جوانگرایی به معنای به کار گرفتن چهرههای کم سن و سال در پستهای بالای مدیریتی نیست، بلکه ایجاد ساز و کاری سالم و حرفهای در سازمان مدیریت کشور برای حضور بدون مانع جوانان در چرخهٔ سلسلهمراتبی مدیران به قصد کسب تجربه و ارتقای طبیعی آنان در مدارج مختلف مدیریت است.
با چنین ساز و کاری یک جوان مستعد و توانا ممکن است درجات ترقی را به سرعت طی کند و تجربه و پختگیاش مورد قبول عمومی قرار گیرد.
با این فرض سن پایین برای تصدی یک موقعیت مدیریتی بالذات امتیاز و فضیلت نیست، چنانکه مرحوم سید ابراهیم رئیسی با شعار جوانگرایی، تعدادی از افراد کم سن و سال را به پستهایی گماشت که نه فقط اهلیت و تجربهٔ لازم را نداشتند بلکه از ظرفیت معمول برای رعایت شئونات عرفی در مواجهه با دیگران هم برخوردار نبودند، چنانکه گویی از دماغ فیل افتادهاند!
فرد مسنی که انرژی و شوق و ذوق کار را در کنار به روز و فعال بودن، حفظ کرده باشد، منبعی از سرمایه و تجربهٔ انباشته شده است. تصدی یک پست مهم توسط آن مسنی مذموم است که خلاقیت و قدرت عملی و ذهنیاش به تحلیل رفته باشد و تنها با اتکاء به گذشته و سوابقش ادعای شایستگی کند.
از قدیم گفتهاند، هر چیز به جای خویش نیکوست.