از «محمد جهان‌آرا» تا «حسـین عبدالباقی»!

گروه سیاسی - سید مجید حسینی: سوم خرداد هر سال زمانی است که یکبار دیگر یاد و نام محمد جهان آرا شنیده می‌شود؛ جوانی از اهالی خرمشهر که نماد ایستادگی در سال‌های اول جنگ بود و از فرماندهانی بود که شکستن حصر ابادان را رقم زد. اما جهان آرا برای ایرانی‌ها، فقط نام یک جوان دلاور نبود، بلکه تبدیل به نامی شد برای همه جوان‌های جنوبی که با دست خالی در مقابل هجوم دشمن ایستادند و از جان و جوانی خویش گذشتند تا آبادان و خرمشهر برای ایران بماند. حالا ولی چهل سال از روزهای دلاوری جهان آرا و جهان آراها می‌گذرد و زمان و زمانه برای آنها گذشته است. امسال در آستانه سوم خرداد معلوم شد که سالها است کسانی که در آبادان و خرمشهر بر جان و مال مردم مسلط شده اند هیچ ارتباط با جهان آراها ندارند؛ عبدالباقی و عبدالباقی‌ها حالا همه میراث جهان آرا را غارت کرده اند. فاجعه فروریختن ساختمان متروپل در آبادان، آشکار شدن کوه یخ فسادی بود که بخش اعظم آن از دید مردم دور نگاه داشته شده بود و به هشدارهای مهندسان مستقل و اعتراض رسانه‌های شریف اعتنایی نمی‌شد. فقط بعد از این فاجعه بود که تاریخچه عبدالباقی و روند برکشیدن او مشخص شد؛ داستان البته تکراری است. قدرت پول در طول این سالها، می‌تواند یک نفر را از طرفی برنده لوح لیاقت فلان ارگان کند و از طرفی دیگر روانشناس نماها و سلبریتی‌ها را به تعریف و تمجیدشان بپردازد. این داستان در پیشرفت پهلوان بنیانگذار پدیده شاندیز، حسین هدایتی و محمد امامی متهمان پرونده بانک سرمایه، مه آفرید خسروی معدوم، بابک زنجانی در انتظار اعدام! و امید اسدبیگی مالک قبلی نیشکر هفت تپه دیده می‌شود. حالا در روزهایی که ساختمان عبدالباقی ریخته و بعد از اینکه گفته شد وی دستگیر شده، خبر کشته شدن او در زیر آوار اعلام شده است، رسانه‌ها اسنادی را منتشر کرده اند که نشان می‌دهد وی چه روز و روزگاری داشته و چطور توانسته با همه مخالفت‌ها ساخت ساختمان کلنگی اش را ادامه دهد. حسین عبدالباقی، متولد 1360 ، مدیر عامل و رئیس هیات مدیره هلدینگ عبدالباقی است. با مراجعه به سایت هلدینگ او می‌توان دید که او ارتباطات متعددی با مسوولان استانی و محلی دارد، به گونه ای که برای کلنگ زنی و افتتاح پروژه‌های شخصی اش مسوولان رده بالای استانی هم حضور پیدا می‌کنند! مثلاً برای افتتاح همین برج «متروپل» شخص استاندار وقت نیز آمده بود. گفته می‌شود او حتی با ساختن کلانتری برای نیروی انتظامی توانسته است خود را به عنوان «خیّر امنیت ساز» معرفی کند و لوح تقدیر هم بگیرد. طبق آنچه در سایت این هلدینگ آمده، برج‌های دو قلوی متروپل (شماره2) ، برج مسکونی پرستیژ ، برجهای مسکونی پریمو ، مجتمع تفریحی باکس پارک و مجتمع تجاری مهرگان پروژه‌های در دست احداث هستند و مجتمع تجاری و پارکینگ طبقاتی الماس جنوب، مجتمع تجاری الماس اروند ، شهرک خودرویی آبادان، مجتمع اداری وزرا ، بازار سنتی فیدوس ، مجتمع مسکونی والا و مجتمع مسکونی مینیاتور نیز قبلاً احداث و تحویل شده اند. و حالا معلوم نیست که این مجتمع‌ها واقعا چطور ساخته شده اند و آیا ایمنی دارند