فریادهایی درباره فساد در فوتبال ایران

بازرس کانون مربیان فوتبال ایران گفت: مربیان منشوری مثل موش زاد و ولد می‌کنند و وزارت اطلاعات باید با این افراد برخورد کند و ترحمی نداشته باشد.
ناصر فریادشیران در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در خصوص وضعیت فوتبال پایه و مشکلاتی که در این سطح وجود دارد، اظهار داشت: فوتبال پایه ما وضعیت اسفناکی دارد. هر سال در این حوزه مشکلات را می‌گوییم اما اتفاقی نمی‌افتد و هیچ عکس‌العملی از سوی فدراسیون و نهادهای نظارتی دیده نمی‌شود. نمی‌گویم خسته شدیم چرا که ما همچنان حرف‌مان را می‌زنیم. تاوان آن هم این است که برخی مدیران و مسئولان ناراحت می‌شوند و به خاطر همین من با تجربه کار در باشگاه‌هایی مانند استقلال، نفت و ... بیکارم یا محمد مایلی‌کهن که نزدیک به 17-18 سال است این حرف‌ها را می‌زند. او بارها در مورد فساد، دوپینگ، تبانی، زد و بند و ... روشنگری کرده اما فایده‌ای ندارد.
صداوسیما به مربیانی که سابقه تبانی و زدوبند دارند، فضا می‌دهد
فریادشیران تصریح کرد: عزم و اراده‌ای وجود ندارد که به صورت هدفمند سراغ کسانی که فوتبال کشور را به این وضع رسانده‌اند، بروند. هیچ برخوردی نمی‌شود و تازه صداوسیما به مربیان معروف و منشوری که سابقه تبانی، زدوبند، امتیاز خریدن و انواع و اقسام تخلف داشته‌اند فضا می‌دهد. حتی یکی از این افراد که پرچم‌دار این کار است و شاگردان زیادی مانند خودش تولید کرده، در رسانه ملی و در برنامه پربیننده، کارهایی که در کمیته اخلاق در دوره علیپور برای ریشه‌کن کردن فساد فوتبال شده بود را به تمسخر می‌گیرد. من، سیامک رحیم‌پور و وحید امیری کارشناسان این کمیته در حوزه تخلفات و تبانی بودیم اما تمام آن کارها را مسخره می‌کند. واقعاً برای تلویزیون جای تأسف دارد که این آدم حتی در برنامه اجتماعی هم 45 دقیقه صحبت می‌کند!
در رسانه ملی مبارزه با فساد را به سخره گرفتند
مربی فوتبال پایه ایران اضافه کرد: مجری برنامه ورزشی با خنده می‌گوید شما به منشوری معروف هستید و در این مورد صحبت کنید که کمیته اخلاق و کمیته صیانت را به طرز توهین‌آمیزی مسخره می‌کنند. عوامل آن برنامه و خود شخص مجری هم می‌دانند این آقا مشکلات زیادی را برای فوتبال ایجاد کرده اما به راحتی، در رسانه ملی کارهای خوبی که در رابطه با مبارزه با فساد انجام شده را به سخره می‌گیرد و حتی به عده‌ای توهین می‌کند. به آدم‌هایی که در آن مقطع بدون چشم‌داشت مالی کار کرده‌‌اند. ما خودمان 3-4 سال فعالیت کردیم و کارهای خیلی خوبی هم به کمک پلیس امنیت، پلیس فتا، اطلاعات-امنیت ناجا و حتی سپاه و حراست وزارت ورزش و فدراسیون انجام شد. در دور دوم کفاشیان که ما بودیم، خیلی‌ها را دستگیر کردند. متأسفانه عده‌ای قلم‌فروش هم بودند که در کار دلالی و زدوبند فعالیت داشتند و الان هم هستند. با آنها برخورد خوبی شد اما بعد از آن اتفاقی نیفتاد.
