ما و ترامپ

امروزه در موقعیتی به سر می بریم که نزدیک به دوسال از عمر دولت دوازدهم مانده و همین طور کمتر از یکسال و چندماه به اتمام تصدی دوره اول ریاست جمهوری ترامپ باقیست. از آنجا که ترامپ با خارج شدن از توافق برجام و از سر گیری تحریم ها تقریبا تمامی نتایج مفید توافقنامه برجام را از ما دریغ نمود و شرایط امروز کشور را به نوعی در چالشی بزرگ قرار داد و در این مدت اروپا هم ثابت کرده که نمی تواند بدون همراهی ایالات متحده امریکا در جهت حفظ برجام و همینطور منافع کشورمان قدمی بردارد، و اینکه در این شرایط هم پیمانان نزدیک و دوستان قدیمی کشور هم حتی نتوانستند حمایتی چشمگیر از ما کنند بنابراین گریزی جز مذاکره و معامله با عامل اصلی این وضعیت پیش رو نداریم و با اندکی تأمل می توان از میزان قابل توجه رنجی که به ملت در تمامی حوزه ها از جمله اقتصادی، درمانی، آموزشی و... مطلع شد. برخی معتقدند که بهتر است با کمی تحمل و صبوری این یکسال و اندی یعنی تا انتخابات ریاست جمهوری امریکا را پشت سر بگذاریم، چرا که معتقدند ترامپ مغلوب انتخابات پیش رو خواهد بود و احتمالا دموکرات ها پیروز، و نهایت دولت جدید ایالات متحده با برگشتن به برجام و لغو تحریم ها به بهبود و ساماندهی اوضاع کشورمان کمک می کند.
اگر بپذیریم که تا زمان انتخابات ریاست جمهوری امریکا ملت شریف ایران در سخت ترین شرایط  به امید بهبودی، توسعه و کوتاهی مدت رنج، این دوره را تاب میاورند،  نکته قابل تأمل اما این است؛ تا چه میزان می توان به عاقبت نیک این سیاست امیدوار بود؟  برای پاسخ به این پرسش  می بایست عوامل و علائم بروز نتیجه مطلوب بررسی گردد، لذا از اولین و قابل اعتمادترین پارامترهای موجود تنها مدت زمان باقی مانده از تصدی ترامپ در دوره ی اول ریاست جمهوری است که در شرایط فعلی می توان از آن اطمینان داشت یعنی زمانی حدود یکسال و سه ماه. البته استثنائاتی چون مرگ و استیضاح نیز قابل تصور است، و در این شرایط تنها پارامتر قابل سنجش همین است چرا که در باقی موارد همچون میزان تاب و توان ملت برای گذر از این بحران، میزان توانایی مدیریتی دولت برای رفع چالش ها در این مدت، میزان فشارهای پیش روی کشور توسط ایلات متحده، میزان همکاری و موفقیت در یاری رساندن هم پیمانان کشور در این دوره سخت، میزان محبوبیت ترامپ و رضایت از عملکردش در مدت باقیمانده از نظر مردم آمریکا و... بنابراین در یک بررسی اجمالی به دریافتی نسبتا روشن به نحوه اجرایی شدن و سرانجام سیاست تحمل و مقاومت خواهیم رسید. با همه ی این ها اگر دونالد ترامپ موفق به اخذ رأی برای تصدی در دوره ی دوم ریاست جمهوری نشودو ما هم بتوانیم تا آن زمان به سختی یا راحتی تحمل کنیم، چه تضمینی هست که جایگزین ترامپ بدون بحث و گفتگو حاضر به برگشتن به برجام و لغو تحریم ها شود چرا که همانطور که مستندات گواهی می دهند دول مختلف آمریکا در ادوار گذشته در مجموع سیاستی متحد و مشترک را نسبت به جمهوری اسلامی ایران اعمال نموده اند و در آن زمان هم به سختی می توان اوضاع و احوال کشور را چه به لحاظ اقتصادی و چه به لحاظ ارتباطات بین المللی در موقعیتی مطلوب در نظر گرفت. همین طور باید توجه داشت که رئیس جمهور جدید ایالات متحده امریکا که در ژانویه 2021 بر سر کار می آید حدودا 4 سال فرصت دارد تا رضایت و محبوبیت خود را حفظ کند اگر خواهان تمدید ریاست جمهوری خود باشد، بدین معنا که نه تنها عجله ای برای تعیین وضعیت ایران نخواهد داشت، بلکه اگر بر این باور باشد که گذشت زمان نظام ما را در موضعی ضعیف تر هم قرار خواهد داد صبوری هم خواهد نمود. ضمنا باید به این نکته که دولت دوازدهم ما نیز در آن زمان تنها چند ماه به پایان عمرش مانده توجه نمود، لذا به نظر می رسد بهتر است بدنبال راه حلی دقیق تر و به لحاظ زمانی نزدیک تر قابل دستیابی باشیم برای نتیجه ای در جهت بهبودی اوضاع کشور، با قدری تأمل در وضعیت فعلی می توان دریافت که ترامپ در میان ملت آمریکا از محبوبیتی تقریبا حدود 40 درصدی برخوردار می باشد و شاخص های مفید عملکرد او شامل بهبودی وضع اقتصادی هر فرد آمریکایی و همین طور بهبودی شاخص رشد بورس در آمریکاست و البته به لحاظ امنیت روانی ملت آمریکا درخصوص آینده کشور و نوع رفتار و خلق و خوی شخص ترامپ و تفرقه افکنی ها در حوزه های نژادی ، قومی و فرهنگی از نکات برجسته و منفی عملکرد اوست که همه ی این ها گواه این نکته است که ترامپ برای پیروزی در انتخابات پیش رو به ثبت چند امتیاز مثبت در کارنامه اش نیاز دارد که به نظر می رسد او سعی دارد در کنار عملکرد نسبتا مفیدش در حوزه اقتصادی، اندکی موفقیت در حوزه سیاست خارجی را هم به عملکردش بیافزاید و در این فضا چند پروژه را به شکلی موازی در حال پیگیری است؛ پروژه صلح افغانستان، پروژه مذاکره با کره شمالی، پروژه صلح فلسطینیان و رژیم صهیونیستی (قرن)، و البته پروژه مذاکره و توافق هسته ای با جمهوری اسلامی ایران که به نظر می رسد هرکدام از اینها اگر به سرانجامی مطلوب برسد، می تواند نقش مهمی در مورد قبول واقع شدن عملکرد کلی دولت ترامپ و نهایتا پیروزی در انتخابات پیش رو ایفا نماید.  بنابراین از آنجاکه حل معضل تحریم ها مطلوب است از طریق مذاکره آن هم در شرایطی که دولت ایران دست نسبتا بالا را داراست به سرانجام برسد و اینکه در شرایط کنونی موقعیت ما و ترامپ به شکلی مطلوب مذاکره در جهت حفظ هرچه بیشتر منافع کشور می باشد، لذا امیدواریم دستگاه دیپلماسی کشور با هوشمندی کامل و با استفاده از رهنمودهای مقام معظم رهبری نتایج مفید و موثری را در جهت  رشد و توسعه کشور رقم بزنند.