سرپرست مرکز اورژانس تهران با بیان اینکه کمبود نیروی انسانی در اورژانس پایتخت کاملا احساس میشود و به علت کمبود نیروی انسانی برخی از پایگاهها تعطیل شده است، گفت: اگر در سال کمتر از ۵۰۰ نیروی بومی برای تهران تربیت کنیم مطمئنا دو یا سه سال بعد به بن بست بسیار جدی خواهیم رسید.
دکتر یحیی صالح طبری در گفتوگو با ایسنا
، در خصوص کمبود نیروی انسانی این سازمان اظهار کرد: روزی که بنده مسئولیت اورژانس تهران را پذیرفتم ابتدا به موضوع کمبود نیروی انسانی پرداختم.
وی با بیان اینکه جزء تشکیل دهنده و مهم اورژانس نیروی انسانی آن است، گفت: بدون حضور نیروی انسانی کار اورژانس انجام نمی شود. برای اینکه چراغ یک پایگاه ۲۴ ساعته روشن باشد و بتواند خدمات ارائه دهد، بدون اجرای قانون بهره وری، به ۹ نفر پرسنل عملیاتی نیاز است و اگر بخواهیم قانون بهره وری که مصوب مجلس است و دیوان عدالت هم به آن رای وحدت رویه داده و بایداجرا کنیم را در نظر بگیریم، هر پایگاه به ۱۳ نیرو نیاز دارد.
طبری ادامه داد: در حال حاضر در ۲۲۴ پایگاه اورژانس ۱۷۸۰ نیرو فعالیت می کنند؛ یعنی هر پایگاه حدودا دو نفر تکنسین اورژانس کم دارد که با این شرایط در حال حاضر حدود ۵۰۰ نیرو کم داریم و فقط سعی می کنیم که پایگاه ها را سرپا نگه داریم. طبق برنامه قانون ششم توسعه، به ازای هر ۲۰ هزار نفر جمعیت باید یک پایگاه داشته باشیم. اگر جمعیت تهران را ۹ و نیم میلیون نفر در نظر بگیریم نزدیک به ۴۷۵ پایگاه نیاز داریم که از برنامه ششم توسعه حدود ۲۵۰ پایگاه عقب تر هستیم. اگر تهران را با جمعیت شناور آن که حدود ۱۱ و نیم میلیون نفر است نیز در نظر بگیریم تقریبا ۳۳۰ پایگاه اورژانس کم داریم.
سرپرست اورژانس تهران گفت: کمبود نیروی انسانی کاملا احساس میشود و به علت کمبود نیروی انسانی برخی از پایگاهها تعطیل شده است.
وی با بیان اینکه تهران شهری منحصر بفرد است، تصریح کرد: کمتر کسی در کشور زندگی میکند که شرایط اقتصادی، شرایط بیماری و یا شرایط کاری او را به تهران نکشانده باشد. کمتر کارمند، کاسب و بیماری است که بگوید راه من به تهران نیفتاده است. پس تهران مرکز ثقل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ایران و به نوعی جهان اسلام است. این در حالی است که به نظر من تهران مظلوم تر از بسیاری از استان ها و اورژانس تهران هم مظلوم تر از همه واقع شده است.
وی با اشاره به هزینه بالای زندگی یک کارمند در تهران گفت: پایه حقوقی یک کارمند در اورژانس بین ۸ تا ۱۱ میلیون تومان است. یعنی با توجه به سابقه کار و مزایا بین ۸ تا ۱۱ میلیون حقوق می گیرد که در همین محدوده مرکز شهر نمی توان خانهای با اجاره کمتر از شش یا هفت میلیون تومان پیدا کرد. بر همین اساس برای افزایش نیروی انسانی هیچ چاره ای نداریم به جز اینکه نیروی بومی تربیت کنیم چرا که کار در تهران برای کسی که در شهر دیگری زندگی می کند هزینه زیادی دارد.
رییس اورژانس پایتخت با تاکید بر لزوم وجود نگاهی ویژه به تهران، افزود: باید دانشگاههای بزرگ تهران مثل ایران، شهید بهشتی و بقیة الله پای کار بیایند و برای حوزه فوریتهای پزشکی نیروی بومی تربیت کنند. اگر در سال کمتر از ۵۰۰ نیروی بومی برای تهران تربیت کنیم مطمئنا دو یا سه سال بعد به بن بست بسیار جدی خواهیم رسید و پایگاهها روز به روز بیش از پیش تعطیل خواهند شد. در فوریتهای پزشکی با جان انسانها سر و کار داریم و نمیتوانیم از رشتههای غیر مرتبط نیرو داشته باشیم. جان انسان برترین دارایی اوست. حیات هر آدمی وابسته به سلامتی او و ما حافظ سلامتی مردم هستیم و باید دغدغههای مردم دیده شود.
وی با تاکید بر اینکه حق مردم تهران این نیست که پایگاههای اورژانس آن تعطیل باشد، گفت: حق مردم پایتخت این نیست که زیر سایه پایتخت خدمات اولیه به آن ها داده نشود.
طبری گفت: به وزارت بهداشت پیشنهاد دادهایم ورود نیروی طرحی آقا برای استان تهران در رشتههای مورد نیاز مثل پرستاری، اتاق عمل، هوشبری و فوریتهای پزشکی فقط برای اورژانس باز باشد. با وجود اینکه ورود نیروی طرحی به تهران ممنوع است؛ اما این را درخواست کردیم که فقط برای اورژانس باز بشود. این موضوع را به معاون درمان وزارت بهداشت هم پیشنهاد کردم و خواهش کردم این اتفاق بیفتد که بتوانیم پایگاهها را باز نگه داریم و بتوانیم تعدادشان را افزایش دهیم.
وی گفت: طی بعضی از ساعات شبانه روز در برخی از مناطق به بحران بر میخوریم؛ چرا که تمام کدها در ماموریت هستند و مجبور می شویم برای انجام عملیات از کدهای همجوار استفاده کنیم.
طبری گفت: همچنین از دانشگاه ها نیز تقاضا داریم که پای کار بیایند و فوریتهای پزشکی را راه بیندازند. باید دانشجو تربیت کنند و حتما هم باید نیروی بومی بگیرند. نیروی بومی که در تهران زندگی می کند با هزینه های زندگی در تهران و موقعیت این شهر آشناست و بهتر می تواند فعالیت کند. حتما باید در برنامه ۱۰ ساله به نُرم کشوری و نُرم برنامه ششم توسعه برسیم.