دارنده مدال طلای بازیهای پاراآسیایی جاکارتا در ۱۵۰۰ متر نیمه استقامت گفت: به حدی از نظر مالی در مضیقه هستم که به خاطر تمرینات دوومیدانی مجبور شدم یک میلیون و پانصد هزار تومان از دوستم قرض بگیرم و یک کفش ورزشی دست دوم برای تمرینات تهیه کنم.
حمید اسلامی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: با وجود اینکه قهرمان بازیهای پاراآسیایی جاکارتا هستم و ۱۳ مدال آسیایی و جهانی را در کارنامه ورزشی خود دارم، متأسفانه به خاطر شرایط بد مالی نمیتوانم تمرینات خود را زیر نظر مربی خودم که ساکن اصفهان است، دنبال کنم. من در حال حاضر ساکن همدانم و به خاطر اینکه باید در ارتفاعات بالا تمرینات دوومیدانی خود را در ۱۵۰۰ متر پیگیری کنم مجبورم به شهرکرد که نزدیک اصفهان است بروم، اما به خاطر اینکه هزینهی رفتوآمد، خوابگاه و تغذیه برای رفتن به شهرکرد برای من زیاد است چارهای ندارم که در همان استان خود و بدون نظارت مربی تمرین دوی خود را انجام دهم.
این دوندهی نابینا و کمبینا گفت: من چون یک دوندهی نابینا و کمبینا هستم همراه نیز دارم که باید هزینهی همراه را نیز خود بپردازم، قطعاً با چنین شرایطی که نه شغلی دارم و نه از جایی تأمین میشوم پرداخت هزینهی همراه برای من امکانپذیر نیست. حتی بارها به وزارت ورزش و جوانان استان همدان، شهرداری و استانداری همدان نیز نامه دادم و درخواست کار کردم اما متأسفانه تا به امروز نتیجهبخش نبود. من در حال حاضر فوقلیسانس رشته حقوق هستم و حتی دکترای حقوق نیز قبول شدم، اما به دلیل نداشتن شغل و درآمد خاصی مجبور شدم از ادامه تحصیل منصرف شوم.
وی اضافه کرد: من برای پاداش پایان سال خود برنامهریزی کرده بودم و واقعاً نمیدانم با وضعیت کنونی چگونه تمرینات خود را برای کسب سهمیه بازیهای پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو که سال آینده است، دنبال کنم.
اسلامی افزود: به خاطر شرایط بد مالی چون کفش برای تمرینات دوومیدانی نداشتم مجبور شدم از یکی از دوستانم مبلغ یک میلیون و پانصد هزار تومان قرض بگیرم تا یک کفش تاناکورا (دست دوم) برای تمرینات دوومیدانی تهیه کنم. واقعاً در شرایط بد مالی قرار دارم و نمیدانم چرا مسؤولین به فکر قهرمانان و مدال آوران نیستند.
وی اظهار کرد: تا زمانی که به اردوی تیم ملی دعوت نشویم و رقابت مهمی پیش رو نباشد هیچ حقوقی به ما تعلق نمیگیرد و مجبورم با هزینهی شخصی تمرین کنم و این شرایط برای من ورزشکار که درآمدی ندارم، بسیار سخت است.
دارندهی مدال طلای بازیهای پاراآسیایی جاکارتا پیرامون این پرسش که با چنین شرایطی چقدر خود را برای مسابقات کسب سهمیه پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو آماده میکنید، افزود: هر چند تمرینات خود را پیگیری میکنم اما روحیه و انگیزه کافی برای انجام تمرینات ندارم و به سختی و در فشار تمرینات خود را انجام میدهم.
وی در پایان اظهار کرد: مسئولان فکر میکنند ورزشکار در شهرستان خود و بدون هیچ گونه امکاناتی باید خود را برای مسابقات آماده نگه دارد، در حالی که من ورزشکار برای اینکه بتوانم بهترین عملکرد را در جهانی امارات داشته باشم باید امکانات خوبی داشته باشم و این امکانات تنها با هزینه کردن تأمین میشود نه با جیب خالی.