فریادشیران در مورد اینکه چرا این مسئله با وجود برخوردهایی که صورت گرفته ریشه‌کن نمی‌شود، به سوءاستفاده آنها از افراد مشهور اشاره کرد و اظهار داشت: این افراد لابی دارند و با بعضی مسئولین رده بالا ارتباط دارند. حتی برخی از مداحان هم به‌نوعی باعث شدند که یک مربی منشوری متخلف بخشیده شود. اینها در مقطعی، به یکی از باشگاه‌ها می‌رفتند و با این مربی منشوری فوتبال بازی می‌کردند. آنها هم از همین موضوع سوءاستفاده کردند و آن را به عنوان خبر منتشر کردند که فلان مربی منشوری با مداحان فوتبال بازی می‌کند.
چرا درخواست سلطانی‌فر از وزارت اطلاعات در یکسال آخر دولت مطرح شد؟
بازرس کانون مربیان افزود: یکی از مدیران باشگاه‌های معروف که نامش جزو 110 نفری بود که قرار بود اعلام رسمی بشوند با واسطه نزد علیپور و عزیزمحمدی رفت و گفت من گرفتارم و خانواده‌ام دچار مشکل می‌شوند. او را بخشیدند اما باز هم همان آقا کلی مشکل برای فوتبال‌مان درست کرد و کلی بدهی بالا آورد. من عزمی را نمی‌بینم. وزیر ورزش کار خوبی کرده و به وزارت اطلاعات نامه نوشته که بیایند و به موضوع دلالی و تبانی ورود کنند. من این کار را تأیید و از وزیر ورزش تشکر می‌کنم اما چرا این نامه باید رسانه‌ای شود؟ چرا اینقدر دیر اقدام شد؟ کار خیلی خوبی است و در سیستم مدیریت ورزش ما سابقه نداشته اما چرا دیر و  در یک سال پایانی دولت این اتفاق افتاد؟
نامه به وزارت اطلاعات نباید رسانه‌ای می‌شد
وی ادامه داد: این کار، کار اطلاعاتی است و می‌توانستیم این را خبری نکنیم و نامه محرمانه داده می‌شد. الان آن افراد با آگاهی بیشتری از خودشان مراقبت می‌کنند. اگر قبلاً نوربالا حرکت می‌کردند و ترس و واهمه‌ای از نهادهای نظارتی نداشتند، الان آگاهی‌شان بیشتر شده و با احتیاط بیشتری جلسه می‌گذارند و پیام می‌دهند و با بازیکنان، مربیان، داوران و دیگر عوامل دخیل در مستطیل سبز تماس می‌گیرند. در واقع اکنون نورپایین حرکت می‌کنند تا فردا توسط سربازان گمنام دستگیر نشوند.
نامشان مربی و معلم است اما فقط به دنیال پول بیشتر هستند
فریادشیران با اشاره به وضعیت فوتبال پایه ایران، گفت: اگر می‌خواهیم بچه‌های مردم بیشتر رو به فوتبال بیاورند، باید در همه رده‌ها فضایی را ایجاد کنیم که بیایند و لذت ببرند. الان در آکادمی های فوتبال از جنوبی‌ترین مناطق تهران تا شمالی‌ترین مناطق آن و همچنین در کل کشور آدم‌هایی هستند که نام‌شان را مربی و معلم گذاشتند اما فقط به دنبال پول بیشتر هستند و مطمئن باشید کارهای غیراخلاقی هم در این رده‌ها انجام می‌شود. رده‌های پایه در فوتبال مانند فونداسیون یک ساختمان هستند. اگر مصالح خوب نداشته باشیم و از تکنولوژی روز ساختمان‌سازی بهره‌ای نبریم که زلزله هم کاری نتواند بکند، ساختمان محکم و قوی و خوبی نخواهیم داشت.
وی ادامه داد: پدر و مادرها مایلند به هر طریقی فرزند‌شان فوتبالیست شود. این عادت شده، به من هم خیلی در طول سال مخصوصاً در همین ایام که شروع کار مدارس فوتبال و تیم‌های پایه است زنگ می‌زنند. ممکن است پدری تاجر باشد، فرش فروش یاکارخانه‌دار باشد یا لوازم صوتی و تصویری یا شرکت داشته باشد و یا در کار مبلمان و ... باشد. وضع مالی او خوب است و می‌گوید به بچه ما کمک کنید و ما در خدمت شما هستیم. حالا این "ما در خدمت هستیم" چه معنی برای مربی پیدا می‌کند؟ آن کسی که سالم است، به بچه‌ مردم آموزش می‌دهد تا پله پله رشد کند و اگر استعدادی داشته باشد در کنار باشگاه و آن کادر فنی خودش را از نظر اخلاقی و فنی ارتقا بدهد.
