یک لحظه خودمان را جای روستاییان بگذاریم

به گزارش مردم سالاری آنلاین، شاید باورش سخت باشد اما  بعد از ۱۰ ماه از تصویب افزایش تسهیلات ساخت مسکن روستایی از ۱۰۰ به ۲۰۰ میلیون تومان، هنوز کسانی که به بانک برای دریافت این  وام مراجعه می‌کنند با جمله‌ی «بخشنامه به دست ما نرسیده است» مواجه می‌شوند.
حکایت وام ۲۰۰ میلیون تومانی مسکن روستایی به داستان هزار و یک شب تبدیل شد. هر هفته گفتند هفته‌ی دیگر، هفته‌ی بعد گفتند ماه دیگر، ماه بعد گفتند هفته‌ی دیگر. دست آخر هم اعلام کردند یارانه این وام ۴۰ هزار میلیارد تومان می‌شود و پرداخت آن پایه پولی را بالا می‌برد. به قول نیکزاد ـ رییس بنیاد مسکن، وام را ندادید پایه پولی هم بالا رفت. بالاخره ۱۵ شهریور ۱۴۰۱ بانک مرکزی اعلام کرد که ضوابط پرداخت وام مسکن روستایی را به بانک‌ها فرستاده و ۹ بانک شامل صادرات، ملت، مسکن، تجارت، ملی، سپه، رفاه کارگران، کشاورزی و پست بانک مکلف به پرداخت این وام هستند.
معاون بنیاد مسکن هم در این خصوص به ایسنا گفت که «بانک‌های عامل باید به واحدهای استانی خود سهمیه‌ها را اعلام کنند که این فرآیند احتمالا یکی دو روز طول می‌کشد». از آن یکی دو روز هم ۱۰ روز گذشته اما سیستم بانکی ککش نگزیده است!
روز گذشته محمد مخبر ـ معاون اول رییس‌جمهور بر تسریع پرداخت وام مسکن روستایی تاکید کرد. اما بر اساس ضوابط پرداخت تسهیلات مسکن روستایی، پرداخت یارانه سود از محل صندوق ملی مسکن وزارت راه و شهرسازی تامین می‌شود اما اعلام نشده این صندوق خالی است یا پر.
البته پرداخت وام شروع نشده از گوشه و کنار، سنگ‌اندازی برخی بانک‌ها به گوش می‌رسد. بنا به گفته عبدالجلال ایری ـ سخنگوی کمیسیون عمران مجلس، یکی از شروط اخذ وام، ارائه سند مسکونی است، در حالی که عموم واحدهای روستایی فاقد سند رسمی هستنند.  اما حتی اگر وام هم بیاید دیگر نمی‌توان فصل گرما را برگرداند، تورم مصالح ساختمانی در ۱۰ ماه گذشته را دور زد یا مشکلات اقتصادی برخی روستاییان را جبران کرد.
درباره تورم‌زا بودن ۴۰ هزار میلیارد تومان یارانه وام ۲۰۰ میلیون تومانی مسکن روستایی نظر دادن شاید کار چندان سختی نباشد. اما شاید هیچ‌کس به اندازه‌ی آن فرد روستایی که به امید دریافت این وام با چک و قرض، خانه‌ی خود را ساخته و حالا موعد چک‌اش فرا رسیده تاوان آن امیدوار شدن را پس نداده است.