چرا به روحانی رای می‌دهم؟

تمام این روزهای من به دو کار سپری شد. اول اینکه برای کسانی که به هر دلیلی نمی‌خواهند رای بدهند از هر استدلالی استفاده کنم تا ترغیب شوند پای صندوق‌های رای حاضر شوند و از این کوچک‌ترین حق مدنی خود استفاده کنند. دوم اینکه برای افراد مختلف توضیح دهم چرا من به دکتر حسن روحانی رای می‌دهم و اگر از آنها می‌خواهم به دکتر روحانی رای بدهند به چه دلایلی است.
قبلا در یادداشت جداگانه‌ای که روز یکشنبه 19 خرداد در سایت فریادگر و روز دوشنبه ۲۰ خرداد در روزنامه‌های مردم‌سالاری و آفتاب یزد چاپ شده بود توضیح داده‌ام که به دلایلی همچون تعدد کاندیداهای اصولگرا و عدم تمایل آنها به کناره‌گیری، رای اصولگرایان شکسته می‌شود و از آنجا که چهار کاندیدای اصلی اصولگرایان، هر یک خود را دارای جایگاه بالاتری می‌دانند، برای وزن کشی سیاسی و اثبات برتری خود تا پایان در صحنه باقی می‌مانند مگر آنکه اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ دهد. از سوی دیگر بر خلاف آنچه تاکنون شایعه شده، حاکمیت تمایل خاصی روی یکی از این افراد ندارد و بر خلاف دو انتخابات گذشته، حتی آرای سازماندهی شده نیز به سوی کاندیدای خاصی سرازیر نمی‌شود چراکه چهار کاندیدای اصلی اصولگرا، همگی سهمی از این آرا دارند. به همین دلیل فرصت خوبی فراهم شده تا آنچه در انتخابات ۱۳۸۴ بر ضد اصلاح‌طلبان صورت گرفت، این بار به سود آنان رقم بخورد و خوشبختانه گذشت و فداکاری آقای دکتر محمدرضا عارف و کناره‌گیری ایشان، این فرصت تاریخی را فراهم ساخت تا با بازگشت آرای خاموش به صحنه، همگان به دکتر حسن روحانی که مورد تایید آقای اکبر هاشمی رفسنجانی و آقای سید محمد خاتمی است رای دهند. اما چرا به دکتر حسن روحانی رای می‌دهم؟
۱- مهمترین دلیلی که برای رای دادن به روحانی دارم، چهره متعادل او در عرصه بین‌الملل است. باید بپذیریم که ریشه اغلب مشکلات ما بویژه در حوزه اقتصادی، مسایل بین‌المللی و تحریم‌های غرب بر ضدایران است. از سوی دیگر کاهش منزلت ایرانیان در کشورهای دیگر و پایین آمدن ارزش پاسپورت ایرانی، نکته‌ای است که حتی یکی از کاندیداهای متعادل اصولگرا نیز آن را به عنوان یک نقطه ضعف بزرگ برشمرد. در چنین شرایطی حضور یک رییس‌جمهوری که سابقه تعامل با غرب را دارد بهترین راهکار برای رفع مشکلات اساسی ما با غرب است. دکتر حسن روحانی در حساسترین شرایط بین‌المللی کشور و در شرایطی که آمریکا تحت هدایت جرج بوش و جمهوریخواهان جنگ طلب سعی داشت با قرار دادن ایران در محور شرارت، بهانه‌ای برای حمله به ایران یا اعمال تحریم‌های شدید بر ضد کشورمان پیدا کند، مذاکرات دنباله‌دار و در عین حال موثری را بدون دست برداشتن از ارزش‌های اساسی نظام که در سه واژه عزت، حکمت و مصلحت تبلور می‌یابد، با مقامات عالیرتبه کشورهای اروپایی انجام داد که حاصل آن دور شدن سایه تهدید و تحریم از سر مردم ایران بود. ارزش کار آقای دکتر روحانی، امروز پس از نزدیک به هفت سال مذاکرات بی‌ثمر با غرب که حاصلش افزایش تحریم‌ها و شدت گرفتن فشارها بر مردم است بیشتر روشن شده است. اعتقاد دارم دکتر حسن روحانی به دلیل سابقه مثبت، تجربه فراوان و چهره متعادل در عرصه بین‌المللی، در مدت زمان کوتاهی، نه تنها پرونده هسته‌ای ایران را از شورای امنیت به شورای حکام باز می‌گرداند، بلکه با تعامل مثبت با همه کشورهای جهان بویژه کشورهای عربی و غربی‌– و نه فقط کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی‌– زمینه آشتی با دنیا را فراهم خواهد ساخت تا همچون دوره اصلاحات، شاهد بازگشت اعتبار و منزلت ایرانیان در عرصه بین‌المللی باشیم.
