به گزارش
مردم سالاری آنلاین این مبلغ دینی که در چهارمین شب عزاداری هیات عشاق الائمه سخنرانی می کرد با اشاره به آیه « قل لا اسئلکم علیه اجرا الّا المودّة فی القربی» تصریح کرد: باید بین مزد و کار تناسب باشد تا مزد معنا پیدا کند. کارگر وقتی که کار میکند آخرشب مزد میگیرد. او با این پول غذا تهیه میکند و غذا، انرژی را که در کار هزینه کرده جبران میکند. اما پدر وقتی برای فرزندش زحمت میکشد مزدی نمیخواهد. زحمت پیامبر اکرم(ص) برای مردم مانند زحمت پدر برای فرزند است؛ لذا فرمود انا و علی ابوا هذه الامه.
وی ادامه داد: اما در قرآن آمده است: پس این چه مزدی است که پیامبر درخواست میکند؟ در جای دیگر قرآن میفرماید: «قُلْ مَا سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ». یعنی سود آنچه را که از شما مطالبه کردم به خود شما برمیگردد. مانند پدری که برای فرزند زحمت میکشد و به او میگوید در عوض این زحمت خوب درس بخوان و فرد با فضیلتی باش.
دوستی زورکی نیست
نقویان مهمترین نکته این آیه را درخواست دوستی با اهل بیت علیهم السلام دانست و گفت: مودت و محبت با زور محقق نمیشود. حتی خدا نمیتواند بگوید من به شرطی شما را به بهشت میبرم که فلان شخص را دوست بدارید. قرآن نیز میفرماید حتی در ازدواج «فَانْکِحُوا مَا طَابَ لَکُمْ»؛ یعنی با کسی که به دلتان نشسته ازواج کنید. لذا اگر زوجی برای جدایی به دادگاه بروند و قاضی دریابد پسر هیچ ایرادی ندارد اما دختر او را دوست ندارد، برای طلاق اقدام میکند.
وی درباره واژه قربی توضیح داد: از پیامبر اکرم(ص) پرسیدند که منظور شما از قربی کیست. حضرت فرمود دخترم فاطمه، همسرش علی و دو فرزندش. این روایت توسط شیعه و سنی نقل شده و حتی اهل سنت نیز به آن عمل میکنند. همه آنها اهل بیت علیهم السلام را دوست دارند. در کتابخانه مسجدالنبی با یک عالم وهابی بحث میکردم. او میگفت ما امام صادق را دوست داریم و به ایشان احترام میگذاریم.
این محقق دینی افزود: محبتی که در این آیه آمده درواقع سخنی است که خداوند به در میگوید تا دیوار بشنود. یعنی به اهل بیت میفرماید درست است که من به مردم گفتم شما را دوست بدارند، ولی دوستی اجباری و بخشنامهای نیست. ای علی تو باید کاری کنی که مردم نتوانند دوستت نداشته باشند. شما اگر به زیارت هم بروید صدها نفر به شما التماس دعا میگویند اما در آنجا کسانی را که دوست دارید به یاد میآورید، حتی اگر التماس دعا نگفته باشند. مودت اگر بخواهد دستوری شود، دستور باید به کسی باشد که این محبت قرار است به او تعلق گیرد. علی باید آنقدر به دوست و دشمن عشق بورزد که آنها نتوانند او را دوست نداشته باشند. کار به جایی رسید که معاویه بعد از شهادت حضرت علی علیه السلام عدی بن حاتم و یاران حضرت را دعوت میکند تا برای او از علی بگویند. وقتی که آنان از علی میگویند اشک معاویه هم جاری میشود و میگوید هکذا ابوالحسن. یعنی من هم در دلم به او عشق میورزم. محبت کاری میکند که معاویه هم نمیتواند به علی عشق نورزد.
ولی را اشتباه صاحب اختیار معنا کردهاند
وی تأکید کرد: متأسفانه «ولی» را در آیه « إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ» به اشتباه صاحب اختیار معنا میکنند. مگر خدا زورکی صاحب اختیار کسی است؟ پس چرا میگوید «اللَّه ولیّ الّذین امنوا»؟ این عشق طرفینی است. انما ولیکم یعنی خدا از همه بیشتر شما را دوست دارد و عاشق شما است.
نقویان فلسفه نبوت را «هدایت» دانست و گفت: خداوند درباره پیامبرانش میفرماید: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا»، یعنی ما اینها را پیشوا قراردادیم که شما را هدایت کنند. پیامبر برای هدایت مانند مادری عمل میکند که برای آموزش گام برداشتن به فرزند خود، پا به پای او راه میرود. پیامبر گاهی باید پایین بیاید و پا به پای یک بدحجاب راه برود تا بتواند بدون گشت ارشاد او را هدایت کند. آیا تاکنون اینگونه کسی را هدایت کردهایم؟ کسی که میخواهد نوه خود را ببوسد یا باید کودک را بالا بیاورد و یا باید خودش خم شود. ما که نمیتوانیم بالا برویم. خدا پیامبر را فرستاده تا پایین بیاید و صورت ما را ببوسد. این حضرت فاطمه است که باید در خلوت شبانه بدون ذرهای از ریا بنشیند و برای همسایگانی که قرار است چند وقت دیگر در حق او ظلم کنند دعا کند. این رفتار مصداق هدایت است.
