نارضایتی نیروهای اورژانس اجتماعی از شرایط شغلی

جمعی از نیروهای اورژانس اجتماعی، در تماس با خبرنگار ایلنا، از تداومِ مشکلاتِ خود و بدتر شدنِ وضعیتِ کاریِ نیروهای پیمانکاری اورژانس اجتماعی گفتند. 

این نیروها در رابطه با سختیِ شغل‌شان می‌گویند: دو دسته پرونده به ما محول می‌شود؛ اول پرونده‌های اورژانسی مثل رها شدنِ کودکان و سالمندان و گزارش خودکشی و… و دسته دیگر پرونده‌هایی که اورژانسی نیستند و باید ظرف چند روز آن‌ها را پیگیری کنیم. تهدید شدن، کتک خوردن و حتی چاقو خوردنِ همکاران در این مأموریت‌ها موردِ دور از ذهنی نیست و بارها اتفاق افتاده است. 

آن‌ها می‌گویند: با وجودِ سختی کار، نه سختیِ کار به ما تعلق می‌گیرد و نه حتی پول اضافه‌کاری، جمعه کاری و حق تخصصمان را دریافت می‌کنیم. همکاران مجرد با مدرک فوق لیسانس و دکتری کمی بیشتر از ۱۲میلیون تومان حقوق می‌گیرند و بیشترین حقوق برای یک فرد متاهل با حق اولاد و حق تاهل حتی به ۱۵ میلیون تومان هم نمی‌رسد. در واقع اگر اضافه‌کار و جمعه کار را حساب کنیم، باید بگوییم که ما حتی حقوق یک کارگرِ ساده را هم دریافت نمی‌کنیم. 

نیروهای پیمانکاری اورژانس اجتماعی می‌گویند: هیچ کس مسئولیت نیروی پیمانکاری را برعهده نمی‌گیرد. بهزیستی ما را نیروی کلینیکی یا همان شرکتی می‌داند و به هیچ کدام از اعتراضات قانونیِ ما توجه نمی‌کند. اعتراضاتِ نیروها برای شرکتهای پیمانکاری هم اهمیتی ندارد و آن‌ها به دنبالِ سود خود از واسطه‌گری هستند. به ما بگویند هر کلینیک برای هر نیرو چه رقمی از بهزیستی دریافت می‌کند؟ این شرکت‌ها دقیقا چه کاری انجام می‌دهند؟ 

آن‌ها می‌گویند: افزایشِ حقوقِ امسالِ نیروهای پیمانکاری مطابق با قانون کار صورت نگرفته است و قراردادی که با ما بسته شده یکی از بدترین قراردادهای کاریِ ما است. امسال چیزی حدود یک میلیون تومان به حقوق ما اضافه شده است که این رقم فاصله‌ی بسیاری با ۳۵ درصد مصوب شورایعالی کار دارد. 

نیروهای اورژانس اجتماعی ادامه می‌دهند: حتی دو سال است که یک وعده غذا را قطع کرده‌اند. در حالیکه دادن یک وعده غذا حق قانونی است و به خصوص برای نیروهایی که کار شیفتی انجام می‌دهند و ۱۲ ساعت مدام کار می‌کند، لازم است. 

نیروهای پیمانکاری اورژانس اجتماعی می‌گویند: خیلی از همکاران متأهل هستند و بچه دارند و با حقوقی که دریافت می‌کنند، از پس تأمین مخارج خود برنمی‌آیند. به همین دلیل نیروها اغلب دوشغله هستند و در زمان استراحت خود یا در اسنپ کار می‌کنند و یا در مراکز دیگر مشغول به کار می‌شوند. 

این نیروها در پایان با اشاره به طرح ساماندهی کارکنان دولت می‌گویند: قرار بود با تصویبِ این طرح شرکتهای واسط حذف شوند تا کمی از مشکلاتِ نیروها کم شود، چرا این طرح بعد از سه سال هنوز مصوب نشده است؟ کسانی با این طرح مخالفت می‌کنند که احتمالا از حضور این شرکت‌ها سود می‌برند. برای اینکه برخی به سودِ کلانِ برسند، از حقوق ناچیزِ نیروها کم می‌شود.