حساب و کتاب غول‌های تسليحاتی در جنگ اوکراين

گروه سياسي- مانيا شوبيري: جنگ اوکراين منجر به افزايش توليد و فروش تسليحات نظامي آمريکا و همچنين کشور‌هاي غربي شده‌است. از اواخر فوريه 2022، زماني که نيرو‌هاي روسيه عمليات نظامي خود را عليه اوکراين آغاز کردند، کشور‌هاي اتحاديه اروپا متعهد شده‌اند که زرادخانه‌هاي خود را تا صد‌ها ميليارد دلار افزايش دهند و آلمان به تنهايي قصد دارد ارتش خود را به ميزان 100 ميليارد دلار در سال مدرن‌سازي کند.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،طيف وسيعي از محصولات نظامي براي اوکراين ارسال شده‌است. از تانک‌ها و سيستم‌هاي موشکي پيشرفته گرفته تا بالگرد، کلاه ايمني و مهمات، گلوله‌ها و فشنگ‌هاي سخت‌افزار نظامي همچنان به سوي اين کشور به پرواز در مي‌آيند. کارشناسان مي‌گويند بيشتر اين تسليحات از آمريکا وارد مي‌شوند.  صنعت تسليحات آمريکا که بيش از هر کشور ديگري تسليحات توليد و صادر مي‌کند - فروش بيش از 39 درصد از فروش سالانه 210 ميليارد دلاري تسليحات جهاني از سال 2017 تا 2021 - بزرگترين ذي‎نفع بوده است.
تا پايان سال گذشته ميلادي، واشنگتن حدود  20 ميليارد دلار براي تسليح اوکراين هزينه کرده بود - حدود دو برابر مبلغي که اين کشور در سال 2021 به 12 مقصد ديگر از جمله افغانستان (4.1 ميليارد دلار)، اسرائيل (3.3 ميليارد دلار) و مصر (1.3 ميليارد دلار) اختصاص داد. بر اساس گزارش موسسه تحقيقات صلح بين‌المللي استکهلم (SIPRI) در سال 2021، کل واردات تسليحات اروپايي در اين بازه زماني نسبت به پنج سال گذشته 19 درصد افزايش يافته است و اين قبل از خريد تسليحات اخير اروپا بود.
اقتصاد جنگي آمريکا
«علي ودايع» کارشناس روابط بين‌الملل در گفت‌وگو با برنامه گردونه راديو جوان در تشريح ابعاد مختلف جنگ اوکراين گفت: «حدود 17 ماه از جنگ اوکراين مي‌گذرد ؛ در لايه‌هاي پنهان بازنويسي معادلات جنگ‌سرد، رقابت ژئوپليتيکي پيمان آتلانتيک شمالي(ناتو) با روسيه و تغييرات امنيتي نظام روابط بين‌الملل ، اين غول‌هاي تسليحاتي هستند که سود سرشاري کسب مي‌کنند.»
کارشناس مسائل روسيه و آمريکا با پيش کشيدن اعداد و ارقام افزايش توليد تسليحاتي در آمريکا  گفت:  «چرخ‌دنده‌هاي صنايع آمريکا مبتني بر حرکت ماشين جنگ تنظيم مي‌شود. توليد کارخانه‌هاي تسليحاتي آنچنان داراي اهميت است که شاخص‌هاي اقتصادي ايالات متحده را جا‌به‌جا مي‌کند.«جو بايدن» ذيل ايجاد شرايطي که منجر به مخمصه اوکراين شد، سود شرکت‌هاي تسليحاتي آمريکا را نيز لحاظ کرده بود. دموکرات‌ها و جمهوري‌خواهان با حمايت از صنايع نظامي به دنبال افزايش سقف توليد و درآمد سرانه هستند.»
ودايع در ادامه گفت: «دولت آمريکا در ميان ريخت‌وپاش‌هاي حمايت تسليحاتي از کي‌يف، به انتخابات الکترال 2024 دوخته است.بايدن تلاش مي‌کند حمايت لابي‌هاي توليد اسلحه را براي تامين هزينه‌هاي انتخاباتي تامين کند. کاهش نرخ تورم و افزايش ميزان اشتغال از نکاتي است که کاخ‌سفيد ذيل افزايش توليد تسليحات دنبال مي‌کند.»
به گفته اين کارشناس روابط بين‌الملل: «آمريکا به تنهايي در سال گذشته حدود 21.3 ميليارد دلار (30 ميليارد دلار) کمک امنيتي به کي‌يف ارسال کرد. اکنون قرارداد‌هايي براي سرعت بخشيدن به توليد تسليحات و پرکردن شکاف‌هاي عرضه منعقد شده‌اند. شرکت‌هاي «لاکهيد مارتين»، «ريتون»، «بوئينگ» و «نورثروپ گرومن»، که همگي شرکت‌هاي آمريکايي هستند، در ميان پيمانکاران برتر در اين زمينه ديده مي‌شوند.»
رقابت پنهان کشورهاي غربي
اين کارشناس روابط بين‌الملل با تاکيد بر وجود «رقابت پنهان بين اعضاي بلوک غرب»، گفت: «اعضاي اروپا ناتو مدت‌هاست که تلاش مي‌کنند پرستيژ متفاوت نظامي و امنيتي کسب کنند. تامين سرمايه نظامي فرانسه، آلمان و در نهايت بريتانيا نشان دهنده رقابت سنگين آنهاست. در بسياري از کشور‌هاي اروپايي بيش از نيمي از هزينه‌هاي نظامي اخير به توليدکنندگان تسليحات آمريکايي اختصاص يافت، به طوري که نروژ 83 درصد را به خريد‌هاي آمريکايي، انگليس 77 درصد، ايتاليا 72 درصد و هلند 95 درصد را براي تسليحات ساخت آمريکا اختصاص داده‌اند. نبايد فراموش کنيم که در عرصه روابط بين‌الملل، اقتدار نظامي يک فاکتور تاثيرگذار در ميزان قدرت ديپلماتيک کشورهاي مختلف است.»
وي در ادامه تصريح کرد: «هدف‌گذاري ثانويه آمريکايي‌ها در جنگ اوکراين افزايش وابستگي اعضاي ناتو و کاهش استقلال‌طلبي اروپايي‌ها بود که تا حد زيادي محقق شده‌است. کاهش شديد ميزان تسليحات زرادخانه‌هاي اروپايي،آنها را ناچار به افزايش خريد تسليحاتي از آمريکا مي‌کند. نکته جالب اينجاست که رسانه‌هاي عمدتا آمريکايي در حال پمپاژ احساس ناامني بلوک غرب در مقابل تهديدات بلوک شرق هستند.»
کارشناس روابط بين‌الملل در انتها تاکيد کرد: «برنده پنهان جنگ اوکراين، غول‌هاي تسليحاتي هستند که همانند جنگ خليج فارس، جنگ افغانستان و جنگ عراق سود سرشاري به جيب مي‌زنند.»