۲- دکتر حسن روحانی بدون تردید باسابقه‌ترین کاندیدای ریاست‌جمهوری از بین تمامی کاندیداهای کنونی است و سابقه حضور در عرصه‌های مختلف اجرایی و قانونگذاری را دارد و حدود ۲۵ سال در شورای‌عالی امنیت ملی که اسرار نظام را در خود دارد عضویت داشته که حدود ۱۸ سال از آن در نقش دبیر شورای‌عالی امنیت ملی در زمان ریاست آقایان هاشمی و خاتمی در شورا بوده است. چنین سابقه‌ای از او فردی ساخته که به خوبی ساختارهای حاکمیت را می‌شناسد و می‌داند چگونه آرمان‌های اصلاح‌طلبانه مردم را بدون جنجال‌سازی تحقق بخشد.
۳- دکتر حسن روحانی از همراهی یک تیم قوی مدیریتی و اجرایی برخوردار است و این یکی از مهمترین دلایلی است که مرا مجاب می‌کند به روحانی رای بدهم. آنچه در هشت سال اخیر به کشور ما ضربات جبران‌ناپذیری وارد کرده، استفاده از روش‌‌های آزمون و خطا در انتخاب مدیران اجرایی و اعمال سیاست‌های اقتصادی بدون توجه به اسناد بالا دستی بوده است.
این در حالی‌ است که حضور مدیران توانمندی همچون مهندس محمدرضا نعمت‌زاده، مهندس اکبر ترکان، حجت‌الاسلام والمسلمین علی یونسی و... در تیم دکتر حسن روحانی که همگی دارای کارنامه‌ای مثبت و پربار در دولت‌های سازندگی و اصلاحات بوده‌اند، نه تنها ثبات را به عرصه مدیریت اجرایی کشور باز می‌گرداند، بلکه کشور را از ورطه آزمون و خطا نجات خواهد داد.
۴- خطر تداوم حاکمیت افراط‌گرایان بر کشور، موضوعی نیست که بتوان با بی‌تفاوتی از کنار آن عبور کرد؛ خطری که حتی برخی اصولگرایان را هم وادار کرده تا در مقابل آن موضع‌گیری کنند. اگر امروز از حق خود برای رای دادن استفاده نکنیم، افراطیون، قدرت بیشتری خواهند گرفت و آنگاه دیگر نمی‌توان فرصت‌های از دست‌رفته را به راحتی جبران کرد.
من به روحانی رای می‌دهم تا با حاکمیت عقلانیت و اعتدال و خردگرایی در قالب دولت تدبیر و امید، دوباره کشور به ریل اصلی خود بازگردد. باور کنید با نشستن در خانه و نظاره‌گر بودن، گره‌ای از مشکلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی ما باز نمی‌شود. با تعدد کاندیداهای اصولگرا و ائتلاف روحانی و عارف، فقط یک گام تا پیروزی باقی‌مانده است.
بیایید از فرصت تاریخی ایجاد شده استفاده کنیم تا ایران ما، ایران بماند.