مربی منحرف، پول حرام می‌گیرد
مربی فوتبال پایه در خصوص مربیانی که ناسالم کار می‌کنند، گفت: اما برای مربی که منحرف است و دنبال پول بیشتر و کارهای اخلاقی و غیر عرف است، معنی دیگری در ذهنش ایجاد می‌شود. مثلاً پدر آن بچه او را به محل کارش دعوت می‌کند، البته ارتباط خانواده بازیکن با کادر فنی و باشگاه همه جای دنیا اتفاق می‌افتد اما باید این ارتباط سالم باشد. زمانی که مربی امکانات آن پدر را می‌بیند، می‌گوید من با این بچه کار می‌کنم و یک پولی هم می‌گیرم. این پول حرام است. مدرسه فوتبال برای ثبت نام چارچوبی دارد. اگر بچه سه ماه کار کرد و خوب بود باید او را به باشگاهی معرفی کنید.
سامان آقازمانی را ثبت نام نکردم و گفتم او را به سایپا ببرید
وی با اشاره به فعالیتش در مدارس فوتبال، عنوان کرد: حدود 18 سال پیش در چند جای تهران آکادمی و مدرسه فوتبال داشتم. تمرین می‌دادیم و در کنار آن هم تیم‌های پایه‌ای داشتیم. کسی که برای ثبت‌نام و آموزش می‌آمد نگاه می‌کردیم ببینیم استعداد دارد یا خیر. روزی سامان آقازمانی به همراه پدرش به مجموعه ورزشی خرم‌شاد آمد. به او گفتم پسر شما کجا بوده؟ گفت او را از مدرسه فوتبال سایپا آورده‌ام. گفتم من او را ثبت‌نام نمی‌کنم. شما او را به همان باشگاه سایپا ببرید و مطمئن باشید آنجا خیلی بهتر کار می‌کنند. سایپا هم چون دولتی بود، پولی برای ثبت‌نام نمی‌گرفت. من یادم نبود تا اینکه آقازمانی به نفت فقید تهران آمد و گفت من را یادت هست؟ روزی آمدم و شما به پدرم گفتید او را به همان سایپا ببر!
بچه‌های مردم در فضای آلوده کار می‌کنند
بازرس کانون مربیان در مورد مشکلات غیر اخلاقی رایج در مدارس فوتبال و آکادمی‌ها، اظهار داشت: پول گرفتن جای خوب ماجرا است. مشکلات غیراخلاقی هم وجود دارد و متأسفانه نظارت‌ها ضعیف است. در تهران که پایتخت ایران است، وقتی نظارت وجود نداشته باشد، وای به حال شهرهای دیگر. هیچ نظارتی روی هیأت فوتبال تهران نیست و هیچ نظارتی روی تیم‌های پایه انجام نمی‌شود. ریشه کار خراب است و همینطور بچه‌های مردم می‌آیند و در فضای آلوده کار می‌کنند. تفکر این است که باید پول بدهند. پدر و مادرها این تفکر را پیدا کرده‌اند و حتی از شهرهای دور به تهران می‌آیند.
بچه پولدار جای بچه با استعداد را می‌گیرد
فریادشیران در خصوص ارتباط مربیان ناسالم با والدین کودکان مراجعه کننده به مدارس، گفت: هیچ نظارتی در مورد مشکلات فوتبال ایران و تهران وجود ندارد و هیچ نهادی نیست که مربی، مدیر و ... را بررسی کند. اگر پولدار باشید، کسی که به دنبال پول بیشتر است با شما ارتباط برقرار می‌کند. حتی اگر فرزند شما استعداد نداشته باشد، می‌گوید خودم اختصاصی کار می‌کنم. فلان جا زمین داریم، به آنجا بیاید و... شما می‌گویید چقدر هزینه‌اش می‌شود؟ می‌گوید 50 میلیون کارت بکش! این دسته از آدم‌ها سالانه درآمد زیادی دارند و از طرفی به این ترتیب بچه‌ایی که استعداد ندارد اما پول و امکانات دارد، جای بچه‌‌ای که استعداد دارد و پدرش پول دار نیست را می‌گیرد و در آینده هم اگر به تیم‌های رده‌های بالاتر برود، دچار مشکل می‌شود.
