واکنش دبیر شورای عالی امنیت ملی به احتمال مذاکره با آمریکا

به گزارش مردم سالاری آنلاین ؛  علی‌اکبر احمدیان نماینده رهبر معظم انقلاب و دبیر شورای‌عالی امنیت ملی در گفت‌وگویی به موضوع خط قرمزهای جمهوری اسلامی در مذاکرات بین‌المللی و تاریخچه بدعهدی‌های آمریکا در تعامل با ایران اشاره کرده است.

بنابر روایت جام جم، دبیر شورای‌عالی امنیت ملی در این مصاحبه ضمن تأکید بر تجارب تکراری ایران در مذاکرات با آمریکا، به‌شدت از رویکردهای زورگویانه و بدعهدی‌های مکرر واشنگتن انتقاد کرد.

او گفت که استثنا بودن آمریکا در موضوع مذاکره، به‌واسطه تجارب تاریخی و عدم وفاداری این کشور به تعهدات بین‌المللی بوده است و این موضوع نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران، با تکیه بر تجربه‌های گذشته و با شناخت دقیق از ماهیت سیاست‌های آمریکا، سیاستی هوشمندانه را اتخاذ کرده است.

احمدیان معتقد است دوگانه‌سازی مذاکره و بدعهدی از سوی آمریکا، یک ترفند و استراتژی برای فروپاشی انسجام و وحدت کشورها و ملت‌ها و ابزار سلطه آن‌ها بوده است.

متن کامل این مصاحبه به این شرح است:

یکی از موضوعاتی که در ماه‌های اخیر به‌خصوص با روی کار آمدن دولت جدید آمریکا داغ شده، موضوع مذاکره با آمریکاست، خط‌قرمزهای جمهوری اسلامی در روابط و مذاکرات بین‌المللی چیست؟ 

جواب: جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تاکنون همواره اهل مذاکره بوده وفقط ۲ ممنوعیت اعتقادی برای ارتباط و مذاکره با کشورها قائل بوده است. یکی باند ظالم اشغالگر سرزمین فلسطین و دیگری رژیم نژادپرست و ظالم سابق آفریقای‌جنوبی، در زمانی که کشور دوست و برادر و انقلابی فعلی آفریقای‌جنوبی در چنگال آپارتاید ظالم واقلیت‌ نژادپرست گرفتاربود. پس از پایان عمر رژیم آپارتاید آفریقای‌جنوبی تا امروز به‌جز اسرائیل غاصب، هیچ‌گاه محدودیت ایدئولوژیک برای ارتباط و مذاکره با سایر کشورهای جهان وجود نداشته است و اگرآمریکا استثنا شده به دلایل منطقی، علمی و تجارب مکرر بوده است و نه اعتقادی، زیرا علم بشری و مادی، چیزی جز تجربه‌ متراکم تکرارپذیر نیست.

تجارب جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با آمریکا چگونه بوده است؟ 

جواب: تجارب مکرر ایران اسلامی و امروز بسیاری از کشورهای جهان، نشان داده که مذاکره با آمریکا نتیجه‌بخش نبوده و عبث است و هیچ فرد عاقل و هوشمندی کار عبث انجام نمی‌دهد و از یک سوراخ ده‌ها بار گزیده نمی‌شود. پس اگر امروز آمریکا در مذاکره استثناست به دلیل تکرار تجربه زورگویانه قبل از مذاکره و حین مذاکره و بدعهدی پس از توافق است، نه به دلیل اعتقادی. 

رهبر معظم انقلاب هم در این مورد از موضع تجربه سخن گفته‌اند، نه از جایگاه اعتقادی، همچنان‌که در آخرین فرمایشات تاکید می‌کنند که‌ از باند اشغالگر سرزمین فلسطین که‌ یک دولت نیست، با همه کشورها مذاکره می‌کنیم و فقط یک استثنا وجود دارد؛ آمریکا. به چه دلیل؟ به دلیل تجربه.

در اوایل انقلاب هم که حضرت امام (ره) قائل به مذاکره با آمریکا نبودند، به‌واسطه تیزبینی و شناخت منحصربه‌فرد ایشان از ماهیت آمریکا بود و در بیان علت آن می‌فرمودند: «مذاکره با آمریکا، مذاکره گرگ با میش است و اگر روزی آمریکا آدم شود، مانعی ندارد.» اما آمریکا در عمل ثابت کرده که هیچ فرقی نکرده و نخواهد کرد. تجربه جهانی نیز همین است.

آمریکا تاکنون به هیچ پیمانی در جهان وفادار نمانده است؛ حتی پیمان‌های عمومی بشری مانند پیمان آب و هوایی پاریس، سازمان بهداشت جهانی، پیمان آسمان‌های باز، یونسکو، شورای حقوق‌بشر سازمان ملل، پیمان تجاری اقیانوس آرام، قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا)، پیمان مهاجرتی سازمان ملل (نیویورک)، پیمان عدم گسترش ناتو به اقمار شوروی سابق، روسیه و حتی پیمان با دوستان و متحدان نزدیک خود مانند کانادا و کشورهای اروپا.

با وجود سابقه مذاکرات با آمریکا در برجام، آیا می‌توان تصور کرد در این مقطع که ترامپ گفته آماده مذاکره با رئیس‌جمهور ایران بوده و همزمان دستور فشار حداکثری علیه ایران را داده، رویکرد متفاوتی از آمریکا شاهد باشیم؟ 

این‌گونه به نظر نمی‌رسد، چون همزمان با همین اظهارات ترامپ، سخت‌ترین تحریم‌ها علیه ایران در قالب یادداشت رئیس‌جمهور ابلاغ و به‌سرعت اجرا شده است. در چند سال گذشته نیز پس از نقض برجام، آمریکا با وساطت و از طریق عمان، توافقاتی با جمهوری اسلامی ایران انجام داد که به عمده آن‌ها پایبند نماند.

یکی از آن موارد، پول ایران درقطر است و به‌رغم این عدم پایبندی، اصرار داشت که ایران به توافقات پایبند بماند و به تعهدات جدیدی نیز تن دهد. تکرار این تجارب از زمان دولت مصدق تاکنون و نیز رفتار مشابه با جهان، ثابت می‌کند که «دوگانه مذاکره و بدعهدی» یک ترفند و استراتژی آمریکا برای فروپاشی انسجام و وحدت کشورها و ملت‌ها و ابزار سلطه‌ بر آن‌ها بوده و در بهترین شرایط، ابزار دوشیدن ملت‌هاست که رئیس‌جمهور آمریکا به‌صراحت آن را اعلام می‌کند.