رانت بر مبنای جنسیت

خبر الزام شهرداری تهران توسط شورای شهر برای واگذاری ۳۰درصد از پستهای مدیریتی به بانوان توسط شورای شهر تهران، من را مجاب به نوشتن مطلب ذیل کرد.
تحولات مثبت اجتماعی در دنیا معمولا از جایی که انسان‌ها رویه‌ی جاری حاکم را در تضاد با عدالت دانسته‌اند، آغاز گردیده و به مقابله با آن پرداخته‌اند.
مبارزه با آپارتاید و جنبش حق رأی زنان، از نمونه‌های مهم و معروف در زمینه مقابله با تبعیض و ناعدالتی است.
در اکثر نقاط دنیا، پس از آنکه زنان با یکپارچگی و اراده‌ای محکم توانستند به حق شهروندی خود دست پیدا کنند، ثابت کردند از چه پتانسیل عظیمی برخوردارند و جهان چه میزان می‌توانست توسعه‌ یافته‌تر از آنچه که هست،باشد اگر افکار نادرست عده‌ای، قادر نمی‌شد زنان را از حق طبیعی خود محروم کند.
زنان ایرانی مانند زنان اکثر کشورها، در طول زمان و با پافشاری بر حق شهروندی طبیعی خویش و بروز استعداد و توانمندی‌هایشان، توانسته‌اند به اکثر خواسته‌های خود برسند و هم‌چنان در این مسیر پابرجا و استوار به پیش می‌روند.
متاسفانه چند سالی است، برخی از افراد و گروه‌ها با هدف مطرح ساختن خود ویا ایجاد ظرفیت اجتماعی برای رسیدن به مقاصد سیاسی یا....به بهانه حقوق زنان، نظرات ویا موضوعاتی را مطرح می‌کنند که در آینده‌ای نه چندان دور، موجب بروز مخالفت‌ و مقابله‌ی بخش قابل توجهی از جامعه خواهد شد.
نمونه‌های بسیاری را شاهد بوده‌ایم که متاسفانه خواسته‌های به حق بخشی از جامعه،بواسطه استفاده از شیوه‌های نادرست عده‌ای که قصد بهره‌برداری از آن موضوع به نفع تامین منافع خود دارند، به سرانجام مطلوب نرسیده است.
طرح ایجاد سهمیه زنان در حوزه‌های مختلف با استدلال تبعیض مثبت و برابری جنسیتی نمونه‌ای از ضایع کردن(ABUSE) یک حرکت و خواسته‌ی ارزشمند است.
بار منفی عمل تبعیض را، با هر پیشوند یا پسوندی نمی‌توان تغییر داد،هم‌چنان که دروغ را با عنوان دروغ مصلحتی نمی‌توان تطهیر کرد.
نمی‌توان از یک سو، مدعی برابری حقوق بود و از سوی دیگر خواستار رانت بر مبنای جنسیت بود.
اطمینان دارم، از فردای روزی که سهمیه برای زنان ایجاد شود، افراد و گروه‌های ذی‌نفوذ، نیروهای مدنظر خود را بدون توجه به میزان شایستگی آنها در پست‌های مدیریتی خواهند گماشت و شبکه‌ی نفوذ خویش را گسترش خواهند داد و در این میان، بازنده اصلی جامعه‌ی واقعی زنان خواهند بود.
مسیر را باید به درستی انتخاب کرد تا با کمترین مشکل ممکن، مواجه شد. آنچه کشور را می‌تواند از توانمندی زنان بهره‌مند سازد، تعیین معیاری صحیح برای رشد و پیشرفت است و هیچ معیاری نمی‌تواند همانند شایستگی و شایسته سالاری معیار مناسب و منصفانه‌ای باشد.
زنان ایران نباید بگذارند عده‌ای منفعت طلب در حوزه‌های سیاسی،اجتماعی و.... برای رسیدن به مقاصد خود، به بهانه حقوق زنان، آنها را افراد ناتوانی که نیاز به صدقه‌ ویا مرحمت برای رسیدن به حقوق خود دارند و در غیر این صورت خود ایشان قادر به سرانجام رساندن آن نخواهند بود.
وضعیت فعلی کشور، در نتیجه‌ی عدم توجه کافی و لازم به شایستگی و شایستگان است. باید به دنبال یک سنگ محک صحیح باشیم و براساس آن روندی درست را ایجاد کنیم.
اگر خواهان تعیین ملاک انتخاب افراد براساس شایستگی بدون توجه به جنسیت آنها باشیم، علاوه بر همراهی و هم‌افزایی بخش اعظم جامعه، قادر به احقاق حقی پایدار و مورد حمایت اکثریت جامعه خواهیم شد.
پیشنهاد میکنم شورای شهر تهران، به جای دخالت در نحوه اداره‌ی شهرداری که مختص مدیران آن است و نمایش‌هایی از این دست، شهرداری را مکلف به تهیه‌ی نقشه مسیر رشد افراد به صورت شفاف و براساس شایستگی کند تا دیگر با تغییر شورای شهر و شهردار تهران،شاهد حضور گسترده‌ی افراد هم‌حزبی و هم‌ولایتی در این سازمان در حالیکه نیروهای توانمند بسیاری در آن حاضر هستند،نباشیم.