پویشی مردمی برای دوستداران زیست بوم ایران

«نذرِ طبیعت» نرم‌افزارِ خود را منتشر کرد تا دوستدارانِ زیست‌بومِ ایران‌زمین بتوانند برنامه‌های پشتیبانی از حیاتِ وحش در سرتاسرِ ایران را ببینند و از این برنامه‌ها پشتیبانیِ مالی، هر چند کوچک، کنند.
به گزارشِ «مردم‌سالاری آنلاین»، نذرِ طبیعت پویشی است مردمی که بیش از دو سال و نیمِ پیش در امردادماهِ ۱۳۹۵ آغاز به کار کرد.
به یاریِ این پویش، دوستدارانِ زیست‌بومِ ایران‌زمین برای ساختِ آبشخور و فراهم کردنِ علوفه برای حیاتِ وحش در جاهایی که با خشکسالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، فراهم کردنِ دارو و ابزارهای دامپزشکی و نیز بوته‌کاری و درختکاری در سراسرِ کشور کوشش می‌کنند.
این پویش که امسال، ۱۳۹۷، با موضوعِ فرهنگ‌سازی، آموزش، گسترش و جلب مشارکتهای مردمی در پاسداشتِ زیست‌بوم و منابعِ طبیعی، از راهِ کوششهای خیرخواهانه که سودش به همگان می‌رسد، فعالیتِ خویش را در چارچوبِ سازمانِ مردم‌نهادِ «نذرِ طبیعتِ وطنِ ما» پی گرفت، از راهِ تارنمای نذرِ طبیعت عضو می‌گیرد تا با همکاریِ همه‌ی دلبستگانِ زیست‌بومِ ایران برنامه‌های بزرگ پاسداری از محیطِ زیست را به انجام رساند.
این سازمانِ مردم‌نهاد دارای یک هیئتِ علمی از کارشناسانِ زیست‌بوم در سراسرِ کشور است. برنامه‌های آن نیز چنین طراحی و اجرا می‌شود که ایشان، در آغاز، مناطقِ بحرانیِ کشور را که با خشکسالی روبه‌رو است و بر پایه‌ی پیشنهادِ محیط‌بانان باید در آن جاها آبشخور ساخته شود، یا اینکه علوفه پخش گردد، شناسایی می‌کنند و سپس طرحی توجیهی بر پایه‌ی چارچوبهایی ویژه که به بررسی و تأییدِ هیئتِ علمی می‌رسد می‌نویسند. برای اجرای برنامه از کنشگرانِ زیست‌بومِ معتمد در همان استان، زیرِ نظرِ یکی از کارشناسان یا محیط‌بانانِ آن منطقه، یاری می‌گیرند و همه‌ی ابزارهای بایسته برای اجرا، پس از برآوردِ هزینه، با کم‌ترین بها از نزدیک‌ترین محل به اجرای برنامه خریداری می‌کنند. با پایان گرفتنِ اجرای برنامه، ناظری به نمایندگی از هیئت مدیره‌ی این سازمانِ مردم‌نهاد به محل می‌رود و گزارشی با امضای اجراکنندگان و پایشگرانِ استانی آن برنامه فراهم می‌آورد، آن را نهایی کرده پرونده‌ی آن را می‌بندد.
برای نمونه، یکی از برنامه‌هایی که هم‌اکنون نذرِ طبیعت در دست دارد ساختِ «آبشخورِ حیاتِ وحش در منطقه‌ی کرایی» است.
منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی کرایی به مساحتِ ۴۰ هزار و ۷۳۴ هکتار در ۳۵ کیلومتریِ جنوبِ شرقیِ شوشتر جای دارد. در کرایی تا کنون ۵۸ گونه پرنده، ۱۷ گونه پستاندار، ۱۴ گونه خزنده و چهار گونه دوزیست شناسایی شده‌اند.
برجسته‌ترین گونه‌ی شاخصِ این منطقه‌ی حفاظت‌شده قوچ و میش یا همان گوسپندِ دشتی است که با حفاظتِ انجام شده و نیز شرایطِ زیست‌بومِ کرایی از شماری درخور برخوردارند. کرایی تنها زیستگاهِ پویای گونه‌ی قوچ و میش در استانِ خوزستان است.
با آغازِ روزهای گرمِ سال و خشک شدنِ چشمه‌ها، حیاتِ وحش، به ویژه قوچ و میشِ دشتی، از منطقه‌ی امن بیرون می‌روند و چنین با خطراتی جدی روبه‌رو می‌گردند. در این برنامه که برای اجرایش به ۱۰ میلیون تومان بودجه برای ساختِ آبشخور و مخزنِ ذخیره‌ی آب و لایه‌روبیِ آب‌انبارهای موجود نیاز است، هم‌اکنون پنج میلیون و ۵۵۰ هزار تومان به یاریِ ۱۳۹ پشتیبانِ این برنامه فراهم شده است و امید می‌رود که در روزهای آینده همه‌ی بودجه‌ی این برنامه فراهم گردد تا اجرایش نیز به زودی آغاز شود.
مسیح حاتم‌پور، یکی از پشتیبانانِ این برنامه، نوشته است: «همان‌طور که تختِ جمشید میراثِ این سرزمین است و به آن افتخار می‌کنید حیاتِ وحش هم هست. برای زنده ماندنش تلاش کنیم. حیوانات در ایران به دلیلِ تعددِ روستاها و دامها به حاشیه رانده شده‌اند؛ به مناطقی که هیچ چشمه یا آبی نیست، چون هر جایی که ذره‌ای آب بوده توسط انسان به سکونتگاه تبدیل شده یا جاده‌سازی شده است. امروزه هر کسی به راحتی با یک اسلحه در دستش شکارچی شده است. احترام به طبیعت در انسان در سنِ کودکی باید نهادینه بشود که وظیفه‌ی آموزش و پرورش است، اما متاسفانه کم‌کاری شده. به هر حال، این هم حرکت خوبی است و امیدوارم مردم حمایت کنند.»
احمدرضا حیدرزاده جزی، یکی دیگر از پشتیبانان این برنامه، نیز نوشته است: «سربازِ یگانِ حفاظتِ جنگلبانی هستم و مقداری از حقوقِ سربازی‌ام را به این کارِ خیر اختصاص دادم. به امیدِ فرداهای بهتر برای ایرانِ آباد و اَمن برای زیست‌بومِ کشورمان.»
نذرِ طبیعت تا کنون ۴۸ برنامه، ۲۵۱۸ پشتیبانِ طبیعت و ۲۵۰۲ پشتیبانی داشته است که پس از گردآوریِ یاریهای مالی، این پویش گزارشی کامل از فرایندهای اجرایی شدنِ برنامه رویِ تارنمایش منتشر می‌کند.