- رقابت شانه به شانه ترامپ و هریس
- ایران در صلح برنده است نه در جنگ و تحریم
- لزوم انداختن طرحی نو در سیاست‌ورزی کشور
- حسرت پرسپولیس و گاریدو در آسیا ادامه دارد!
- «زاکانی» برای پاسخگویی فردا به شورای شهر می‌رود
- دلیل تاخیر اعلام گزارش ماهانه از قیمت مسکن بانک مرکزی چیست؟
- بخشنامه مهم عارف به کلیه دستگاه‌های اجرایی و استانداری ها
- مسعود پزشکیان به جمهوری آذربایجان می‌رود
- دستور قلع و قمع ساخت‌وسازهای غیرمجاز در این منطقه صادر شد
- خبر مهم درباره قیمت مرغ
دوشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۲۵
تخریب یک امامزاده شناسنامه‌دار با لودر!
هنوز جلساتی که دو نهاد برای حل اختلافاتشان درباره چگونگی بازسازی و مرمت این امامزاده برگزار می‌کردند، به نتیجه نرسیده، در یکی از شبهای اواخر اردیبهشت ماه، برخی با لودر به جان امامزاده افتادند و تخریبش کردند تا بم، یکی از میراث‌های جهانی اش را به همین سادگی از دست بدهد!
امام‌زاده‌ای که ظاهرا بر سر چگونگی بازسازی آن بین دو نهاد اختلاف بوده، با لودر تخریب شده و کسی نمی‌داند تخریب کنندگان کیستند!
به فاصله حدود دو هفته از انتشار خبر تخریب امامزاده سید عبدالله (ع) در هفت کیلومتری شرق شهر بم، هنوز کسی نمی‌داند عامل این تخریب کیست و چگونه سرنوشت این امامزاده شناسنامه دار به چنین اتفاق عجیب و غریبی ختم شده است.
اخبار,اخبار اجتماعی ,تخریب امامزاده
این در حالی است که امام زاده سید عبدالله روستای نارتیچ، اثری شاخص و بی همتا در جنوب شرق کشور و در محدوده میراث جهانی بم به شمار می‌آمد که به نقاشی‌های بسیار زیبای زیر گنبدخانه‌اش شهرت داشته و به دلیل واقع شدن در محدوده میراث جهانی بم، یکی از آثار جهانی این شهر به شمار می‌رود.
به گزارش پایگاه جامع امامزادگان و بقاع متبرکه سازمان اوقاف و امور خیریه درباره شرح حال این امامزاده بزرگوار چنین آمده است: از آنجا که این مزار به عبدالله بن موسی ـ علیه السلام ـ شهرت دارد بعید نیست که خفته در آن سید عبدالله الطویل بن موسی بن محمّد الیمانی بن موسی بن عبدالله بن امام موسی الکاظم ـ علیه السلام ـ باشد، زیرا امام فخر رازی از سکونت سیّدیمانی بن موسی در سیرجان خبرداده و می نویسد برای او فرزندانی است. در کتاب فرهنگ جغرافیایی درباره شخصیت مدفون در این بقعه و آرامگاه چنین نوشته شده است: «امامزاده سیدعبدالله نارتیج به قولی که برادر تنی امام رضا ـ علیه السلام ـ است، دارای ساختمان از خشت و گل با سقف گنبدی است». در جای دیگر می نویسد: «این امامزاده از نوادگان امام علی النقی ـ علیه السلام ـ است؛ اما هیچ گونه شجره نامه ای در این مورد وجود ندارد. «از آنجایی که این مزار به عبدالله بن موسی شهرت دارد، بعید نیست که خفته در آن سیدعبدالله الطویل بن موسی بن محمد الیمانی بن موسی بن عبدالله بن امام موسی کاظم ـ علیه السلام ـ باشد، زیرا امام فخر رازی از سکونت سیّدیمانی بن موسی در سیرجان خبر داده و می نویسد برای او فرزندانی است.
البته شهرت این امامزاده در قیاس با امثال ارگ بم، بسیار کمتر بوده و به این دلیل کمتر در کانون توجه عموم قرار داشته؛ اما با این تفاسیر هم نمی‌شود دریافت که چگونه یک بنای زیارتی که برخی روایات امامزاده مدفون در آن را برادر تنی امام رضا (ع) ذکر کرده‌اند در بی اطلاعی عموم تخریب شده و آب از آب تکان نخورده؟
این اتفاق زمانی عجیب‌تر جلوه می‌کند که بدانیم مدتی است، بحث بر سر بازسازی بنای این امامزاده میان میراث فرهنگی و اداره اوقاف بالا گرفته بوده، زیرا میراث خواستار مرمت این اثر با حفظ کالبد موجود بوده و اداره اوقاف بازسازی را به صورت نوسازی مد نظر داشته و حتی جلساتی برای حل این اختلافات تا اواخر سال گذشته ادامه داشته است.
