ورزش ایران اگرچه در المپیک ۲۰۱۲ لندن ناکامیهای دوره گذشته در المپیک پکن را جبران کرده، اما افتخارآفرینیهای نمایندگان کشورمان که جامعه و مردم را بسیار شادمان کرده بود، دیری نپائید و دوباره کام اهالی ورزش با پدیدهای به نام«تعلیق» تلخ شد.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، داستان تعلیق ورزش ایران حدود شش سال پیش آغاز شد. آن هنگام که در جامجهانی ۲۰۰۶ آلمان و بلافاصله پس از پایان بازی ایران و آنگولا،«محمد علی آبادی» رئیس وقت سازمان تربیتبدنی و مسوولان کنونی کمیته ملی المپیک حکم برکناری دکتر«محمد دادکان» را به سرعت و بدون ابلاغ کتبی به اطلاع او رساندند تا پس از بازگشت از سرزمین ژرمنها فدراسیون فوتبال ایران سایه سنگین تعلیق را بر سر خود ببیند. آن اتفاق به خاطر تلاشهای برخی از افراد بانفوذ در فیفا به ویژه«محسن صفایی فراهانی» و البته عقبنشینی دستگاه ورزش شکل قطعی به خود نگرفت، اما در مدت ۱۵ ماه بلای جان فوتبال مملکت شده بود. آن زمان حرف فیفا این بود و البته الان هم هست که دخالت دولتها در فوتبال کشورها ممنوع است و در کشوری مثل ایران که انتخابات هرچند پرانتقاد و با مشکل برگزار میشود، اما برای برکناری رئیس فدراسیون هم باید اعضای مجمع حکم به کنار رفتن رئیس تشکیلات فوتبال بدهند، نظری که کاملا درست و دموکراتیک است... و حالا بعد از گذشت شش سال داستان تعلیق در ابعاد دیگر گلوی اهالی ورزش را بدجوری فشار میدهد!
ماجرا از کجا شروع شد؟
تنها چندماه قبل از المپیک لندن و در اقدامی عجیب و البته از پیش تعیین شده، روسای فدراسیونهای قایقرانی، دوچرخهسواری و تیراندازی با کمان با حکم وزیر ورزش برکنار شدند تا بلافاصله فدراسیونهای جهانی این رشتهها و همچنین کمیته بینالمللی المپیک(IOC) در این باره هشدار بدهند. اگرچه نمایندگان کشورمان در المپیک حضور یافتند و سرپرستان جدید این فدراسیونها نیز از جایشان تکان نخوردند،(حتی چندروز پیش هم سرپرست فدراسیون تیراندازی با کمان در انتخابات رای آورد و رئیس شد) اما هشدارهای فدراسیونهای مهمان و کمیته بینالمللی المپیک همچنان ادامه دارد و البته برخی فدراسیونهای المپیکی کشورمان با تعلیق روزگار میگذرانند.
هشدار فیلا و بعد از آن تهدید رئیس فدراسیون جهانی کشتی
برخلاف المپیکهای کل تاریخ ورزش ایران المپیک ۲۰۱۲ لندن برای کشتی کشورمان به ویژه کشتی فرنگی بسیار خوشیمن بود. اما این روزهای شیرین برای این ورزش مدالآور ما هم ادامه نیافت. در هفتههای گذشته خبر رسید که فدراسیون جهانی کشتی(فیلا) نیز در مورد برکناری«محمدرضا یزدانی خرم و سرپرستی حجتالله خطیب » توضیحاتی از مسوولان ورزش ایران خواست که هیچگاه با پاسخ مسوولان فدراسیون کشورمان همراه نشد. اخیرا هم خبر رسید ایمیلهای تهدیدآمیز به «رافائل مارتینتی» ارسال شده که رئیس فیلا را برای تعلیق فعالیتهای بینالمللی کشتی ایران ترغیب کرده است!
شنا هم بینصیب نماند
در همین ایام فدراسیون شنا نیز در تعلیق فدراسیون جهانی(فینا) و کمیته بینالمللی المپیک بینصیب نماند تا در اولین ترکش تعلیق، تیم ملی جوانان واترپلو از شرکت در مسابقات آسیایی قزاقستان باز بماند و شانس حضور در رقابتهای جهانی سال آینده را نیز از دست بدهد. چرا که کنفدراسیون شنای آسیا و همچنین فدراسیون جهانی همچنان«غلامرضا جعفری» که از فدراسیون روستایی و عشایری به شنا آمده بود را به عنوان سرپرست فدراسیون شنا میداند و جالب اینکه جعفری دوباره از شنا به فدراسیون عشایری بازگشت!
رشوه و تعلیق فدراسیون جودو
اما جدیدترین خبر تعلیق فدراسیونهای کشورمان مربوط میشود به جودو که اوایل هفته دهان به دهان چرخید. چند روز پیش ایمیلی از سوی رئیس اتحادیه جودوی آسیا خطاب به کمیته ملی المپیک ایران ارسال شده که در آن به پیشنهاد رشوه توسط یکی از مسوولان فدراسیون ایران در جریان مسابقات قهرمانی آسیا در ازبکستان(آخرین مرحله انتخابی المپیک لندن) اشاره شده بود. البته این خبر باز هم از سوی مسوولان ورزش و مسوولین جودو تکذیب شد، اما کمیته ملی المپیک دریافت آن را تایید کرد! با این حال انتخابات این فدراسیون صبح روز سهشنبه برگزار شد و «محمدعلی رستگار» ریاست فدراسیون را برعهده گرفت.
هرچند که در مورد همین انتخابات نیز گفته میشود احتمال ابطال آن وجود دارد چرا که سه تن از کاندیداها به مراجع قضایی شکایت کردهاند و احتمالا با رای دیوان عدالت اداری انتخابات روز سهشنبه ابطال خواهد شد!
چند فدراسیون دیگر نیز در لیست هستند
در شرایطی که آمار فدراسیونهای معلق شده همچنان سیرصعودی به خود گرفته، برخی شنیدهها حکایت از این دارد که چند فدراسیون دیگر نیز در آستانه تعلیق قرار گرفتهاند. احتمالی که اگر قطعی شود، ورزش ایران در بدترین شرایط بینالمللی خود در طول تاریخ قرار خواهد گرفت.
دعوا بر سر صندلی ریاست کمیته ملی المپیک
در مورد دلایل اتخاذ تصمیم تعلیق چند فدراسیون ایران توسط کمیته بینالمللی المپیک دلایل زیادی عنوان شده که قطعا مهمترین آن دعوای مسوولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک برای صندلی کمیته است. چرا که این مسوولیت یک پست شخصی است و قطعا منافع مادی و معنوی قابل توجهی برای رئیس آن به دنبال دارد.
...و حکایت تحریمها!
اگرچه مسوولان عالی رتبه کشور مدام از بیاثر بودن تحریمها سخن میگویند، اما با نگاهی دقیق متوجه میشویم که این تحریمها در حوزه ورزش نیز تاثیرگذار خواهند بود. به عنوان مثال ویزا ندادن برخی کشورها از جمله اسلوواکی به تیم ملی دانشجویان ایران برای حضور در مسابقات جهانی جدیدترین آن به شمار میرود یا اینکه سال ۲۰۰۸ و جهت اعزام تیم ملی بوکس به مسابقات جهانی آمریکا، کشور میزبان به «احمدناطق نوری» رئیس فدراسیون کشورمان که آن زمان نماینده مردم نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی بود، ویزا نداد.