رستاک و نگاه ویژه به مخاطبان خارجی

تمرکز جدیدترین فعالیت و پروژه گروه موسیقی «رستاک» روی مخاطب غیر ایرانی است.
به گزارش ایسنا، گروه موسیقی رستاک با حضور در یک نشست خبری درباره پروژه جدید خود با نام «خانه بی‌مرز» توضیحاتی را ارائه کردند و پاسخگوی پرسش خبرنگاران بودند.
در ابتدای این نشست مجید پوستی نوازنده سازهای کوبه‌ای توضیح داد: پروسه تولید و انتشار فعالیت اخیر ما مقداری با کارهای قبلی متفاوت است به همین دلیل نام آن را «پروژه» گذاشتیم که به شکل جداگانه و مستقل منتشر می‌شود و بعداً درباره آلبوم آن تصمیم می‌گیریم.
او ادامه داد: عنوان این پروژه «در خانه بی‌مرز» است که در خلال بیش از سه سال گذشته خیلی آرام و خود به خود شروع شد. همانطور که از اجراهای خارجی بازخورد می‌گرفتیم. الان این پروژه مهم‌ترین فعالیت ماست. این پروژه تمرکزش روی مخاطب غیر ایرانی است. مدت کوتاهی است روی آن متمرکز شدیم و ابعادش برایمان مشخص شده است. قطعاتی که هدف اصلی‌شان مخاطب غیر ایرانی است.
پوستی بیان کرد: بازخوردهای مخاطبان غیر ایرانی را دیدیم. این برخوردها باعث شد ما در روند سه سال گذشته به سمت قطعاتی برویم که اشتراکاتی با موسیقی مخاطبان غیر ایرانی ما دارد و ویژگی‌های قطعات برای ما مشخص‌تر شد.
در ادامه سیامک سپهری سرپرست گروه رستاک در سخنانی گفت: قصد ما نیست بگوییم موسیقی رستاک پاپیولار است. موسیقی پاپ مؤلفه‌های خودش را دارد. موسیقی ما خاستگاهش به معنانی دقیق کلمه مردمی است. ما یک گروه تجربی به معنای واقعی کلمه هستم که هم به عنوان مخاطب و هم به عنوان تنظیم‌کننده سعی داریم مدام بازخورد بگیریم.
او در ادامه صحبت‌هایش درباره پروژه «در خانه بی‌مرز» بیان کرد: چند سال پیش، از ابتدای اجراهای عمومی ما بهزاد مرادی (یکی از خواننده‌های گروه) پیشنهاد کرد به هر شهری که برای کنسرت سفر می‌کنیم قطعه‌ای از آن منطقه را اجرا کنیم و ارتباط بیشتری با مردم آنجا برقرار کنیم. در اولین اجرا در کشورهای همسایه هم تصمیم به این کار گرفتیم. وقتی دیدیم در یک کشور با قطعه‌ای از آن منطقه توانستیم با مردم ارتباط برقرار کنیم ایده این کار شکل گرفت. این پروژه روی موسیقی آذربایجان، ترکیه، یکی دو قطعه عربی است. ما همچنین درباره چند منطقه دیگر مانند افغانستان و ارمنستان فکر کردیم.
سرپرست گروه رستاک اظهار کرد: برای خود من شکل گرفتن «رستاک» شکل گرفتن یک جمع دوستانه بوده که در وهله دوم وجه موسیقایی آن مطرح بوده است. وقتی آلبوم «همه اقوام من» منتشر شد و جایگاه رستاک تغییر کرد شوک لذت‌بخشی بود و تبعات سختی داشت. آنچه در نهایت ایجاد شد حس مسؤولیت بود. هیچکدام فکر نمی‌کردیم یکباره این انظار از گروه ایجاد شد.
بهزاد مرادی خواننده گروه بیان کرد: در این پروژه ما درباره یک منطقه کوچک صحبت نمی‌کنیم بلکه درباره موسیقی کشوری صحبت می‌کنیم که دستخوش تغییرات بوده است. در کنار این ما سعی می‌کنیم کار کردن روی موسیقی اقوام ایران را ادامه بدهیم. مناطقی هستند که هنوز روی آن‌ها کار نکرده‌ایم.
او اظهار کرد: من همیشه دوست داشتم قطعه نوعی تنظیم شود که همه خوششان بیاید. اتفاقی که از آن هیجان‌زده شدیم این است که نگاه رستاک با مردم ارتباط برقرار کرد. ممکن است ما خطا داشته باشیم و این را می‌پذیریم. ما نمی‌خواهیم یک نسخه اورژینال اجرا کنیم بلکه می‌خواهیم قطعه‌ای شنیده شود و آن جرقه را بزند.
مرادی همچنین درباره این پروژه بیان کرد: من دوست دارم اجرایی که از یک قطعه داریم مقداری ایرانی هم صدا بدهد و با آنچه در کشورهای دیگر شنیده شده متفاوت باشد. اگر سازی باشد که به ارتباط برقرار کردن کمک کند از آن استفاده می‌کنیم.
او همچنین گفت: جریان رستاک، جریان فکری سیامک سپهری است. من از تنظیم‌های گروه خیلی راضی هستم. اگر همه‌چیز درست و به‌جا اتفاق بیفتد خیلی درست‌تر است تا پیچیده باشد و فقط با آن فخر بفروشیم.
