- رئیس سازمان بسیج: هدف از اصابت پهپاد به خانه نتانیاهو، انتقام از او بود
- مطمئن بودم استقلال به این وضع می‌افتد
- شباهت هریس با کلینتون مقابل ترامپ
- واکنش روحانی اصلاح طلب به حضور و سخنان مولوی عبدالحمید در مراسم معارفه استاندار جدید
- خزعلی: رئیسی درباره گشت ارشاد به‌شدت تحت فشار بود/فیلم
- مرگ ۷۰ بیمار دیالیزی صفاقی در اثر محلول آلوده به آلومینیوم
- سیدمحمدخاتمی به دیدار خانواده شهید در یزد رفت +تصویر
- روایت محمد هاشمی از شیوه جدید دولت پزشکیان
- وزیر کشور: کارآمدی، مهمترین ملاک در انتخاب استانداران است
- مکارم شیرازی: حجاب به صورت اجباری عملی و صحیح نیست/فیلم
يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۳۴
زنان قربانی اسیدپاشی مدل شدند
"شونالی خاتون"، مدل نوجوان، خرامان خرامان روی سکو راه می‌رفت و حضار برایش جیغ و هورا می‌کشیدند. شونالی در یک "فشن شو" در پایتخت بنگلادش حاضر شده بود اما نه او یک مدل معمولی بود و نه آن نمایش مد، یک نمایش معمولی!
"شونالی خاتون"، مدل نوجوان، خرامان خرامان روی سکو راه می‌رفت و حضار برایش جیغ و هورا می‌کشیدند. شونالی در یک "فشن شو" در پایتخت بنگلادش حاضر شده بود اما نه او یک مدل معمولی بود و نه آن نمایش مد، یک نمایش معمولی!
به گزارش فرادید به نقل از اسوشیتدپرس، شونالی به همراه 14 قربانی دیگر اسیدپاشی در آن نمایش حضور داشتند. بنگلادش کشوری در جنوب آسیا است و اسیدپاشی امری نسبتا متداول در آنجا محسوب می‌شود. عاشقان شکست خورده و در برخی موارد، اعضای خانواده‌ها به پاشیدن اسید روی صورت قربانیان فکر می‌کنند.
این مراسم که سه‌شنبه شب در داکا انجام شد، دو هدف اساسی داشت: اول ارائه تعریفی مجدد از مفهوم زیبایی و دوم، هشدار نسبت به خطرات چنین حملاتی؛ در این مراسم چهره‌های خاصی از جمله فعالان حقوق بشر، طرفداران مد و چندین دیپلمات از جمله سفیر ایالات متحده آمریکا در بنگلادش نیز حضور داشتند.
شونالی، 14 ساله، تنها چند روز پس از تولد و در جریان یک نزاع مِلکی قربانی اسیدپاشی شد. آثار آن حمله هنوز روی صورتش قابل مشاهده است. شونالی سه سال در بیمارستان بستری بود و هشت مرتبه تحت عمل جراحی قرار گرفت. فرد اسیدپاش هرگز دستگیر نشد. او می‌گوید: «بسیار خوشحال هستم که در اینجا حضور دارم. دوست دارم روزی پزشک شوم.»
تمامی مدل‌ها، از جمله سه مرد، بر روی سکو راه رفتند تا لباس‌های دست باف بنگلادشی را به نمایش درآورند. این نمایش توسط بی بی راسل، طراح محلی، مدیریت شد. سازمان دهندگان می‌گویند که با امید نشان دادن اهمیت قربانیان اسیدپاشی به عنوان یکی از بخش‌های حیاتی جامعه، که اغلب نادیده گرفته می‌شوند، این نمایش را برگزار کردند. آن‌ها با برنامه ریزی قبلی این مراسم را در شب روز جهانی زن برگزار کردند.
فرح کبیر، مدیر کشوری اکشن اید (ActionAid)، برگزار کننده آن فشن شو می‌گوید: «اینجا گرد هم آمدیم تا توانایی‌های درونی آن‌ها را نشان دهیم. به شخصه از آن‌ها الهام می‌گیریم. میزان شجاعتشان مثال زدنی است.»
بنگلادش در طول چند دهه اخیر با مشکل اسیدپاشی دست و پنجه نرم کرده و مجازات‌های بسیار سنگینی از جمله مجازات اعدام را برای اسیدپاش‌ها در نظر گرفته است. این کشور همچنین پزشکان و جراحان زیادی را برای درمان قربانیان تربیت کرده و در کنارش نیز فروش اسیدها را بسیار محدود کرده است.
