عملکرد اصلاح‌طلب‌ها در حوزه زنان پررنگ‌تر بود

به گزارش مردم سالاری آنلاین، رایحه مظفریان، فعال حقوق زنان با تاکید بر اینکه معاونت امور زنان براساس عموم جامعه حرکت نمی‌کند، گفـت: اولین سوالی که باید از معاونت امور زنان بپرسیم این است که تا به حال چه اقداماتی در این حوزه داشته‌اید؟ آیا واقعا کاری را عملی کردید و توانستید برای زنان قدمی بردارید؟ در هر دوره‌ای افراد بر اساس اصلاح‌طلب و اصولگرا بودن و براساس جبهه‌گیری‌ها شناخته می‌شوند و عملکرد بیرونی دارند که در این میان نمود بیرونی و عملکرد اصلاح‌طلب‌ها پررنگ‌تر بود. مثل طرح‌های حضور زنان در استادیوم، کودک‌همسری، منع خشونت و... که بالای ده سال است روی میز قرار دارد و نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

او با بیان اینکه زنان اصولگرا زنان پرده‌نشین هستند، ادامه داد: نیمی از جامعه که زنان آن را تشکیل می‌دهند هنوز وزارتخانه یا سازمانی با ساختار وسیع ندارند و همچنان در سطح معاونت باقی مانده‎‌اند. محیط‌ زیست و میراث فرهنگی هم سازمان و وزارتخانه هستند اما 50 درصد جامعه خیر! سیاست‌گزاران یا در این زمینه بودجه کافی ندارند و دلیل‌شان هم معاونت بودن است یا نمی‌خواهند حوزه زنان را بسط و گسترش دهند. زنان اصولگرا زنان پرده‌نشین هستند و عملکرد بیرونی ندارند. به عنوان مثال اجلاس زنان اثرگذار را ببینید. اجلاس برای چه کسی و با حضور چه کسانی؟ هیچکس حاضر نشد که در این اجلاس حضور پیدا کند و اساسا مطالبات زنان هم خاموش می‌ماند. مشکل اینجاست که منش سیاسی در عرصه زنان وجود ندارد و زنان سیاست‌گذار به دلیل عدم تعامل نتوانستند اقدامات مثبتی داشته باشند نتیجه هم سیل مطالبات عمومی و نارضایتی‌های فعلی‌ست.
مظفریان عنوان کرد: ما نباید معاونت باشیم و زنانی که در راس قرار دارند موظف هستند که سطح کیفی این حوزه را بالا ببرند چرا که در برابر نیمی از مردم جامعه قرار دارند. وظایف معاونت زنان شنیدن مطالبات تمام زنان جامعه است نه فقط قشر خاصی که نمایندگی می‌کنند.
این فعال حقوق زنان درخصوص یارانه چادر که اخیرا حسابی سر و صدا کرد، گفت: مسئله یارانه چادر یک عملکرد تاریخی هست. من در سندی از دوره رضاخان اقدامی را دیدم که طی آن وام و به اصطلاح یارانه‌ای را اختصاص می‌داد تا تمام مردم پوششی متحدالشکل داشته باشند. این مسئله نشان می‌دهد این دست تصمیم‌گیری‌ها در تاریخ جامعه ایرانی وجود دارد. سیاست‌گذار تلاش می‌کند که ایدئولوژی قالبش را با دادن امتیازاتی بر جامعه و افراد آن لحاظ کند. اینگونه اقدامات نمک بر زخم زنان است و معاونت امور زنان باید نقاط اصلاح خود را ببیند و بپذیرد و صداهای مختلف را بشنود و جامعه‌ی از دست‌رفته را برگرداند.