عربستان، عراق و مصر، سیبل اسرائیل

در این چند هفته اخیر، رژیم صهیونیستی، رفتاری در منطقه از خود نشان داده که در طول ۷۶ سال گذشته سابقه نداشته است. هرچند کارنامه این رژیم پر است از جنایت، آدمکشی، قتل عام و بی‌توجهی به قوانین و مقررات بین‌المللی و ارزش‌های انسانی و اخلاقی، با این حال، رژیم در همه این جنایات مجبور بوده به ظاهر هم که شده، حدودی را مراعات کند. اما اینک، همچون حیوانی وحشی فراری و از بند رسته به هر سو می‌تازد و با زیر پا گذاشتن همه تعهدات خودش، بی‌محابا به هر جنایت و اقدام تجاوزکارانه‌ای در غزه، لبنان و سوریه دست ‌می‌زند.
مهمترین دلیل این رفتار، چراغ سبزی است که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری جدید ایالات متحده آمریکا به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم داده است. در نوار غزه، در حالی که آتش بس برقرار شده و مرحله اول آن شامل تبادل اُسرا از دو طرف به خوبی انجام گرفته، نتانیاهو ناگهان مرحله دوم را که قرار بود با پادرمیانی مصر وقطر سریعا آغاز شود زیر پا گذاشت و حملات گسترده‌ای را به نوار آغاز کرد.
رژیم از یک سو مانع ورود مواد غذائی و انسانی به نوار غزه شده، آب و برق را قطع کرده و انسان‌هایی را که تشنه و گرسنه‌اند و اکثرا به دلیل ویرانی خانه‌هایشان در چادرهای سرد و تاریک به سر ‌می‌برند قتل عام ‌می‌کند. به مدارس و بیمارستان‌ها حمله ‌می‌برد و هر روز حدود ۵۰ نفر اکثرا زن و کودک را به قتل ‌می‌رساند. در این گیرودار موضوع تبادل اُسرا کاملا به فراموشی سپرده شده و نه فریاد اسیران مانده در بند و نه تظاهرات خانواده‌هایشان در تل‌آویو تاثیری در تصمیم نتانیاهو نمی‌گذارد. این عملیات از نظر نظامی هیچ معنائی ندارد جز پاسخ به درنده خوئی و کودک‌کشی و اجرای طرح ترامپ مبنی بر کوچ دادن ساکنان نوار غزه به خارج که با مخالفت مصر و عربستان سعودی و دیگر کشورها روبرو شده است.
در لبنان نیز وضع به همین منوال است. در حالی که رسما آتش بس برقرار شده اما رژیم صهیونیستی علاوه بر ادامه اشغال بخش‌هائی از جنوب لبنان، هیچ پایبندی به آتش‌بس نشان نمی‌دهد و همه روزه نه فقط به اهدافی در جنوب رودخانه لیتانی بلکه به سراسر لبنان حمله ‌می‌برد و اخیرا دامنه این حملات را به حومه جنوبی بیروت نیز کشانده است. عملیات ترور افراد نیز همچنان ادامه دارد. کسانی را که با خودرو در جاده‌ها حرکت ‌می‌کنند با استفاده از پهپاد به قتل ‌می‌رساند و آپارتمان‌های محل سکونت بعضی دیگر از اعضای مقاومت را با شلیک موشک از هواپیما به آتش ‌می‌کشد.
در این شرایط، مقاومت همچنان به آتش بس پایبند مانده و با خویشتنداری واکنشی نشان نمی‌دهد زیرا حفظ آتش بس مسئولیت دولت و ارتش لبنان است. دولت یعنی آقای ژوزف عون، رئیس جمهوری و اقای نواف سلام، نخست وزیر، نیز راهی جز مراجعه به کمیته پنج نفری ناظر بر آتش‌بس و نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد، یونیفیل، ندارند که البته نتیجه‌ای
نمی‌گیرند. نویسندگان و تحلیلگران داد سخن ‌می‌دهند: شما که پیوسته سنگ حاکمیت لبنان را بر سینه ‌می‌زدید و عملیات مقاومت را مخل حاکمیت ‌می‌دانستید چرا اکنون که مقاومت ساکت است و امور در دست شماست از حفظ حاکمیت با دیپلماسی ناتوان مانده‌اید؟ در این حال، نمایندگان آمریکا فشار ‌می‌آورند و اصرار دارند که برای آرام کردن اوضاع، دولت لبنان وارد مذاکرات سیاسی با اسرائیل شود. و این یعنی شناسائی اسرائیل و عادی کردن روابط با آن که مخالف قانون اساسی لبنان است و هیچ دولتی قادر نیست دست به چنین خیانتی بیالاید.
و اما در سوریه، پس از سرنگونی دولت بشار اسد، ارتش صهیونیستی با استفاده از این فرصت، مواضع ارتش سوریه در قله جبل الشیخ و نیز استان قنیطره و بخشی از جنوب سوریه را اشغال کرد.
هواپیماهای نظامی رژیم صهیونیستی تمامی پایگاه‌ها و امکانات نظامی سوریه را بمباران و منهدم کردند تا از این پس چیزی به نام ارتش سوریه وجود نداشته باشد. آنها همچنان همه روزه اهداف مختلفی را در دمشق و دیگر شهرها منهدم ‌می‌کنند و علاوه بر این، همان شیوه‌های ترور افراد در لبنان را در سوریه نیز مرتکب ‌می‌شوند و خودروها و منازل مسکونی را مورد حمله قرار ‌می‌دهند بدون آنکه صدای اعتراضی از سوی دولت خودخوانده ابومحمد جولانی بلند شود.طرح اسرائیل ادامه اشغال و پیشروی در جنوب سوریه به سمت مرز عراق و رسیدن به سواحل رود فرات است. ظاهرا آنها نیروهای هیات تحریر شام را تا همین حد سرنگونی دولت بشار اسد ‌می‌خواستند و پس از آن هیچ اهمیتی به دولت خودخوانده و نیازمندی‌هایش نمی‌دهند. هریک از موارد فوق شایان بحث و موشکافی است اما بطور اجمال، قرار دادن آنها در کنار یکدیگر ازپدیدارشدن روند جدید و بی‌سابقه‌ای در تاریخ اقدامات توسعه طلبانه و تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی حکایت ‌می‌کند. علت آن، همچنان که گذشت، چراغ سبزی است که نتانیاهو از دونالد ترامپ دریافت کرده است و لذا به هیچ صدای اعتراضی اهمیت نمی‌دهد. برخی از تحلیلگران این رفتار را نتیجه ترس وجودی رژیم نیز ‌می‌دانند و پاره‌ای نیز معتقدند که رژیم صهیونیستی در واقع به نمایندگی از تمدن استکباری و چپاولگر غرب عمل ‌می‌کند و این همان است که رهبر معظم انقلاب به خوبی مورد تاکید قرار دادند که در این منطقه تنها یک نیروی نیابتی وجود دارد و آن رژیم صهیونیستی است.