این اقدامات اما به طور کامل نتوانسته مشکل را حل کند. در سال 2016، حدود 44 نفر در کشور بنگلادش قربانی اسیدپاشی شدند – آماری که در طول سال‌های اخیر نسبتا ثابت مانده است.
خانم کبیر می‌گوید: «وجود چنین مواردی در کشور مرا بسیار شرمسار می‌کنم. بنا به دلایلی از جمله تبعیض جنسیتی، خشونت و طمع شاهد اسیدپاشی در کشور هستیم. از این رو می‌خواهیم به همه یادآوری کنیم که اسیدپاشی ظلمی ناعادلانه در حق قربانیان است.»
به گزارش فرادید به نقل از اسوشیتدپرس، شونالی به همراه 14 قربانی دیگر اسیدپاشی در آن نمایش حضور داشتند. بنگلادش کشوری در جنوب آسیا است و اسیدپاشی امری نسبتا متداول در آنجا محسوب می‌شود. عاشقان شکست خورده و در برخی موارد، اعضای خانواده‌ها به پاشیدن اسید روی صورت قربانیان فکر می‌کنند.
این مراسم که سه‌شنبه شب در داکا انجام شد، دو هدف اساسی داشت: اول ارائه تعریفی مجدد از مفهوم زیبایی و دوم، هشدار نسبت به خطرات چنین حملاتی؛ در این مراسم چهره‌های خاصی از جمله فعالان حقوق بشر، طرفداران مد و چندین دیپلمات از جمله سفیر ایالات متحده آمریکا در بنگلادش نیز حضور داشتند.
شونالی، 14 ساله، تنها چند روز پس از تولد و در جریان یک نزاع مِلکی قربانی اسیدپاشی شد. آثار آن حمله هنوز روی صورتش قابل مشاهده است. شونالی سه سال در بیمارستان بستری بود و هشت مرتبه تحت عمل جراحی قرار گرفت. فرد اسیدپاش هرگز دستگیر نشد. او می‌گوید: «بسیار خوشحال هستم که در اینجا حضور دارم. دوست دارم روزی پزشک شوم.»
تمامی مدل‌ها، از جمله سه مرد، بر روی سکو راه رفتند تا لباس‌های دست باف بنگلادشی را به نمایش درآورند. این نمایش توسط بی بی راسل، طراح محلی، مدیریت شد. سازمان دهندگان می‌گویند که با امید نشان دادن اهمیت قربانیان اسیدپاشی به عنوان یکی از بخش‌های حیاتی جامعه، که اغلب نادیده گرفته می‌شوند، این نمایش را برگزار کردند. آن‌ها با برنامه ریزی قبلی این مراسم را در شب روز جهانی زن برگزار کردند.
فرح کبیر، مدیر کشوری اکشن اید (ActionAid)، برگزار کننده آن فشن شو می‌گوید: «اینجا گرد هم آمدیم تا توانایی‌های درونی آن‌ها را نشان دهیم. به شخصه از آن‌ها الهام می‌گیریم. میزان شجاعتشان مثال زدنی است.»
بنگلادش در طول چند دهه اخیر با مشکل اسیدپاشی دست و پنجه نرم کرده و مجازات‌های بسیار سنگینی از جمله مجازات اعدام را برای اسیدپاش‌ها در نظر گرفته است. این کشور همچنین پزشکان و جراحان زیادی را برای درمان قربانیان تربیت کرده و در کنارش نیز فروش اسیدها را بسیار محدود کرده است.
این اقدامات اما به طور کامل نتوانسته مشکل را حل کند. در سال 2016، حدود 44 نفر در کشور بنگلادش قربانی اسیدپاشی شدند – آماری که در طول سال‌های اخیر نسبتا ثابت مانده است.
خانم کبیر می‌گوید: «وجود چنین مواردی در کشور مرا بسیار شرمسار می‌کنم. بنا به دلایلی از جمله تبعیض جنسیتی، خشونت و طمع شاهد اسیدپاشی در کشور هستیم. از این رو می‌خواهیم به همه یادآوری کنیم که اسیدپاشی ظلمی ناعادلانه در حق قربانیان است.»
کد مطلب: 67523