جلساتی که پیش از به ثمر رسیدنشان، در یکی از شبهای اواخر اردیبهشت ماه با تخریب امام زاده با لودر، برای همیشه بی ثمر شد و زمانی مردم متوجه این امر شدند که با یک امام زاده تخریب شده و رد لاستیک‌های لودر روی زمین های پیرامون آن مواجه شدند تا این سوال برایشان پیش بیاید که چه کسی این کار را کرده؟
این پرسش زمانی ابعاد جدید می‌یابد که می‌بینیم به رغم رسانه‌ای شدن تخریب این امام زاده در «تابناک»، تاکنون با واکنشی از طرف مدیران میراث فرهنگی و اداره اوقاف مواجه نشده است؛ گویی هرچه این دو نهاد بر سر بازسازی این بنای جهانی با یکدیگر اختلاف نظر و به نوعی رقابت داشتند، با تخریب این بنا به این نتیجه رسیده‌اند که مشکلشان حل شده و دیگر لازم نیست اقدامی صورت دهند.
اخبار,اخبار اجتماعی ,تخریب امامزاده
اخبار,اخبار اجتماعی ,تخریب امامزاده
اخبار,اخبار اجتماعی ,تخریب امامزاده
البته به سکوت این نهادها، بی تفاوتی مسئولان محلی شهرستان بم و نمایندگان مردم در شوراهای شهر و روستا را هم می‌توان افزود که بر ابهامات ماجرا می‌افزایند تا بتوان نتیجه گرفت تخریب کنندگان این بقعه متبرکه افرادی هستند که به خوبی از این بی تفاوتی ها آگاه بوده‌اند و می‌دانستند با تخریب این بنا، تحت تعقیب قرار نخواهند گرفت و محاکمه و توبیخی در انتظارشان نیست، وگرنه با لودر به امام‌زاده‌ای که بنای بقعه‌اش در محدوده ثبت جهانی قرار دارد، یورش نمی‌برند و چنین صحنه‌های زشتی را رقم نمی‌زدند.
بنابراین، جا دارد با انتشار تصاویر ناراحت کنندهِ اتفاق روی داده از مسئولان در این باره توضیح خواسته و به طور خاص از مدیران میراث فرهنگی و اوقاف بپرسیم، چرا در قبال چنین اتفاقی سکوت کرده‌اند؟ آیا غیر از این است که اگر اختلاف این دو نهاد وجود نمی‌داشت، کار بازسازی این بنا مدت ها پیشتر آغاز شده بود و تخریب این امام زاده به ثبت رسیده و شناسنامه دار را شاهد نمی‌بودیم؟!
به فاصله حدود دو هفته از انتشار خبر تخریب امامزاده سید عبدالله (ع) در هفت کیلومتری شرق شهر بم، هنوز کسی نمی‌داند عامل این تخریب کیست و چگونه سرنوشت این امامزاده شناسنامه دار به چنین اتفاق عجیب و غریبی ختم شده است.
اخبار,اخبار اجتماعی ,تخریب امامزاده
این در حالی است که امام زاده سید عبدالله روستای نارتیچ، اثری شاخص و بی همتا در جنوب شرق کشور و در محدوده میراث جهانی بم به شمار می‌آمد که به نقاشی‌های بسیار زیبای زیر گنبدخانه‌اش شهرت داشته و به دلیل واقع شدن در محدوده میراث جهانی بم، یکی از آثار جهانی این شهر به شمار می‌رود.
