار و جاندار است و نثر دلپذیر و درست و دلنشینی مینویسید» یعنی یکی از جهاتی که ایشان به آقای افشار احترام میگذاشتند، قدرت قلم او بود».
گفتنی است ایرج افشار ، فرزند دکتر محمود افشار بود که موقوفات بسیاری دارد که از جمله آن مستغلاتی است که در باغ فردوس شمیران وقف مؤسسه لغتنامه دهخدا شده و مکان فعلی این موسسه در آنجاست. ایرج افشار از سال ۱۳۲۴ تا ۱۳۲۸ در دانشکده حقوق دانشگاه تهران در رشتهٔ قضایی تحصیل کرد و رساله خود را در دوره دکتری با عنوان «اقلیتها در ایران» ارائه کرد. در سال ۱۳۲۹ به عنوان دبیر در دبیرستانهای تهران شروع به تدریس کرد. در سال ۱۳۳۰ به تشویق محمدتقی دانش پژوه به کتابداری در کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران پرداخت. در سال ۱۳۳۱ مجله «فرهنگ ایران زمین» را بنیان گذارد. همکاران وی در تأسیس این مجله عبارتاند از محمدتقی دانشپژوه، منوچهر ستوده، مصطفی مقربی، عباس زریاب خویی.از سال ۱۳۳۳ تا سال ۱۳۳۵ سردبیر مجله سخن بود که صاحب امتیاز آن دکتر پرویز ناتل خانلری بود. از سال ۱۳۳۷ تا سال ۱۳۵۷ مدیر و سردبیر مجله «راهنمای کتاب» بود که صاحب امتیاز آن دکتر احسان یارشاطر بودند. ایرج افشار در سال ۱۳۴۱ به ریاست کتابخانه ملی ایران رسید. در سال ۱۳۴۲ به ریاست مرکز تحقیقات ایرانشناسی دانشگاه تهران رسید.در سال ۱۳۴۲ فهرست نگاری مجموعه کتابهای چاپی فارسی دانشگاه هاروارد آمریکا را به انجام رساند. از سال ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۸ رئیس کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران بود. از سال ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۷ دانشیار و سپس استاد رشته تاریخ در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بود. در سال ۱۳۷۴ فهرستنگاری نسخههای خطی فارسی در«کتابخانه ملی اتریش» در وین را بعهده گرفت و انجام داد.او تحقیقات ارزشمندی درباره ایرانشناسی و کتابشناسی انجام داد که این تحقیقات در نشریات معتبر ایرانی و خارجی منتشر شدهاست. از او به عنوان پدر کتابشناسی ایران یاد میشود.ایرج افشار بعد از ظهر چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۸۹ در بیمارستان جم تهران درگذشت.
شهریور ماه گذشته احمد مسجدجامعی وزیر ارشاد در دولت اصلاحات و عضو فعلی شورای شهر تهران از نامگذاری خیابانی در تهران به نام ایرج افشار خبر داد و گفت: پیشنهاد نامگذاری خیابانی به نام ایرج افشار را در همان زمان درگذشت استاد افشار در صحن علنی شورا مطرح کردم که مورد موافقت قرار گرفت و تصویب شد و اکنون در مرحلهی تدوین آییننامهای برای این کار هستیم. مسجد جامعی توضیح داد: خیابانی که به نام استاد ایرج افشار نامگذاری میشود، در نزدیک خانه یا محل کارشان خواهد بود و امیدواریم به زودی این کار انجام شود. با این همه معلوم نیست در آن زمان چرا کیهان این فرصت را از دست داد که به بهانه این سخن مسجد جامعی ، یکباره به اتهام زنی علیه اصلاح طلبان و ایرج افشار بپردازد؟!