صد رحمت به سکوت قالیباف!

گروه سیاسی – حسین قبادیان: ده روز از افشای داستان سفر همسر، فرزند و داماد محمدباقر قالیباف به ترکیه برای «خرید سیسمونی» می گذرد و در رابطه با این موضوع و عموما برای توجیه آن، اظهارات مختلفی از سوی دوستان و همراهان رئیس مجلس منتشر می شود؛ اظهاراتی که نشان می دهد وقتی قرار باشد یک خطا پوشانده شود، صد خطای دیگر آشکار می شود. و اینکه، در این گونه مواقع اگر قرار نیست اشتباه پذیرفته شود، بهترین کار «سکوت» است.
شاید اولین واکنش در این خصوص مربوط به خبرگزاری اصولگرای فارس باشد که نوشت «یکی از نزدیکان قالیباف به خبرنگار فارس گفت: موضوع خرید سیسمونی به هیچ عنوان صحت ندارد و ساخته ذهن مخالفان است. امروز حتی اگر کسی به دنبال تجملات هم باشد بهترین برندهای خارجی در تهران قابل دسترسی است و برای تهیه سیسمونی نیازی به سفر به ترکیه نیست.» این خبر در راستای متن به ظاهر عذرخواهی الیاس قالیباف بودکه در آن سعی شده بود سفر «همسر قالیباف» را در زیر نقاب عذرخواهی بابت رفتار دختر و داماد او مخفی کند و البته موضوع «سیسمونی» هم باید تکذیب می شد؛ چون بدیهی است که بر اساس رسوم خانواده های ایرانی، تهیه سیسمونی بر عهده خانواده دختر است! ضمن اینکه پسر قالیباف اصلا متوجه نبود وقتی خرید سیسمونی را تکذیب می کند، پس بابت چه چیزی از طرف خواهر و دامادشان عذرخواهی می کند و رفتار آنهارا خطایی نابخشودنی اعلام می کند؟!
در ادامه افرادی همچون دستیار رسانه ای رئیس مجلس سعی کردند با استدلال هایی مثل «گناه فرزند را به پای پدر نمی نویسند» ماجرا را توجیه کنند، که برای چنین استدلالی ناچار باید نقش «همسر قالیباف» در ماجرا نادیده گرفته می شد! ضمن اینکه انتشار فیلم سخنان محمدباقر قالیباف در انتخابات سال 1396 که خرید لباس بچه توسط «دختر وزیر آموزش و پرورش» را نه تنها به پای پدر او ، بلکه به کل دولت وقت تعمیم می داد، باعث شد که استدلال دستیار قالیباف به ضرر قالیباف تمام شود.   
برای حل موضوع حضور «همسر قالیباف» بعد از چند روز حسینعلی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت مجلس به صحنه آمد که با بیان بی اطلاعی قالیباف از تصمیمات خانواده خاطرنشان کرد: برخی مواقع نمایندگان به‌ویژه آقای قالیباف که ریاست مجلس را بر عهده دارند، آنقدر گرفتاری دارند که اطلاعی از رفت‌وآمدها و تصمیمات خانواده ندارند. آقای قالیباف مدتی هم مبتلا به کرونا شده بودند و شب‌ها در مجلس می‌خوابیدند؛ به همین دلیل در جریان تصمیمات و سفرهای خانواده نباشند.
این در حالی است که ماجرای ابتلای قالیباف به کرونا و فرنطینه او در مجلس در «هشتم اسفندماه» اطلاع رسانی شد و خانواده قالیباف در اواخر فروردین بوده است. عجیب است که نماینده مجلسی که پزشک است مدعی «دو ماه قرنطینه بودن» قالیباف برای کرونا باشد، در حالی که بیشترین میزان قرنطینه برای این بیماری 18 روز است!
رفتاری از نوع دیگر را سید محمود رضوی مشاور قالیباف شروع کرد که در همان روزهای اول با یک رشته توئیت و ادعای اینکه کسی از بارداری دختر قالیباف خبر نداشت، افشای این خبر را «یک پروژه امنیتی» دانست؛ غافل از اینکه حتی اگر این یک موضوع امنیتی و ساخته محافل خاص باشد، چیزی از تناقض میان ادعا و گفتار قالیباف با رفتار خانواده اش کم نمی کند. این خط توسط بعضی از نمایندگان مجلس دنبال شد و حتی تا قهرمان سازی از قالیباف هم پیش رفت! مجتبی توانگر نماینده تهران در توئیتی نوشت: «تجربه نشان داده است که پروژه‌های محفلی دارای اهداف سیاسی در ابتدای امر گرچه توفیقاتی دارند ولی در بلندمدت و با فرو نشستن غبارها، در نهایت به ضرر محفل طراحان تمام خواهد شد. ازرئیس‌ مجلس انتظار می‌رود تا از پیگیری پرونده پروژه‌بگیران محفلی دست نکشد.» غافل از اینکه چنین داستان هایی پیش از آنکه توجیه کننده مردم باشد، القا کنده نوعی رویارویی در داخل نظام با قالیباف است که در روزهایی که ادعای یکدستی قوا می شود، برای مردم قابل پذیرش نیست.
مجموعه این قبیل توجیهات عجیب و نچسب نشان می دهد که سکوت قالیباف بهترین گزینه در این میان است؛ زیرا اگرچه چیزی از زشتی ماجرا کم نمی کند، لااقل خطایی بر خطای قبلی اضافه نمی کند و در همین شرایط همین هم غنیمت است!