به گزارش پایگاه جامع امامزادگان و بقاع متبرکه سازمان اوقاف و امور خیریه درباره شرح حال این امامزاده بزرگوار چنین آمده است: از آنجا که این مزار به عبدالله بن موسی ـ علیه السلام ـ شهرت دارد بعید نیست که خفته در آن سید عبدالله الطویل بن موسی بن محمّد الیمانی بن موسی بن عبدالله بن امام موسی الکاظم ـ علیه السلام ـ باشد، زیرا امام فخر رازی از سکونت سیّدیمانی بن موسی در سیرجان خبرداده و می نویسد برای او فرزندانی است. در کتاب فرهنگ جغرافیایی درباره شخصیت مدفون در این بقعه و آرامگاه چنین نوشته شده است: «امامزاده سیدعبدالله نارتیج به قولی که برادر تنی امام رضا ـ علیه السلام ـ است، دارای ساختمان از خشت و گل با سقف گنبدی است». در جای دیگر می نویسد: «این امامزاده از نوادگان امام علی النقی ـ علیه السلام ـ است؛ اما هیچ گونه شجره نامه ای در این مورد وجود ندارد. «از آنجایی که این مزار به عبدالله بن موسی شهرت دارد، بعید نیست که خفته در آن سیدعبدالله الطویل بن موسی بن محمد الیمانی بن موسی بن عبدالله بن امام موسی کاظم ـ علیه السلام ـ باشد، زیرا امام فخر رازی از سکونت سیّدیمانی بن موسی در سیرجان خبر داده و می نویسد برای او فرزندانی است.
البته شهرت این امامزاده در قیاس با امثال ارگ بم، بسیار کمتر بوده و به این دلیل کمتر در کانون توجه عموم قرار داشته؛ اما با این تفاسیر هم نمی‌شود دریافت که چگونه یک بنای زیارتی که برخی روایات امامزاده مدفون در آن را برادر تنی امام رضا (ع) ذکر کرده‌اند در بی اطلاعی عموم تخریب شده و آب از آب تکان نخورده؟
این اتفاق زمانی عجیب‌تر جلوه می‌کند که بدانیم مدتی است، بحث بر سر بازسازی بنای این امامزاده میان میراث فرهنگی و اداره اوقاف بالا گرفته بوده، زیرا میراث خواستار مرمت این اثر با حفظ کالبد موجود بوده و اداره اوقاف بازسازی را به صورت نوسازی مد نظر داشته و حتی جلساتی برای حل این اختلافات تا اواخر سال گذشته ادامه داشته است.
جلساتی که پیش از به ثمر رسیدنشان، در یکی از شبهای اواخر اردیبهشت ماه با تخریب امام زاده با لودر، برای همیشه بی ثمر شد و زمانی مردم متوجه این امر شدند که با یک امام زاده تخریب شده و رد لاستیک‌های لودر روی زمین های پیرامون آن مواجه شدند تا این سوال برایشان پیش بیاید که چه کسی این کار را کرده؟
این پرسش زمانی ابعاد جدید می‌یابد که می‌بینیم به رغم رسانه‌ای شدن تخریب این امام زاده در «تابناک»، تاکنون با واکنشی از طرف مدیران میراث فرهنگی و اداره اوقاف مواجه نشده است؛ گویی هرچه این دو نهاد بر سر بازسازی این بنای جهانی با یکدیگر اختلاف نظر و به نوعی رقابت داشتند، با تخریب این بنا به این نتیجه رسیده‌اند که مشکلشان حل شده و دیگر لازم نیست اقدامی صورت دهند.
اخبار,اخبار اجتماعی ,تخریب امامزاده
اخبار,اخبار اجتماعی ,تخریب امامزاده
اخبار,اخبار اجتماعی ,تخریب امامزاده
البته به سکوت این نهادها، بی تفاوتی مسئولان محلی شهرستان بم و نمایندگان مردم در شوراهای شهر و روستا را هم می‌توان افزود که بر ابهامات ماجرا می‌افزایند تا بتوان نتیجه گرفت تخریب کنندگان این بقعه متبرکه افرادی هستند که به خوبی از این بی تفاوتی ها آگاه بوده‌اند و می‌دانستند با تخریب این بنا، تحت تعقیب قرار نخواهند گرفت و محاکمه و توبیخی در انتظارشان نیست، وگرنه با لودر به امام‌زاده‌ای که بنای بقعه‌اش در محدوده ثبت جهانی قرار دارد، یورش نمی‌برند و چنین صحنه‌های زشتی را رقم نمی‌زدند.
بنابراین، جا دارد با انتشار تصاویر ناراحت کنندهِ اتفاق روی داده از مسئولان در این باره توضیح خواسته و به طور خاص از مدیران میراث فرهنگی و اوقاف بپرسیم، چرا در قبال چنین اتفاقی سکوت کرده‌اند؟ آیا غیر از این است که اگر اختلاف این دو نهاد وجود نمی‌داشت، کار بازسازی این بنا مدت ها پیشتر آغاز شده بود و تخریب این امام زاده به ثبت رسیده و شناسنامه دار را شاهد نمی‌بودیم؟!
کد مطلب: 45812
