۰
سه شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۴۶
گفت‌وگوی "مردم سالاری آنلاین" با سعید طاهرخانی، کارآفرین جوان قزوینی

آینده روشن دانشمندی که محدودیتها سد راه او نیست

کسی که سال‌ها عاشق کشف ارتباط میان خانواده آلکیل‌ها و الکین‌ها بوده و مدت‌ها وقت سپری می‌کرده تا از راز بین بَنزن‌ها و آلکالوئیدها سر در بیاورد، پسر جوانی که تمام عمر عاشق علم اتم‌ها، پیوندها و مولکول‌ها بوده است امروز آستین‌ها را بالا زده تا بین تولید و زندگی مردم جامعه خویش پیوندهای مبارکی برقرار کند. او از پیوند میان اکسیژن و هیدروژن‌ها خبرهایی آورده تا در بستر جامعه خود نتیجه‌ای به زلالی آب روان رقم بزند.
سعید طاهرخانی می گوید: به آینده‌ام بسیار خوش‌بینم و افکار بلندی در سر دارم.
سعید طاهرخانی می گوید: به آینده‌ام بسیار خوش‌بینم و افکار بلندی در سر دارم.
کسی که سال‌ها عاشق کشف ارتباط میان خانواده آلکیل‌ها و الکین‌ها بوده و مدت‌ها وقت سپری می‌کرده تا از راز بین بَنزن‌ها و آلکالوئیدها سر در بیاورد، پسر جوانی که تمام عمر عاشق علم اتم‌ها، پیوندها و مولکول‌ها بوده است امروز آستین‌ها را بالا زده تا بین تولید و زندگی مردم جامعه خویش پیوندهای مبارکی برقرار کند. او از پیوند میان اکسیژن و هیدروژن‌ها خبرهایی آورده تا در بستر جامعه خود نتیجه‌ای به زلالی آب روان رقم بزند.
این‌بار نویسنده چند جلد کتاب و مقاله تخصصی در رشته شیمی و نیز کارآفرین خوشفکر و موفق کشور، میهمان مردم سالاری آنلاین شده و گفتنی‌های زیادی برایمان دارد.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، فرمول نویسی، ثبت اختراع و کارآفرینی تنها گوشه‌ای از توانایی‌های کسی است که از ناحیه پا دارای محدودیت جسمی-حرکتی است و اگر چه روی صندلی چرخدار می‌نشیند اما ذهنی به وسعت دنیای نامحدود شیمی و قلبی به بزرگی آسمان نیلگون دارد.
طاهرخانی که اصالتاً قزوینی و از اهالی شهر تاکستان است در مقطع ارشد شیمی کاربردی خوانده و تحصیلاتش را در رشته شیمی آلی در مقطع ارشد دنبال کرده و اکنون همین رشته را در مقطع دکترا ادامه می‌دهد. او که واحدهای تولیدی‌اش را مانند فرزندان خود می‌داند، می‌گوید: به آینده‌ام بسیار خوش‌بینم و افکار بلندی در سر دارم.
 
سد محدودیت کنار رفت
دکتر سعید طاهرخانی کارآفرینی جوان اما مقتدر و توانمندی است که ده‌ها شهروند را صاحب شغل و درآمد کرده. او با کنار گذاشتن موانع و عبور از سد محدودیت جسم اکنون مدرس دانشگاه است و مدیریت یک شرکت تولید شوینده و یک کارگاه تولید بسته‌های لباس و لوازم بیمارستانی را بر عهده دارد.
 
پیرول، فرزند اولم است
پیرول؛ پسر بزرگم است. شرکت تولید مواد شوینده‌ای که به زودی پا به دو سالگی‌اش خواهد گذاشت. پیرول را با دست خالی و البته با دنیایی از همت و اراده راه‌ انداختم و حالا 6 محصول از قبیل انواع شوینده‌ها، کرم‌ها و لوسیون‌ها را تولید می‌کند و 40 نیروی مستعد و توانمند را مشغول به کار کرده است. آینده پیرول روشن است و در آینده تعداد محصولاتش را افزایش خواهد داد.
 
فرزند دومم 30 فرصت شغلی ایجاد کرده
فرزند دومم کارگاه نوپاست که به تولید و بسته‌بندی پگیج بیمارستانی می‌پردازد. این فرزند با گرفتن سفارش از بیمارستان‌ها به تهیه و بسته‌بندی لباس بیمارستان و بسته‌‌های بهداشتی مشغول است و خوشبختانه با بکارگیری 30 نیرو با تمام توان رو به جلو حرکت می‌کند. به آینده این فرزندم نیز امیدوارم چرا که جدیت و تعهد پشتوانه فعالیت‌هایش است.
 