کنار مربیان آدم‌هایی هستند که کارتخوان دارند!
وی افزود: واقعاً الان در مورد تیم‌های پایه و مدارس فوتبال هیچ نظم و قانونی وجود ندارد. اگر هم باشد، خیلی کم است که آن هم به واسطه وجود آدم‌های سالم است. هستند آدم‌هایی که با شرف زندگی می‌کنند و به حقوقی که از باشگاه می‌گیرند یا براساس چارت خاصی تنظیم شده، قانع هستند. خیلی از مربیان شغل‌شان مربیگری است اما کنارشان آدم‌هایی هستند که کارتخوان دارند و کل هزینه‌ها را از خانواده‌ها می‌گیرند. این اتفاق در چند سال اخیر افتاده و قبلاً اینطور نبود. الان طوری شده که وقتی می‌فهمند پدر بازیکن وضعش خوب است، مثلاً می‌گویند ما از فلان تولیدی در منیریه سفارش لباس دادیم و فلان مقدار پول کم داریم اگر می‌شود 10-15 میلیون کارت بکشید و فاکتور هم دارد. آن بنده خدا هم به خاطر پیشرفت فرزندش کارت می‌کشد! 
حقوق مربی پایه را نمی‌دهند، او از خانواده‌ها پول می‌گیرد
فریادشیران در مورد دریافت هزینه از والدین کودکان، تصریح کرد: تیم‌داری خصوصی هزینه اجاره، زمین، تغذیه، مربی، لباس و ... دارد. الان تمام هزینه‌ها را از خانواده‌ها می‌گیرند و تمام آن هم سود است. این کار را آقایانی که به دنبال منافع زیادند و جزو مربیان مشکل‌دار فوتبال ما هستند انجام می‌دهند. البته به پدر و مادرها هم ایراد وارد است. اینکه بچه‌ای که به فوتبال علاقه‌ای ندارد و اضافه وزن دارد را فقط برای لاغر شدن ثبت‌نام می‌کنند، خوب نیست. فونداسیون فوتبال ما بسیار ضعیف است و با کوچک‌ترین لرزشی می‌ریزد.
مربی فوتبال پایه گفت: مدیرعاملان باشگاه‌ها، بازیکن و مربی خارجی می‌آورند. کلی هزینه قراردادها، البسه و ... می‌شود. کل بودجه باشگاه خرج می‌شود، چند هفته از لیگ می‌گذرد و بعد از آن اگر پول خردی داشته باشند، تازه به فکر تیم های پایه می‌افتند. در اکثر باشگاه‌ها می‌بینید که پول مربیان و تدارکات و عوامل تیم‌های پایه را نمی‌دهند و به همین خاطر اتفاقات بدی ممکن است بیفتد. آن‌هایی که کمی ضعیف هستند از خانواده‌ها پول می‌گیرند. در تیم‌های پایه در هر رده یک تیم 25 نفره وجود دارد و 2 تیم هم ذخیره هستند که از آن‌ها پول دریافت می‌شود. این مسئله در لیگ برتر و لیگ یک کم است اما در سطوح دیگر متأسفانه به شدت رواج دارد.
منشوری‌های ما که از هاوه‌لانژ، سپ بلاتر یا میشل پلاتینی بالاتر نیستند
فیاد شیران در خصوص فعالیت مربیان منشوری در فوتبال ایران، افزود: مبارزه با فسادی که وزیر ورزش به وزارت اطلاعات نامه نوشته، اگر اتفاق بیفتد کار خیلی خوبی در فوتبال ما رخ می‌دهد. کسانی که زد و بند و تبانی می‌کنند و نتایج بازی‌ها را عوض می‌کنند، بالاتر از هاوه‌لانژ، سپ بلاتر یا میشل پلاتینی نیستند. شما حتی آنتنیو کونته را ببینید. او در بحث تبانی فقط اطلاع داشت و همکاری نکرده بود اما محرومش کردند. مربیانی که در فوتبال ما به منشوری معروفند و کمیته صیانت را مورد تمسخر قرار دادند، الان راحت کار می‌کنند.
