آرمین یوسفی که در چهارمین جایزه شعر «احمد شاملو» شایسته تقدیر شد، میگوید: وضعیت کنونی برای شعر، یک دوران گذار است. از زمانی که شاعرانی تاثیرگذار در شعر داشتیم، داریم به زمانی میرسیم که یکسری شاعر سلبریتی وارد شعر شدهاند.
شاعر مجموعه «بینظمی»، کتاب برگزیده جایزه «کتاب سال دفتر شعر جوان» (قیصر امینپور) و شایسته تقدیر در چهارمین جایزه شعر «شاملو» در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: شاعرانی وارد شعر شدهاند که سواد ادبی ندارند، اما به دلیل رسانههایی که دارند، مطرح شدهاند؛ مثلا یکی بازیگر تئاتر است، یکی صدای خوبی دارد و شعرهایش را دکلمه میکند و دیگری را اصلا خود یک خواننده معرفی میکند. این چیزها کسانی را پررنگ کرده است که اصلا بار ادبی ندارند. خیلیهایشان حتی شاعر نیستند و درحالیکه حتی کتابهایشان در یک نشر خوب منتشر شده است، اما اصلا آنچه نوشتهاند، شعر نیست؛ فرد دلنوشتهای نوشته است و آن را منتشر کرده که فروش زیادی هم دارد.
او با بیان اینکه نبود یک متولی درست و خوب برای شعر قطعا آسیب است، اظهار کرد: یک زمان جلساتی در تهران برای شعر برگزار میشد که در آنها احمد شاملو، سیدعلی صالحی و علی باباچاهی بودند و کسی که شعر خوبی نداشت با او طوری برخورد میشد که متوجه این قضیه میشد، اما حالا جلسات شعری داریم که فرد یک سال هم نیست که وارد ادبیات و شعر شده اما جلسه شعر تاسیس کرده و مطرح شده است. همین است که شعر امروز ما خیل نابهنجاری دارد و در هم است. میتوان گفت که ما در یکی از بدترین دوران شعر هستیم.
یوسفی همچنین درباره اهمیت جایزههای ادبی برای شاعران گفت: طبیعتا در زمانی که تعداد کتاب اولیها و کلا کتابهایی که منتشر میشود و افرادی که به شعر رو میآورند زیاد است، خیلی چیزها موثر است در اینکه مخاطب بتواند اثری را که میخواهد با آن ارتباط برقرار کند پیدا کند. یکی از آنها میتواند همین جوایز ادبی باشد و دیگری اعتماد مخاطب به نشر یا نام شاعر است. برای همین قطعا تاثیرگذار است و اگر بازتاب خبری داشته باشد، در آشنا شدن مخاطب با اثری که بتواند با آن ارتباط برقرار کند موثر است.
این شاعر سپس درباره وضعیت فعلی نشر برای شاعران بیان کرد: من با نشر چشمه که کار میکنم از آن راضی هستم. اعتباری که نشر دارد در معرفی اثر تاثیر دارد. حالا در زمینه شعر ناشران خیلی روی شعر مانور نمیدهند چون خیلی برایشان بازگشت مالی ندارد. حتی برخی نشرها از یکسری مولفان تازهکار پول میگیرند. مگر این که خود شاعر جایگاهی داشته باشد که مخاطب خودش به سمت کتاب او بیاید. در غیر این صورت، خیلی معدود هستند نشرهایی که برای یک مولف زحمت بکشند و کتاب را معرفی کنند. در حالی که در داستان این اتفاق نمیافتد چون برای ناشر بازخورد مالی دارد. بهطور کلی وضعیت نشر در زمینه شعر را خوب نمیبینم.