برنامه‌ریزی برای فرزند سوم
 فرزند سومم که البته هنوز متولد نشده و مراحل مطالعاتی خود را پشت سر می‌گذراند، فعالیتش را در حوزه اقلام دارویی فعالیت آغاز خواهد کرد. محلول پیشگیرنده از ریزش مو و تولید کرم زخم بستر ویژه جانبازان، سالمندان و معلولان با آسیب نخاعی از جمله محصولاتی است که فرمولاسیون آنها در دست بررسی است و خط تولید آن با صدور مجوزهای لازم به بهره‌برداری می‌رسد.
 
معلولیت تنها یک تفاوت ظاهری است

من معلولیت را با توجه به شرایط خودم معنا می‌کنم. به نظر من معلولیت تعریفی ندارد چون هنوز درخودم احساس کمبود نکرده‌ام. در تمام سال‌های درس و دانشگاه و اکنون نیز در محیط کاری همیشه خودم را موفق‌تر از سایرین می‌بینم و این نشان می دهد که معلولیت تنها یک تفاوت ظاهری است. مثل اثر انگشت انسان‌ها که در هیچ دو نفری یکسان و مشابه نیست.
 
ورزش برای معلولان ضروری است
در کنار تمام مشغله‌های کاری و تحصیلی‌ که دارم همواره سعی می‌کنم از ورزش غافل نشوم. ورزش برای همه لازم است  انا در مورد معلولان ضرورت بیشتری دارد. من سال‌هاست در رشته بوچیا فعالیت می‌کنم، تاکنون در چند دوره در لیگ بوچیا شرکت داشته‌ام و همچنین عنوان مقام سوم کشور در مسابقات کشوری را در کارنامه‌ام دارم و حتی یکبار هم به تیم ملی دعوت شدم.
 
مقبولیت استاد را در چشم دانشجویانم می‌بینم
متأسفانه فضای دانشگاه هیچوقت برای معلولان خالی از چالش نیست. مشکلاتی مانند عدم مناسب‌سازی فضا همواره گریبان دانشجویان معلول را گرفته و می‌گیرد اما صرف‌نظر از این موارد من مشکلی در دانشگاه ندارم. نگرش اساتید و دانشجویان به من عالی است. تقریباً هیچ‌کسی بین من و سایر دانشجویان تفاوت نمی‌گذارد. حالا هم که خودم در مقام استاد با دانشجویان مواجه هستم باز اوضاع بر همان منوال است. مقبولیت استاد را در چشم دانشجویانم می‌بینم و کلاس‌های پرباری که با دانشجویانم دارم رضایت‌بخش است.
 
آینده‌ای روشن در انتظارم است
آینده من کاملاً روشن است چون تکلیف خودم را با زندگی روشن کرده‌ام و دریافته‌ام که باید چه چیزی را دنبال کنم. یکی از بزرگ‌ترین اهدافم فعالیت در سازمان انرژی هسته‌ای کشور است و با احترام به دانشمندان و شهدای  هسته ای، امیدوارم با دانش و اندیشه‌ای که در ذهن دارم بتوانم در سطح ملی برای کشورم افتخار‌آفرینی کنم.
 
موفقیتم را مدیون خانواده‌ام هستم
پشت هر فرد موفقی یک خانواده قوی، حمایتگر و با اراده وجود دارد و من هم این نعمت ارزشمند بهره‌مند هستم. صد درصد موفقیت‌هایم را مدیون خانواده‌ام هستم. آنها در تمام سال‌های زندگی‌ از من حمایت کرده‌اند و من به‌خصوص از مادرم که همیشه سنگ صبورم بوده و از برادرم که همراه همیشگی‌ام بوده بی‌نهایت قدردانی می‌کنم.
از تمام دوستان دارای معلولیتم می‌خواهم هرگز خانه‌نشین نشوند، آنها نباید خودشان را دست‌کم بگیرند و باید با تمام وجود برای پیشرفت و موفقیت تلاش کنند. همه معلولین حق زندگی دارند و تلاش برای رسیدن به شرایط مطلوب سهم قطعی آنهاست. پس از همه آنها می‌خواهم به خودشان فرصتی برای تمرکز روی اهداف بلند بدهند و با این نوع تفکر اطمینان داشته باشند که به هدفشان خواهند رسید اگر چه آن هدف درعمق دریا یا در قله کوه قرار داشته باشد؛ تنها کافیست عقاب باشند.
رقیه بابائی- خبرنگار حوزه معلولان
 
کد مطلب: 92270
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *