چرا ظریف معاونت سیاسی را نپذیرفت ولی معاونت راهبردی را پذیرفت؟

سلام بر شما
‏از بزرگواری‌های مردم خوب ایران عزیز بسیار سپاسگزارم.
‏همانطور که در زمان مبارزات انتخاباتی و در سه هفته‌ای که افتخار ریاست شورای راهبری را بر عهده داشتم بارها اظهار داشتم، باور دارم که باید به فکر نو و نگرش‌های جدید برای حل مشکلات و پیمون مسیر توسعه، فرصت حضور در مدیریت عالی کشور را داد. دوستانی که افتخار داشتم در کنارشان در کمیته‌ها و شورای راهبری باشم شهادت خواهند داد که بالاترین اولویت بنده و بسیاری از دوستانم  تضمین ورود متخصصین جوان و پرتوان بوده است. امیدوارم و می‌کوشم با درایت و شجاعت دکتر پزشکیان عزیز، برآیند این تعهد و کوشش، کام مردم را در مشاهده ترکیب هیئت دولت شیرین‌ کند
‏بر بنیان همین باور، قرار نداشتم در دولت مسئولیتی را قبول کنم.  ولی در چند روز گذشته، نگرانی، دلخوری و اصرار هم میهنان بزرگوار، به ویژه در فضای مجازی،  باعث شد که ناگزیر شوم آن نگاه را قدری تغییر دهم؛ ولی صرفا در حد رسمیت یافتن یک مسئولیت مشورتی که بارها گفته‌بودم در خدمت رئیس جمهور عزیز خواهم بود.  

‏پیشنهاد بیشتر دوستان پذیرفتن معاونت سیاسی رئیس جمهور بود. اما  آن سمت از یک سو مسئولیتی اجرایی بود،  و از سوی دیگر باعث تداخل در وظایف و شائبه تضعیف وزارت‌خانه‌های سیاسی می‌شد، که آن را به مصلحت نمی‌دانم.   
‏بر این اساس، با مشورت دوستان، پیشنویس حکم معاونت راهبردی رئیس جمهور با چند هدف تهیه شد و با امضای تفقدآمیز ریاست محترم جمهوری رسمیت یافت: 
‏۱- هیچ دیوانسالاری و سازوکار جدیدی درست نشود و باری بر بودجه دولت و سفره مردم نباشد. 
‏۲- هیچ تداخلی در کار دستگاه‌ها ایجاد نشود. 
‏۳-هیچ دستگاهی تضعیف نشود. 
‏۴-حلقه وصل دولت با مردم،  اندیشکده‌ها و نهادهای مدنی نظارتی همچون ⁧کمند⁩ باشد.  
‏۵-با توجه به اصرار دکتر پزشکیان بر استفاده از فکر نو و توان‌مندی‌های جدید از یک سو و ضرورت بهره‌گیری از تجربه انباشته مدیران با تجربه چهل سال گذشته از سوی دیگر، مسئولیت جدید بتواند جایگاهی رسمی برای این مهم ایجاد کند. 
‏امیدوارم با یاری شما بتوانیم در این آزمون جدید سربلند باشیم. 
‏به دعا، یاری و نقد مشفقانه شما نیازمندم.