وی افزود: مربیان منشوری مثل موش هستند زاد و ولد‌شان زیاد است و تعداد زیادی مثل خودشان را تولید کردند که حتی فوت آخر کوزه‌گری را یاد گرفته‌اند و بهتر از استاد‌شان کار می‌کنند! در پرونده‌های مختلف آن زمان مثل شهرداری تبریز، مس سونگون، البدر بندر کنگ و ... خیلی از عوامل تیم‌ها را محروم کردند اما متأسفانه همان آقایان الان دارند کار می‌کنند؛ در صورتیکه شما وقتی جایی می‌خواهید استخدام شوید، از شما عدم سوسابقه می‌خواهند. 
می‌توانیم شرط بندی را به ایتالیا هم صادر کنیم!
وی ادامه داد: ‌تبانی، زدوبند و حتی رمالی و شرط بندی توسط همین مربیان و آدم‌های متخلف به شدت گسترش پیدا کرده و می‌توانیم شرط‌بندی را به ایتالیا هم صادر کنیم. دروازه‌بانی که به مهاجم حریف پاس می‌دهد و گل تقدیم می‌کند یا مدافعی که به جای دفاع از دروازه به راحتی به حریف پنالتی می‌دهد و ... روی تمام پست‌ها کار می‌کنند. قبلاً در شیرودی عده‌ای بودند که پشت دروازه می‌نشستند و شرط بندی کوچکی روی نتیجه یا اولین پنالتی یا اولین خطا می‌کردند و همه هم آن‌ها را می‌شناختند اما الان رمالی، جادوگری، شرط‌بندی، تبانی و زدوبند، همه گیر و بسیار خطرناک شده است. قراردادهای بازیکنان خارجی استقلال و پرسپولیس را خود مدیران عامل بسته‌اند. چطور می‌شود پول بیت‌المال را اینطور هزینه می‌کنیم و کسی هم صدایش در نمی‌آید؟
قرارداد ویلموتس می‌تواند پرونده‌ای برای وزارت اطلاعات باشد
فریادشیران در مورد پول‌هایی که برای مربیان و بازیکنان خارجی در فوتبال ایران هزینه می‌شود، عنوان کرد: مردم به خاطر یک میلیون تومان وام جلوی بانک‌ها می‌ایستند اما می‌بینیم مثلاً قرارداد استوکس یا ویلموتس چگونه است. قرارداد ویلموتس می‌تواند یکی از پرونده‌های وزارت اطلاعات باشد و ببینند چه کسی با او قرارداد بسته، در چند میلیون یورویی که ویلموتس غرامت خواسته باید جواب داده شود. به نظر من یکی از مشکلات فوتبال ما خود فدراسیون است. 
قلم فروشان هم از این چرخه ناسالم ارتزاق می‌کنند
فریادشیران در مورد عوامل تبانی در فوتبال، اظهار داشت: چرا باید امثال مایلی‌کهن با این همه تجربه و فقط به خاطر اینکه سالم هستند، خانه‌نشین شوند؟ یا ابراهیم‌زاده مگر مربی تحصیل کرده نیست؟ چرا باید مهاجرت کند؟ چون به او فضای کار ندادند. در شهر خودش هم به او ظلم کردند. همان سالی که نفت تهران سقوط کرد، ابراهیم‌زاده تیمش را در لیگ نگه داشت اما او را عوض کردند و مربی دیگری آوردند. فوتبال اصفهان این همه کارشناس و آدم‌های فوتبالی دارد، چرا بزرگان فوتبال اصفهان در تیم شهر خودشان هم نمی‌توانند مربیگری کنند؟ آیا باید به شهرهای دیگر بروند؟ این فوتبال ما شده، چرخه ناسالمی ایجاد شده تبانی در فوتبال سه ضلع دارد؛ 1-مدیرعامل باشگاه، 2 -مربی تیم و 3 -دلالان و خبرنگارانی که قلم و رسالت‌شان را می‌فروشند و از این چرخه ناسالم ارتزاق می‌کنند.