هفتم تیرماه هر سال یادآور شهادت مردی است که نه تنها یکی از بزرگ ترین ایدئولوگ های انقلاب بود بلکه یکی از مهم ترین دغدغه هایش حزب و فعالیت حزبی بود . او خود در جایی می گوید پس از ماجرای کودتای ۲۸ مرداد در تحلیل ها و بررسی هایشان خلاء احزاب قدرتمند را در کنار رهبران ملی شدن صنعت نفت به خوبی حس می کردند و از آن روزها همواره در پی فعالیت حزبی بوده است و برنامه تاسیس حزب جمهوری اسلامی به ماه های منتهی به پیروزی انقلاب می رسد . بهشتی می گوید در آن ایام سرعت انقلاب و حجم زیاد کارها اجازه تاسیس این حزب را نداد تا این که بعد از پیروزی انقلاب ضرورت وجود حزب را حتی امام نیز حس کردند چرا که برای اداره امور دولت نیازمند افراد و احزابی شده بودند که آنان را به لحاظ فکری خیلی با خود همراه نمی دانستند لذا هنگامی که با پیشنهاد تاسیس حزب از سوی شهید بهشتی مواجه شدند از آن استقبال کردند و وقتی که در تاسیس آن تاخیری مشاهده کردند به آیت الله هاشمی پیغام دادند که پس چه شد ؟ امام حتی دستور دادند به هر میزان که شهید بهشتی لازم می دانند از سهم امام برای فعالیت حزبی و حزب جمهوری اسلامی هزینه نمایند . اما از دیدگاه بهشتی چه ضرورتی برای فعالیت حزبی وجود داشته که این مرد بزرگ تا این حد علی رغم حجم زیاد کارها و مشغله ها همواره خود را موظف می دانسته که بخشی از وقت خود را در این جهت اختصاص دهد ؟ اگر دغدغه کسب قدرت بود که او سمت های مهمی در ساختار نوپدید نظام داشت و بنا به گفته خویش موسسین حزب آن قدر از وجاهت و مقبولیت اجتماعی برخوردار بودند که برای بالا رفتن از نردبان قدرت نیازی به حزب و فعالیت حزبی نداشته باشند . به باور شهید بهشتی حزب علاوه بر ساماندهی فضای سیاسی موجب تربیت نیروهای لازم برای مشاغل و مدیریت های سطوح مختلف نظام می شود . او در پاسخ به معترضان و مخالفان فعالیت حزبی با درک و تایید اشکالات احتمالی فعالیت حزبی می گوید درست است که ممکن است احزاب صرفا برای کسب قدرت شکل بگیرند و وارد فضای سیاسی کشور شوند که این امر از آرمان های انقلاب دور است اما اگر حزب شکل نگیرد در اطراف مقامات باندها و گروه هایی پدید می آیند که برای کسب قدرت و منفعت تلاش می کنند لکن تفاوت آنان با احزابی که صرفا برای کسب قدرت تلاش می کنند در این است که بر فعالیت حزبی شفافیت حاکم است اما بر فعالیت این باندها و گروه های اطراف مقامات هیچ گونه شفافیتی حاکم نیست . این نگاه آسیب شناسانه بهشتی به حزب امروز پس از گذشت سی و اندی سال برای ما کاملا قابل درک است چرا که اگر چه هیچ گاه در طی همه این سال ها احزاب مجالی برای رشد و بالندگی پیدا نکردند تا جایی که در انتخابات اخیر تنها کاندیدای حزبی از سوی شورای نگهبان احراز صلاحیت نشد اما به وضوح مشخص است که در دولت هایی که سر ستیز با احزاب داشته اند و اصولا حزب و فعالیت حزبی را امر مذمومی می دانسته اند باندهای فساد در اطراف مسئولان مختلف دولتی پدید آمده که داستانش مثنوی هفتاد من است و همگان امروز بهتر از من می دانند و هرگاه مجالی هر چند اندک برای فعالیت حزبی فراهم شده علاوه بر شفافیت فضای سیاسی مفاسد اقتصادی نیز کاهش یافته است . نکته ای که در انتخابات اخیر همگان برآن مهر تایید نهادند و بر نبود احزاب قدرتمند در فضای سیاسی کشور دریغ و افسوس خوردند بنابراین حالا در سالروز شهادت این ایدئولوگ انقلاب خوب است به افکار وی رجوع کنیم و به جای نوحه سر دادن در رثای او ، افکار بلندش را در جامعه و فضای سیاسی عملیاتی کنیم که این اقدام هم نیاز امروز و فردای ما را بر طرف می کند و هم احترام عمیق ما را به این مرد بزرگ نشان می دهد .
