کاملاً پیداست و بارها هم به آن اشاره شده تا زمانی که اقتصاد توسط سیاست و خواست و اراده حاکمان و مقامات سیاسی به گروگان گرفته شود و به زبان سادهتر، با اقتصاد و فضای کسب و کار با سازوکار و منطق علمی برخاسته از دانش بشری رفتار نکنیم به نتیجه دلخواه نمیرسیم و راه خروج از بحران را در نخواهیم یافت.
حال متولیان دولت سیزدهم باید فهمیده باشند که برخلاف آنچه قبلاً گمان میکردند و برخلاف شعارهایی که فریاد میزدند و وعدههایی که میدادند، در عرصه عمل با چه زمین سفت و سختی روبرو میشوند و شدهاند که باعث شده است در سیو دو ماهه نخست تصدی اداره دولت اکثر رکوردهای تورّمی را درنوردند؛ به نحوی که استمرار تورّم ۴۰ درصدی و بالاترین نرخ رشد بهای سکه و طلا در این بازه زمانی و بیشترین فاصله درآمد حداقل بگیران با خط فقر را به عنوان بالاترین رکوردها در تمامی دولتهای پیشین برجای گذارند و نسبت دادن تمامی این اتفاقات به تحولات بیرونی و تحریم و جنگ غزه و حملات اسرائیل و... و دادن نشانیهای غلط برای توجیه اشتباهات عملکردی و ناکارآمدی مدیریتی و فاصله گرفتن از دانش و منطق و عقل و تدبیر در نظام تصمیمگیری، دردی از آنان دوا نخواهد کرد، درد مردم و ملک و ملت را نیز.