«...به خوبی روشن است هر پدیده اجتماعی در کنار کارکردهای مثبتی که بر مبنای اهداف تعیین شده آن شکل میگیرد ممکن است در گذر زمان از اهداف خود به دلایل متعدد انحراف پیدا کرده و نه تنها توانایی لازم برای ایفای کارهای مثبت خود را از دست بدهد و تبدیل به یک معضل جدید اجتماعی شود که لازم است به موقع با اعمال تمهیدات و ضمانت اجراهای قانونی از گسترش انحرافات ایجاد شده جلوگیری به عمل آید تا به پیکره نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خدشهای وارد نشود.»
ریاست محترم جمهور
جناب آقای دکتر روحانی
متن فوق، بخشی از یک مقاله در روزنامه کیهان یا گزارشی در خبرگزاری فارس نیست، بلکه مقدمه دادخواستی است که در معاونت اجتماعی وزارت کشور دولت تدبیر و امید نگارش شده، دادخواستی که یک سازمان مردمنهاد با قدمتی ۲۰ ساله، پیشینه مشخص و فعالیتی شفاف و قانونمند را «معضل اجتماعی» میداند.
آقای روحانی!
افراد زیادی در دولت جنابعالی از نزدیک شاهد فعالیتهای این جمعیت در اقصی نقاط کشور بودهاند. فعالیتهایی که در سکونتگاههای حاشیه شهرها انجام میشود، مناطقی که گاه حتی نیروی انتظامی و ماموران دولتی از رفت و آمد در آنها واهمه و پرهیز دارند.
نیک میدانیم که سازمانهای مردم نهاد ریگ کف رودخانه در اجتماع هستند و دولتها میآیند و میگذرند. ما در طول دو دهه فعالیت خود، عمر چهار دولت را شاهد بودیم و اکنون در اواخر دوران پنجمین دولت که نام خود را تدبیر و امید نهاده است، گروهی قصد بستن درِ این جمعیت و رها کردن هزاران کودک و صدها زن بیپناه به امان خدا را کردهاند.
جناب رئیس جمهور!
تاریخ خواهد نوشت که عدهای در این مملکت، از زندگی خود دست شستند و بیست سال صادقانه در کنار دردمندترین مردمان ایستادند و خدمت کردند و در نهایت به دست دولت تدبیر و امید کارشان خاتمه یافت.
تاریخ خواهد نوشت که در فقر سرمایه اجتماعی در جامعه، جمعیتی مزین به نام علی (ع) ایستاد و مردم را در دستگیری از هموطنان با خود همراه کرد و در دل آنان جایگاه پیدا کرد و در حوادث ناگوار با چنگ و دندان در کنارشان ایستاد و برای کودکان بیپناه پناه شد، اما بدترین ناسپاسیها را دید.
شاید امروز این خبرها به گوش شما نرسد، اما تاریخ روزی گواهی خواهد داد که یک
جمعیت، بدون هیچ چشمداشتی ۴۴ مرکز برای کودکان با شرایط دشوار در اقصی نقاط کشور تاسیس کرد، برای صدها زن اشتغال ایجاد کرد، ۵۳ نوجوان محکوم به قصاص را از مرگ نجات داده و به زندگی سالم بازگرداند، ۲۰ مدرسه در مناطق محروم ساخت، به روستاهای دورافتاده آبرسانی کرد و مدارس مجازی راهاندازی کرد، در مناطق مرزی کورسوی امید را با اشتغال پایدار در دلها زنده نگه داشت و در دولت تدبیر و امید، امیدش ناامید شد.
ثبت خواهد شد که رئیس جمهور وقت حقوقدان بود، با شعار حقوق شهروندی آمد، گفت سازمانهای مردم نهاد را بر سرمان میگذاریم، دنبال احقاق اصول قانون اساسی هستیم اما در عمل یکی از قدیمیترین و مردمیترین سازمانهای مردم نهاد که در کوران حوادث این مرز پر گهر و روزگار سخت بقا و دوام، بیست سال باقی مانده بود، در این دوران با روشهای فراقانونی تهدید به انحلال شد.
جناب رئیس جمهور!
در پایان درخواست ما این است مقارن با ایام ولادت با سعادت مولای متقیان تا فرصت باقی است اقدام نموده و ضمن ورود به موضوع، شخصا موارد را بررسی کرده و زمینه رفع این مشکل را فراهم نمایید.
دستور فرمایید از هزاران عضو داوطلب این مجموعه که صادقانه خدمت کردهاند دلجویی شده و مراتب اعاده حیثیت از این نهاد مردمی فراهم شود.
اجازه ندهید داغ این ننگ بر پیشانی دولت شما پایانی تلخ را رقم بزند که حاصل اشک و آه مظلومان مملکت باشد.