این خواننده توضیح داد که در پروژه «در خانه بدون مرز» آثاری از ترکیه، کشورهای عربی، مناطق کرمانجی وجود دارد.
پوستی در مقابل این پرسش که چرا نگاه ویژه پروژه جدید این گروه به مخاطب خارجی است؟ اظهار کرد: به این دلیل که مخاطب خارجی نگاه ویژه‌ای به ما داشته است.
فرزاد مرادی خواننده این گروه نیز در سخنانی بیان کرد: در موسیقی ایران این اتفاق برای ما افتاد و این حرکت رستاک پذیرفته شد. من فکر می‌کنم کار ما بالای هشتاد درصد بازخورد خوب داشتیم. عده‌ای از مخاطبان به ما می‌گویند چرا روی موسیقی منطقه ما کار نکردید؟ این اتفاق در بُعد بزرگ‌تری اتفاق افتاد. از تبت و آفریقای جنوبی به ما می‌گویند این قطعات هست اگر دوست دارید روی موسیقی کشور ما کار کنید. اولین بار تنمان لرزید و سعی کردیم از کشورهای همسایه شروع کنیم و اگر موفق شدیم این را گسترش بدهیم.
او درباره کار کردن روی شادیانه‌های موسیقی اقوام اظهار کرد: چیزی که رستاک به من داد دانشگاه به من نداد. دغدغه‌ای که دنبالش بودم رستاک توجه‌ها را به موسیقی نواحی جمع کرده است. به ما گفتند شما موسیقی نواحی را نجات دادید می‌گویم نه. این موسیقی زمانی نجات پیدا می‌کند که مردم آن منطقه بفهمند موسیقی‌شان چقدر ارزش دارد. چه اشکالی دارد روی شادیانه‌ها کار کردند؟ ما روی انواع موسیقی نواحی کار و از یک جنس کار برای جلب توجه بیشتر استفاده کردیم.
پوستی نیز در این زمینه معتقد است کار کردن روی شادیانه‌ها سخت‌تر است.
سپهری درباره شیوه پژوهش این گروه روی موسیقی اقوام بیان کرد: شاید فردی که اصلاً عنوان پژوهشگر ندارد اما سازنده چیزی است که پژوهشگر تحقیق می‌کند مستندتر و برخوردش صریح‌تر و پیش‌برنده‌تر باشد. پشت کلمه پژوهشگر یک نگاه پوپولیستی وجود دارد باید دید او با چه نگاهی صحبت می‌کند. خیلی وقت‌ها با یکسری عناوین و کلمات دقیقه مخاطب عام با یک مقوله هنری می‌کند به واسطه آن فضاها که نگاه پاپ و عمومی است القا می‌کند. ما از افرادی مانند وحید اسدالهی، صفرعلی رمضانی و ناصر وحدتی کمک گرفته‌ایم. درباره موسیقی کردی نیز از نظرات بهزاد و فرزاد مرادی استفاده کردیم.
فرزاد مرادی نیز درباره بازخوانی نکردن و پژوهش و تولید اثر گفت: کارهای ما پیچیدگی دارد به پژوهش نمی‌رسیم. افراد دیگری هستند که خیلی خوب انجامش می‌دهند و ما رابطه خوبی با آن‌ها داریم.
سپهری در بخش دیگری از این نشست اظهار کرد: هیچ‌وقت نگفته‌ایم تنظیم قطعات در رستاک بهتر شده است. نگاه ما این است که تنظیم ما تنظیم متفاوتی است. به هیچ‌وجه در حال رقابت با چیزی نیستیم که بگوییم می‌خواهیم به آن برسیم. گنجینه‌ای به نام موسیقی مناطق وجود دارد ما تلاش کردیم از آن استفاده کنیم تا لذت ببریم و خوشحالیم دیگران هم لذت ببرند. رستاک کاری انجام داده بدون فخر فروشی و نتیجه این شد استادی مانند اسدالهی اجراهایش بیشتر شود. ما نگاه خودمان را با استفاده از گنجینه‌ای ارائه کردیم و این ارائه اول به خودمان بود. ما ادعایی نداریم که حرکت اجتماعی انجام می‌دهیم.
او ادامه داد: دغدغه ما اصالت به مفهوم عام نیست یعنی نمی‌توانیم اصالت را اصلی در نظر بگیریم که به همه جوانبش بپردازیم. ما قطعه‌ای را انتخاب می‌کنیم که به لحاظ حسی بتوانیم با آن ارتباط برقرار کنیم گویش و ملودی آن اثر پایبند هستیم. اگر از قطعه‌ای استفاده می‌کنیم در این دو حوزه خدشه‌ای به آن وارد نشود و در بقیه موارد سعی می‌کنیم به دیدگاه خودمان نزدیک شود.
وحید اسدالهی نوازنده نقاره و سازهای کوبه‌ای نیز اظهار کرد: من گروه رستاک را خیلی دوست دارم زیرا زبان مادری من را به‌روز کرد و این اتفاق خیلی خوبی بود. خیلی‌ها که ادعا می‌کنند کتاب نوشته‌اند برخی سازهای فولک را نمی‌شناسند. یکی از قطعات فولک آذربایجان که اوورتورش را یکی از بزرگترین آهنگسازان آذربایجان به نام فکرت امیر اف نوشته است توسط گروه اجرا می‌شود.