گلادیاتورها فاتح اروپا می‌شوند یا شوالیه‌ها؟

جام‌ملت‌های اروپا 2020، به قدم آخر رسیده است و یکشنبه شب ورزشگاه وبملی در لندن، میزبان دیدار تیم‌های ملی فوتبال انگلستان و ایتالیا در فینال است.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، در مرحله نیمه نهایی رقابتهای یورو، ابتدا ایتالیا، اسپانیا را در ضربات پنالتی مغلوب کرد و انگلیس هم در 120 دقیقه، دانمارک را شکست داد. فینالیست‌هایی که با حرف و حدیث‌های بسیاری راهی فینال شدند. داور در بازی ایتالیا، یک لمس توپ عامدانه از سوی کیلینی را پنالتی تشخیص نداد و حتی به کمک داور ویدیویی هم ارجاع نداد، در بازی انگلیس هم بسیاری معتقدند که خطا بر روی رحیم استرلینگ که منجر به اعلام پنالتی پیروزی بخش انگلیس شد؛ پنالتی نبوده است و داور می‌توانست خود نیز به کنار زمین برود و صحنه پنالتی را چک کند.

روبرتو مانچینی با به دست گرفتن سکان هدایت ایتالیا در سال 2018، تیمی ساخته است که 33 بازی متوالی است که باختی نداشته‌است. او که بازیکن بسیار موفقی بود، در زمان مربیگری هم افتخارات بسیاری فتح کرد. او به جوانگرایی روی آورد و با استفاده مناسب از باتجربه‌ها، ایتالیا را به یکی از مدعیان اصلی فتح این جام بدل کرد.

آن‌ها در مرحله گروهی، ترکیه، سوئیس و ولز را به راحتی و بدون دریافت حتی یک گل شکست دادند. در مرحله حذفی اما از همان ابتدا روند سختی را سپری کردند. اتریش را در 120 دقیقه توانستند شکست دهند و با دریافت گل، روند طولانی گل نخوردنشان هم قطع شد. سپس بلژیک را دو بر یک شکست دادند و در نیمه‌نهایی و پس از کسب نتیجه یک بر یک در 120 دقیقه، اسپانیا را در ضربات پنالتی حذف کردند.

خیلی‌ها معتقدند ایتالیا حریفان مقتدری را برای رسیدن به فینال پشت سر نگذاشته است و این از خوش‌شانسی آنهاست. شاید علت این حرف، ناتوانی در بردهای قاطع در مرحله حذفی باشد. جایی که مهاجم نوک تیم، چیرو ایموبیله، با وجود زدن دو گل در مرحله گروهی؛ در کنترل توپ‌هایی که به او می‌رسید بسیار بد بود و باعث از دست رفتن موقعیت‌های بسیاری شد. ضمن اینکه قطعا 60 دقیقه بیشتر بازی کردن، گریبان آن‌ها را در فینال خواهد گرفت، در حالی که انگلیس تنها یک بازی 120 دقیقه‌ای انجام داد و در آن هم در 15 دقیقه نخست کار خود را تمام کرد. با این اوصاف باید دید آقای مانچینی، ریسک حضور مجدد ایموبیله در ترکیب اصلی را به جان خواهد خرید یا خیر، مخصوصا آنکه حق اشتباه کردن ندارد. اما مهاجمان کناری تیم یعنی، اینسینیه و کیزا، عملکرد بسیار خوبی داشته‌اند و مخصوصا آنکه کیزای جوان دو گل در مرحله حذفی به ثمر رساند.

در باقی خطوط هم بازیکنان باثبات هستند و زوج وراتی- جورجینیو در میانه زمین بسیار خوب نتیجه داده است و خلاقیت وراتی بسیار می‌تواند موثر باشد. در خط دفاع نیز زوج کیلینی-بونوچی و در دروازه دوناروما، کار را برای انگلیسی‌ها سخت خواهد کرد. 

 

تیم ملی انگلیس اما چندان جالب آغاز نکرد و به رغم کسب هفت امتیاز در مرحله گروهی و نخوردن هیچ گلی، داد هوادارن را در آورد. اما بازی‌های دور حذفی، تاکتیک درست ساوت گیت را نمایان کرد. آن‌ها در ابتدا در یک بازی بسیار حساب شده و آرام، آلمان را از کار انداختند و دو بر صفر پیروز شدند. در بازی با اوکراین هم با پرس‌های سنگین و حساب شده، چهار بر صفر پیروز شدند و در بازی با دانمارک نخستین گل خود را از روی یک ضربه ایستگاهی زیبا دریافت کردند و با گلی که کین در نیمه اول وقت‌های اضافی زد، بدون خستگی بازی را تمام کردند و پس از 55 سال به یک فینال صعود کردند.

جوردن پیکفورد درون دروازه بی‌نقص بوده است و مدافعان هم نشانه بارز یک مدافع کلاسیک انگلیسی هستند: یعنی فیزیکی و خشن.

مگوایر در قلب دفاع و استونز و واکر در میانه‌‌ها، امید انگلیس در دفاع و پایه‌ریزی حمله هستند. اما آن‌ها باید مراقب حربه ایتالیا باشند، روشی که طی آن اگر ایتالیا در نفوذ به محوطه جریمه به مشکل بخورد، توپ را به مدافعانش برمی‌گرداند و با جلو کشیدن حریف، در چند حرکت توپ را به محوطه جریمه خالی حریف می‌رسانند و کار را تمام می‌کنند همانطور که در بازی با اتریش این کار را کردند. اما باتوجه به عملکرد ساوت گیت در بازی‌ها و این مساله که او واهمه‌ای از چیدن ترکیب در ضد تاکتیک حریف ندارد، بعید است گول این حرکت را بخورد.

در خط میانی و حمله هم دست ساوت‌‌گیت کاملا باز است و انبوهی از بازیکنان جوان و سرعتی دارد و باتوجه به آب‌ و هوای انگلیس و تجربه حضور در تیم‌هایی با سبک بازی پرس سنگین، بدن‌های ورزیده‌ای دارند و مقابل ایتالیایی‌های مستحکم کم نمی‌آورند. نفوذهای استرلینگ و مثمر ثمر بودن آن‌ها، می‌تواند ایتالیا را به چالش بکشد و چرخش‌های کین و شوت زدن‌های او هم نتایج زیادی در تانهام و انگلیس داشته است و عیار واقعی تاکتیک‌های دفاعی و مدافعان ایتالیا در بی‌نقص بازی کردن در این بازی مشخص می‌شود. مونت و ساکا هم بسیار سرعتی و تکنیکی هستند و جک گریلیش هم در بازی با آلمان یک تعویض طلایی بود و فرصت تغییر تاکتیک را به سرمربی می‌دهند.

ایتالیا می‌خواهد شکست در فینال نه سال پیش را جبران کند و انگلیس هم که پس از نیم قرن به فینالی صعود کرده است، می‌خواهد قهرمانی اروپا را هم در کنار قهرمانی جهان که در سال 1966 و آنهم در انگلیس حاصل شد، داشته‌باشد و انتظار می‌رود تیم‌ها بسیار متعادل بازی کنند و حتی شانسشان را در ضربات پنالتی بسنجند اما مساله واضح این است که ساوت‌گیت و مانچینی در صورت قهرمانی، نامشان در تاریخ فوتبال کشورشان جاودانه خواهد شد.
گزارش: سیدمهدی داودی