*من به فهرست وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان خوش بین هستم، زیرا عقیده دارم برآمده از نام «وفاق ملی» است که برای کابینه اش انتخاب کرده است.
*درست است که اصلاح طلبان فعالیت زیادی داشتند و از دلایل جدی موفقیت مسعود پزشکیان بودند، ولی سبد رای رییس جمهور منتخب صرفا به اصلاح طلبی وابسته نیست. مجموعه افرادی که در کشور دعوا و درگیری نمی خواستند و به ساماندهی حوزه کار، معیشت و زندگی چشم دوخته بودند به مسعود پزشکیان رای دادند.
*من نمی خواهم بگویم فهرست وزرای پیشنهادی صددرصد مطلوب است، قطعا از این بهتر هم می شد ولی وقتی این فهرست را با نگاه آقای پزشکیان و با سخنان او در جریان مناظرات مطابقت می دهیم، می شود فهمید که دلایل برخی از انتخاب ها چیست؟!
*وعده مسعود پزشکیان، کابینه وفاق بود نه کابینه اصلاحات. او می خواهد در اداره کشور بین گروه های سیاسی مختلف همبستگی و همکاری ایجاد کند.
*در فهرست وزرای پیشنهادی اکثر رنگ های سیاسی وجود دارند ولی تم تندی دیده نمی شود و حضوری مشاهده نمی شود که برای مشارکت دیگران ممانعت ایجاد کند.
*فراموش نکنید که دو ماه پیش کشور از نظر سیاسی در چه وضعیتی بود. فضای سیاسی کشور در حال نفس کشیدن است، باید قدردان این پنجره گشوده باشیم و کمک حال رییس جمهور باشیم.
*در دولت چهاردهم تندرو ها در انزوا قرار خواهند گرفت.
*این مجلس در آغاز تم تندروی داشت، ولی این وضعیت پس از شروع به کار دولت چهاردهم تغییر خواهد کرد. فضای حاکم بر مجلس از این پس در مقابل افراطی گری خواهد بود و چند نماینده تندرو در انزوای عملی قرار می گیرند.
*اگر مجلس در خصوص رای اعتماد به وزرا با دولت چالشی داشته باشد، نهایتا در مورد یک یا دو وزیر خواهد بود. بدنه کابینه پیشنهادی از مجلس رای می گیرد.
*ویژگی صداقت در وجود پزشکیان برجسته است. نمی توان از مسعود پزشکیان انتظار رفتار های پیچیده سیاسی داشت و منتظر بود که طرحی بچیند و برگ هایی رو کند. او سیاستمداری نیست که سیاست را بازی و نقشه کشی بداند، مسعود پزشکیان بیشتر خدمتگزار است تا سیاسی.
*مسعود پزشکیان بنا به طبیعت و ذات اش خیلی رو بازی می کند که درک اش در عالم سیاست دشوار است.