سال های متمادی بود که لایحه بودجه توسط روسای جمهور به مجلس ارائه و نهایتا با تغییراتی توسط نمایندگان مردم تصویب می شد و عامه مردم کمتر از جزئیات آن و چگونگی تخصیص اعتبارات مطلع می شدند و در تمام این سال ها مشکلات را با توجیه شرایط بد اقتصادی تحمل می کردند و با اعتماد به مسئولان، دندان روی جگر می گذاشتند، اما چند سالی است که با گسترش فضای مجازی و گردش مناسب تر اطلاعات نه تنها سوء مدیریت ها بلکه شیوع بیمارگونه مفاسد اقتصادی، بخشی از اخبار روزانه مردمی شده است که روز به روز بر مشکلات معیشتی آنها افزوده و رنج تامین هزینه های زندگی عرصه را بر آنان تنگ و تنگ تر می کند.
در ماه های اخیر نیز اخبار مربوط به تجمعات سریالی و روزافزون کارگرانی که ماه هاست حقوق خود را دریافت نکرده اند در کنار هموطنانی که اموال آنان توسط موسسات مالی به تاراج رفته به خبرهای مربوط به اختلاس ها، وام های چند هزار میلیاردی، رانت خواری، خصوصی سازی های غیرواقعی، املاک و حقوق های نجومی، قاچاق کالا و ارز و انواع و اقسام مفاسد اقتصادی سنجاق شده و در این میان مردم صبور ایران می بایستی علاوه بر تحمل مشکلات اقتصادی هر روز اخبار مرتبط با چپاول سرمایه های مملکت توسط عده ای خاص را نیز تحمل کنند.
در روزهای اخیر نیز ارائه لایحه بودجه توسط رئیس جمهور و انتشار و اطلاع رسانی جزئیات مربوط به چگونگی تخصیص اعتبارات دهها و حتی صدها میلیاردی به برخی موسسات و نهادهایی که وضعیت کنونی کشور از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نه تنها عملکرد آنان در سال های گذشته بلکه فلسفه وجودی آنان را زیر سوال برده است ابهامات بسیاری را برای مردم به وجود آورده که در شرایطی که بسیاری از اقشار جامعه برای فراهم نمودن ابتدایی ترین امکانات یک زندگی فقیرانه به برکت سوءمدیریت بسیاری از مسئولان دچار مشکل هستند بذل و بخشش هزاران میلیارد ثروت این مملکت و بیت المال با چه معیار و منطقی سازگار است؟ آیا این نهادها و موسسات حاضر هستند هزینه کرد اعتباراتی که در سال های گذشته دریافت کرده اند را با اسناد و مدارک منتشر کنند؟ آیا دولت و مجلس در تخصیص بودجه سال آینده، نوع عملکرد تمام این موسسات و نهادها را بررسی و مورد حسابرسی قرار داده و اصلا در این زمینه مطالبه گری صورت گرفته و پاسخی درخور دریافت شده؟ که اگر چنین است ای کاش برای عمل به وعده شفاف سازی دوران انتخابات، اطلاعات مربوط به موارد فوق را برای اطلاع عموم منتشر کنند و قضاوت را به مردم واگذار نمایند چرا که آنچه در حال حاضر در جامعه شاهد آن هستیم هیچ نکته مثبت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که حاصل عملکرد و برآیند مثبت این نهادها و سازمان های عریض و طویل باشد را تداعی نمی کند و اگر برخی ملاحظات همیشگی باعث عدم این شفاف سازی است شاید بهترین راه این باشد که لایحه بودجه را با مهر محرمانه به مجلس ببرند و نمایندگان هم در جلسات غیرعلنی بودجه را بررسی و تصویب کنند تا حداقل با روح و روان مردم بیش از این بازی نشود چرا که تحلیل واقع گرایانه عملکردها و آنچه در مقابل چشم مردم نمود عینی دارد نتیجه ای مایوس کننده را نشان می دهد.