خبرگزاری میراث فرهنگی: مسئولان گردشگری کشور در مصاحبههای خود از اقامت شبانه بیش از ۸۵ میلیون مسافر نوروزی در فاصله زمانی ۲۸ اسفند ۹۱ تا ۱۶ فروردین ۹۲ خبر دادهاند. اما این تعداد گردشگر که بیانگر گردشگری انبوه در کشور است چه میزان درآمد نسیب هتلداران و سایر فعالان حوزه گردشگری داخلی کردهاست؟
به گفته حسن مهرور اصلی" رییس هیئت مدیره جامعه هتلداران گیلان، هتلهای این استان حدود ۱۵ هزار نفر ظرفیت اقامت در هر شب دارند و در نوروز ۹۲ حدود ۲۰۰ هزار نفر در هتلهای این استان اقامت داشتند.
این درحالی است که به گفته "مصطفی پورهادی" معاون گردشگری گیلان، در نوروز ۹۲ بیش از ۵۰۰ هزار نفر در تاسیسات گردشگری این استان ماندگار شدهاند.
او با اشاره به آنکه قیمت تاسیسات گردشگری از ۷۰ تا ۳۵۰ هزار تومان است و اگر به طور میانگین هزینه اقامت هر گردشگر را در ایام نوروز حدود ۱۰۰ هزار تومان در نظر بگیریم گفت: «با توجه به اقامتهایی که در تاسیسات گردشگری مجاز گیلان ثبت شدهاست میتوان گفت در نوروز ۹۲ تنها در بخش تاسیات گردشگری حدود ۵۰ میلیارد تومان درآمد نسیب این بخش شدهاست.»
پورهادی همچنین تاکید کرد این آمار تنها درخصوص مراکزی ذکر شدهاست که در لیست مراکز گردشگری مجاز هستند و اگر سایر مراکز غیر مجاز را نیز در نظر بگیریم به رقمی بیش از آنچه عنوان شدهاست دست خواهیم یافت.
سهم هتلداران گیلان از سیل گسترده گردشگران تنها ۲۰ میلیارد تومان بودهاست
در این میان میتوان گفت، سهم هتلدارانی که در طول سال با مسائل و مشکلات بسیار دست و پنجه نرم میکنند و همچنان در صدد دریافت سبدهای حمایتی هستند که خبری از آنها نیست، از سیل گسترده گردشگران تنها ۲۰ میلیارد تومان بودهاست.
"علی مومنی" مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی نیز خبر از اسکان پنجمیلیون و ۹۶هزار و ۷۱۸ نفر در تمام واحدهای اقامتی، کمپها، مدارس و ... دادهاست این درحالی است که به گفته "محمد قانعی" رییس اتحادیه هتلداران خراسان رضوی سهم هتلها از این تعداد تنها ۶۰۰ هزار نفر بودهاست.
از آنجایی که ۱۲۰ هتل از ۱۵۰ هتل فعال در مشهد را هتلهای یک، دو و سه ستاره تشکیل میدهند به طور میانگین میتوان گفت هر گردشگر حدود ۵۰ تا ۶۰ هزار تومان هزینه اقامت در هر شب پرداخت کرده است که اگر هزینه رستوران را نیز به آن بیافزاییم و تصور را بر آن قرار دهیم که تنها نیمی از گردشگران از خدمات رستورانی استفاده کردهاند میتوان گفت این تعداد گردشگر حدود ۴۵ میلیارد تومان هزینه کردهاند.
این آمار درخصوص ایلام نیز صادق است. با وجود آنکه هتلهای ایلام ضریب اشغال بیش از ۹۵ درصد را تجربه کردند ولی از آنجایی که ظرفیت اقامت هتلهای این استان حدود ۵۸۰ تخت است از میان بیش از دو میلیون و ۵۰۰ هزار گردشگر ورودی استان تنها حدود ۶ هزار و ۳۰۰ گردشگر در تعطیلات نوروز در هتلها اقامت داشتند.
با توجه به آنکه بیشتر هتلهای این استان ۲ ستاره است و تعداد اندکی از آنها ۳ ستاره هستند در نهایت میتوان گفت حضور این تعداد گردشگر حدود ۱۹۰ میلیون تومان درآمد برای هتلداران ایجاد کردهاست.
این درحالی است که طبق آمار اعلام شده از سوی شرکت فرودگاهها و سازمان هواپیمایی کشور حدود ۳۵۰ هزار گردشگر از کشور خارج شدهاند. اگر نیمی از این تعداد گردشگر توسط شرکتهای هواپیمایی خارجی سفر کرده باشند حدود ۸۷ میلیون دلار طی تعطیلات نوروزی در جیب این شرکتها وارد شدهاست.
در این میان اگر هزینه اقامت این تعداد گردشگر را در هتلهای کشورهای خارجی حدود هزار دلار درنظر بگیریم در طول ۱۸ روز تعطیلات نوروزی بیش از ۳۵۰ میلیون دلار هزینه اقامت کردهاند. در واقع میتوان گفت در طول تعطیلات نوروزی بیش از ۴۰۰ میلیون دلار از سفر گردشگران ایرانی به خارج از کشور نسیب واحدهای گردشگری کشورهای دیگر شدهاست.
با درنظر گرفتن خراسان رضوی، گیلان و ایلام به عنوان نمونههایی از استانهایی که پذیرای گردشگران نوروزی داخل کشور بودند میتوان گفت از حدود ۸۰۰ هزار گردشگر حدود ۱۹ میلیون دلار درآمد نسیب هتلداران کشور شدهاست.
در طول ۱۸ روز تعطیلات نوروزی بیش از ۳۵۰ هزار گردشگر به خارج از کشور سفر کرده اند. در واقع میتوان گفت در طول تعطیلات نوروزی بیش از ۴۰۰ میلیون دلار از سفر گردشگران ایرانی به خارج از کشور نسیب واحدهای گردشگری کشورهای دیگر شدهاست
اگر میانگین سایر استانهای کشور را نیز در نظر بگیریم میتوان گفت در بهترین حالت هتلداران هر استان حدود ۶ میلیون دلار از گردشگران نوروزی درآمد کسب کردهاند. در واقع میتوان گفت هتلداران کشور حدود ۱۸۰ میلیون دلار از حضور گردشگران در تعطیلات نوروز درآمد کسب کردهاند. این درحالی است که ۳۵۰ هزار گردشگر خروجی بیش از ۴۰۰ میلیون دلار نسیب فعالان گردشگری سایر کشورها کردهاند.
آیا سیاست مسئولان گردشگری کشور در ارزان سازی سفر برای مردم رسیدن به چنین درآمدهایی در حوزه گردشگری انبوه است؟ آیا ظرفیتهای اقامتی کشور برای جذب گردشگران انبوه کافی است؟ آیا ظرفیت درآمدزایی و سرمایهگذاری در حوزه گردشگری به همین اندازه است؟