حسین شریعتمداری در کیهان نوشت: این واقعیت تلخ نمیتواند و نباید از نگاه جناب پزشکیان پنهان بماند ولی متاسفانه برخلاف آنچه انتظار میرفت، شاهد حضور شماری از افراد ناشایسته و زاویهدار در برخی از مسئولیتهای حساس و کلیدی هستیم. نگاهی به رخدادهای ۴۵ سال اخیر، حکایت از آن دارد که در بسیاری از موارد، افراد زاویهدار از سوی دشمنان بیرونی و یا دنبالههای داخلی آنها شکار میشوند و در حالی که تابلوی خودی دارند، خواستههای دشمن را دنبال میکنند.
این حرکت خطرناک و پلشت به بهانه - بخوانید با اسم رمز- «وفاق ملی» صورت میپذیرد! به بیان دیگر، در پوشش وفاق ملی که پدیده قابل تقدیری است، افراد زاویهدار و بدسابقه به کار گرفته میشوند که مفهوم دیگر آن طرد و نفی نیروهای متعهد و انقلابی است.
در کجای دنیا و در کدام فرهنگ سیاسی و اجتماعی، سپردن مسئولیتهای حساس و تعیینکننده به افرادی که با نظام حاکم زاویه دارند، «وفاق ملی»! نامیده میشود؟! مفهوم و تعریف شناختهشده وفاق ملی در همه فرهنگها، استفاده از تمامی نیروهای وفادار به نظام صرفنظر از سلیقههای سیاسی متفاوت آنهاست. به بیان دیگر، وفاداری و پایبندی به مبانی و اصول نظام، خمیرمایه و اساس و مبنای وفاق ملی است و بدیهی است که سپردن مسئولیت به افراد زاویهدار با مبانی نظام در هیچ تعریفی نمیتواند «وفاق ملی» تلقی شود!این احتمال نیز دور از ذهن نیست که برخی از مسئولان محترم با تساهل در گزینش افراد زاویهدار درپی جذب آنها بودهاند! که در این صورت باید گفت؛ تردیدی نیست برخی از خطاها با رعایت ضوابط قانونی، میتواند قابل گذشت باشد و تمامی مجرمان در حد و اندازهای نیستند که برای همیشه از جامعه طرد شده و در هیچ جایگاهی به کار گرفته نشوند. ولی سپردن پستها و مسئولیتهای کلیدی به آنها، اقدامی خطرناک و در تقابل آشکار با منافع ملی و سلامت نظام است.
«کفش دزد را پیشنماز نمیکنند»! کسی که کفش نمازگزاران را میدزدیده، اگر توبه کند و پشیمان شود، نباید از ورودش به مسجد جلوگیری کنند. میتواند به مسجد بیاید و نماز بخواند ولی، هرگز نباید از او به عنوان پیشنماز استفاده کنند!