این مبلغ دینی ادامه داد: در زیارتنامه حضرت رسول میخوانیم «اشهد انک جاهدت فی الله حق جهاده». در اینجا جهاد به معنای جنگ نیست. یعنی تو تمام تلاشت را برای هدایت مردم کردی. در آیات قرآن نسبت به پیامبر اکرم(ص) خود عتاب میکند که «وَإِذْ قَالَ اللَّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَ هَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ»؛ تو به اینها گفتی پسر خدا هستی؟
حکومت وظیفه دارد برای جوانان کار ایجاد کند
نقویان تصریح کرد: همه حجج اسلام و حضرات آیات را هم میآورند. فرق ما با انبیاء آن است که آنها جواب دارند. میپرسند آیا برای هدایت مردم چیزی کم نگذاشتید؟ پیامبر میگوید نه. تمام تلاشم را کردم. پیامبر حتی باید نسبت به هدایت کسی که بر سر او خاکروبه ریخته تلاش کند و برای او دعا نماید تا شاید به سبب دعای او هدایت شود. نتیجه اینکه اگر این فرد منحرف شد، پیامبر نباید سر سوزنی در انحراف او نقش داشته باشد. اما آیا ما توانستهایم در این چهل سال در هدایت نسل جوان اینگونه عمل کنیم؟ اگر ما با آنها اینگونه رفتار کردهایم، پس آنها از مودت و مروت به دور هستند که اینگونه در کوچه و خیابان به ما فحش میدهند. مثل نور بر من روشن است که اینها مقصر نیستند و ما کم گذاشتهایم.
وی افزود: پس مودت فی القربی یعنی ای علی تو باید برای شعلهور کردن این آتش گامبرداری و وقتی که گام را برداشتی من خدا کاری میکنم که حتی عشق تو در دل معاویه هم جا میگیرد. مودت کاری میکند که وقتی امام حسین علیه السلام به فرزدق گفت این مردم کوفه برای من نامه نوشتهاند، او جواب داد: «قلوبهم معک و سیوفهم علیک». یعنی سرنیزه تیز ابن زیاد اینها مجبور کرده علیه تو شمشیر بکشند. آیا میشود راجع به ما هم بگویند دل این جوانها با شماست؟ چه کردیم که دل اینها با ما باشد؟ حکومت وظیفه دارد برای جوانان کار ایجاد کند. نباید وقتی که به ما میگویند کار نیست بگوییم وظیفه ما نبوده است. جوانی که میگوید کار نیست منظورش کار اداری نیست، در همین بازار آزاد هم نتوانسته کار پیدا کند.
این مبلغ دینی به فرازهایی از نامه امیرالمومنین علی(ع) به مالک اشتر اشاره کرد و این فرازها را «روضه» این روزهای جامعه دانست و تاکید کرد: آمار بگیریم ببینیم مردم چقدر ما را دوست دارد؟ این دانشجو چقدر استادش را دوست دارد؟ از خودم خجالت میکشم که اسم نازنین امام علی علیه السلام را بیان میکنم. ما حق نداریم اسم علی را ببریم چون در آن حد نیستیم. حضرت به مالک میگوید اگر مردم اعتراض داشتند، به سخن آنها گوش بده و ماموران نظامی خود را نیز دور کن که مردم برای بیان اعتراض خود نترسند. خودت شخصاً در اختیار کسانی باش که اعتراض دارند. به خاطر خدا متواضعانه بنشین تا با تو سخن بگویند. روضه اینها است. اینها مظلومیت علی است. میگوید من چندین جا از پیامبر شنیدم که فرمودند جامعهای مقدس نیست که نشود ضعیف حقش را از قوی بدون لکنت زبان بگیر. ضعیف نباید از مامور شما بترسد. مقدس بودن نظام به بخشنامه نیست. اگر این شاخصه را داریم خوش به حالمان و الا حق نداریم خود را مقدس بنامیم.
ممکن است فردای قیامت نلسون ماندلا در صف شیعیان باشد و ما در صفی دیگر
نقویان تصریح کرد: فردا اگر مردم گفتند، اگر امام زمان هم مانند شماست، ایشان را نمیخواهیم، ما آنها را بیدین کردهایم. ما را فردای قیامت به عنوان مبلغ بیدینی احضار میکنند. پیامبر میگوید دین من، دین مودت است. یهودیان هم که نماز میخواندند. احکام عبادی آنها از احکام مسلمانان سختتر است. نخ دانههای تسبیح همه احکام مودت است. حتی در احکام به ظاهر سخت و خشن مانند حدود و دیات و نهی از منکر محبت نهفته است.
این مبلغ دینی گفت: ما در امر به معروف مامور به نتیجه هستیم. باید طوری عمل کنیم که نتیجه بدهد. نهی از منکر نیز کارشناس و تخصص میخواهد. کسی که امر به معروف میکند باید آنقدر ظرفیت داشته باشد که اگر زشتترین فحشها را هم شنید لبخند بزند. گمان میکنیم که ما فردای قیامت در صف شیعیان علی خواهیم بود؟ ممکن است نلسون ماندلا را با آن روش در صف شیعیان علی قرار دهند و ما را به صف دیگری ببرند. در قیامت دو گروه ناریان و نوریان را داریم. آنجا نمیگویند تو اسمت علی و او اسمش مایکل بوده است. این بحثها برای اینجا است. آنجا هرکسی از جنس نور بوده و گذشت و آقایی داشته در صف بهشتیان است. یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ.
وی افزود: اگر فردای قیامت شهروند زرتشتی گفت من راضی نبودم از من مالیات گرفتی و خرج تبلیغ شیعه کردی چه جوابی داریم؟ میلیارد میلیارد خرج ستاد اقامه نماز کردیم. محصول آن چه شده است؟ باید به روشی برخورد میکردید که میگفتند حق با این نمازخوان است. بچه وقتی بچه است سعی میکند مانند ما نماز بخواند. اما چرا این بچه وقتی بزرگ شد نماز نمیخواند؟