خبرهای مثبت رسانه های خارجی در مورد ایران به چه کار می آیند؟

رسانه های خارجی به طور معمول سه نوع خبر و گزارش مثبت درباره ایران انتشار می دهند؛ یکی خبر و گزارش هایی است که روزنامه نگاران در دفاتر مرکزی رسانه ها تهیه می کنند یا خبرنگاری از کشوری ثالث غیر از ایران به تهیه آن می پردازد و یا حاصل سفر یک خبرنگار خارجی به ایران را شامل می شود.
نوع سوم چنین گزارش هایی از اهمیت متمایزی نسبت به دو نوع دیگر برخوردار است زیرا چون به تشریح مشاهدات میدانی یک خبرنگار از نزدیک می پردازد ، تآثیر بهتری روی گیرندگان پیام بر جای می گذارد.
همچنین به این نکته نیز باید توجه کرد که گزارش های نوع سوم غالبآ روایت جذابی از یک سفر را ارائه می دهند.
در این میان ، دستگاه های مسئول با این توجیه که گزارش های مثبت ، توجه خاصی را طلب نمی کند ، به سادگی از کنار آنها عبور می کنند غافل از آنکه گزارش های مثبت از قابلیت کاربردی بالقوه بسیار زیادی برخوردارند و می توانند فواید گوناگونی را رقم بزنند. برخی از فواید گزارش های مثبت رسانه های خارجی به شرح زیر هستند:
***
*بعنوان وسیله ابزاری در خدمت اقتصاد کشور به منظور جذب گردشگر خارجی
*بعنوان ابزار آماری برای برجسته سازی رسانه ای در داخل کشور
*بعنوان ابزاری اقتصادی برای جذب اعتبارات بیشتر داخلی در حوزه فعالیت های اداره کل رسانه های خارجی
*بعنوان ابزاری تحلیلی در خدمت اطلاع رسانی داخلی برای تنویر افکار عمومی
*بعنوان ابزاری در خدمت توسعه پایدار همه جانبه کشور
*بعنوان ابزاری در خدمت کمک به دستگاه های ذیربط به منظور ارتقاء سطح کمی و کیفی تعمیر و نگهداری جاذبه های گردشگری کشور و تسهیلات ارائه شده به گردشگران خارجی
*بعنوان ابزاری در خدمت کمک به دستگاه های ذیربط در راستای جذب بودجه بیشتر در دست یابی به هدف فوق
*بعنوان ابزاری در خدمت کمک به دستگاه های ذیربط برای جذب کمک های مالی و پشتیبانی سازمان های بین الدول و غیر دولتی بین المللی در حوزه گردشگری و رسانه ای
*بعنوان ابزاری در خدمت تقویت پایه های سیاسی نظام
*بعنوان ابزاری در خدمت کمک به اجرای برنامه های اجرا نشده اداره کل رسانه های خارجی ازقبیل "PRESS CENTERS"

*گردآوری سفرنامه ها به دو صورت زبان اصلی و ترجمه ، در قالب کتاب، باز نشر آنها و ایجاد یک چرخه مستمر و دائمی رسانه ای در دو بعد ملی و بین المللی ، به این شیوه.
***
شایان ذکر است ، گام برداشتن در زمینه های فوق هیچگونه بودجه و سرمایه اضافی نمی خواهد ، نیروی انسانی خاصی لازم ندارد و فقط باید برای آن برنامه ریزی کرد و سازماندهی کار را انجام داد. 
*پژوهشگر و مدرس ارتباطات بین الملل کاربردی