اینروزها ایرانیها اتفاق طبیعی مشترکی را از سر میگذرانند و آن، «گرما»ی بیسابقه هواست! البته این عبارت «بیسابقه» که هر تابستان در تشریح میزان گرما و شرایط جوی فصلی بر زبان میآوریم؛ میتواند مبنای تاریخی و علمی دقیقی نداشته باشد. درواقع، موج گرمایی که کره زمین در سالهای اخیر تجربه کرده و بیشک ادامه دارد را باید ناشیاز فعالیتهای ضدِزیستمحیطی بشر دانست که حالا نتایج آن، درقالبِ تغییرات نامناسب جوی در اشکالی مختلف، زندگی ما را با تهدید روبهرو کرده است. ازسویی، بهلحاظِ اقلیمی و قرارگرفتن کشورها بر کره خاکی؛ هر جغرافیایی دمای گرم و سرد مربوط بهخود را دارد و بعضینقاط با گرمایی دنبالهدار و بعضینقاط نیز با سرمایی همیشگی دستبهگریبان هستند. بااینحال، گاهی بهدلایلی، دمایی در نقاطی بهثبت میرسد که تعریفی رکوردگونه پیدا میکنند و میتوان به آنها دیگر واقعاً سرما یا گرمایی بیسابقه یا درحدِمعمول کمسابقه اطلاق کرد. دراینروزهای داغ تابستانی بد نیست با هم به شناسایی گرمترین مناطق زمین بپردازیم؛ هرچند آمارهای ثبتی در گزارشهای یکسالِاخیر تفاوتهایی با هم دارند اما با کمیاختلاف، میتوان فهرستی ازاینموضوع تهیه کرد. ازاینرو، به گزارش 25 جون 2018 نشریه Independent وامدار دادههای اخیر مجموعه EcoWatch رجوع کردهایم. گفتنیست؛ عدد ذکرشده در پرانتز مربوط به گرمترین دمای ثبتشده دراینمناطق است؛ نه دمای دائمی آنها.
1. عزیزیه (لیبی/ 57.7درجه سانتیگراد)
2. دره مرگ (آمریکا/ 56.6درجه سانتیگراد)
3. غدامس (لیبی/ 55.5درجه سانتیگراد)
4. کبیلی (تونس/ 55درجه سانتیگراد)
5. تیمبوکتو (مالی/ 54.5درجه سانتیگراد)
6. آراوان (مالی/ 54.4درجه سانتیگراد)
7. اهواز (ایران/ 53.5درجه سانتیگراد)
8. آغاجاری (ایران/ 53.3درجه سانتیگراد)
مصطفی رفعت