یا نه؟! سایت عصر ایران در گزارشی درباره پیشینه وی نوشت: درست در روزهایی که برج متروپل با آن وضعیت نابسامان و غیر اصولی ساخته می‌شد، عبدالباقی از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت دولت قبل به عنوان چهره ماندگار صنعت ساختمان معرفی شد و لوح تقدیر گرفت! عبدالباقی علاوه بر نامیده شدن او به عنوان چهره ماندگار صنعت ساختمان، در اجلاس مدیران پیشرو در دی ماه 1400 نیز عنوان مدیر منتخب به وی تعلق گرفت (5 ماه قبل از فاجعه متروپل). این پیشینه زیبا و حمایت همه جانبه از عبدالباقی در این روزها وقتی با خبرهای ضد و نقیض درباره دستگیری یا مرگ وی همراه می‌شود، متاسفانه این شائبه را برای مردم پیش می‌آورد که هنوز هم دست حامیان عبدالباقی روی سر اوست و از این امتحان هم می‌تواند سربلند بیرون بیاید؛ تصوری که اگر چه چندان منطبق با واقعیت نیست اما با توجه به سوابق داستان عبدالباقی و حمایت‌های قبلی از وی، از ذهن مردم زدودنی نیست. صادق جعفری چگنی دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان خوزستان ‌‌‌‌با اعلام تایید هویت متهم اصلی، جسد مالک و پیمانکار ساختمان متروپل آبادان، اظهار کرد: بلافاصله پس از وقوع حادثه، دستور بازداشت نامبرده و تعدادی از متخلفان و مسببان حادثه از سوی مرجع قضایی صادر شده بود که تعدادی از آن‌ها بازداشت شده‌اند.
دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان خوزستان افزود: باتوجه به‌ کشف اسناد هویتی حسین عبدالباقی، مالک برج مترو پل و یکی از متهمان اصلی پرونده در البسه‌ی یکی از قربانیان حادثه که غیر قابل تشخیص بوده، دستورات مقتضی جهت تشخیص هویت متوفی از طریق واحد تشخیص هویت فراجا و پزشکی قانونی صادر شد که در نهایت هویت وی مورد تایید قرار گرفت. وی افزود: مالک و پیمانکار اصلی ساختمان که از متهمان بوده و دستور بازداشت وی نیز صادر شده بود و در جریان ریزش ساختمان در محل حضور داشت در جریان این حادثه جان خود را از دست داد.همه اجساد جهت تعیین هویت، به پزشکی قانونی منتقل شده‌اند. با این حال باید گفت که در فاجعه اخیر فقط عبدالباقی مقصر نیست و باید قانون به سراغ همه کسانی برود که او را در این راه یاری کرده اند. این روزها همه مسئولان از محرز بودن تخلف در این ساختمان سخن می‌گویند و قطغا شرکای مادی و معنوی عبدالباقی باید به اشد مجازات محکوم شوند. در دیدگاهی بالاتر اما باید یک بار دیگر همه مسئولان به این بیندیشند که چطور چهل سال بعد از حماسه آفرینی محمد جهان آار و دوستانش، زمینه برای فرصت طلبی امثال عبدالباقی فراهم شده و فقط باید فاجعه ای رخ دهد تا مسئولان متوجه یکه تازی امثال او شوند. عبدالباقی نمی‌میرد، اگر به این موضوع به طور توجه نشود. عبدالباقی حالا نام یک نفر نیست، نام او مثل نام جهان آرا حالا به نمادی تبدیل شده است. اگر نام جهان آرا نماد جوانانی بود که جان خود را دادند تا دیگران در آسایش باشند، نام عبدالباقی نماد فرصت طلبانی است که با جان مردم بازی می‌کنند تا جیب خود و شرکای پیدا و پنخانشان را پر کنند؛ و دریغ که امروز روز قدرت نمایی عبدالباقی‌هاست، نه جهان آراها.